VII.Bölüm

2.7K 237 81
                                    

                        
"Ağla Sevdam..."


Bir yol düşüyorsun önce,ama ne başındasın bu yolun ne de sonunda.Üstünde bile değilsin hatta ama içinden çıkamıyorsun.Asmin,karmakarışık bir durumun içinde sürükleniyordu.Omzundaki kurşun yarası geçsede yüreğinde ki yara geçmiyordu.

Cihan,hayatında bomba etkisi yaratılan oynanan oyunla darmadağın olan parçaları birleştirmeye çalışıyordu.Onarmaya çalışıyordu bişeyleri.Avşin'in suçsuz olduğu halde yaşadığı şeyler suçlu hissettirmişti kendisini.Ana babasına ceza için getirmişti onu o konağa yoksa zaten ezelden beri birbirini sevmeyen Avşin ve ailesi bir arada olmazdı.Hele karısı o evdeyken eski karısının yaşaması hiç olmazdı.Kimseyi kırmadan,dökmeden bu işin içinden çıkmak istiyordu.

Avşin ile Baran istedikleri şeye ulaşıyorlardı,çok az kalmıştı herşey bitecekti çok yakında.Asmin ile Cihan hiç evlenmemeliydiler onlara göre.Evliliğe mani olamasalarda bu evliliği bozmak için ellerinden geleni yapıyorlardı.Hazar'ın hapiste rahat durmayacağını bilmeden.
Hazar Akar,kullanılmışlık hissiyle vurduğu kadını görmek istedi.Sadece ismini duyduğu kadını yanlışlıkla vurmuştu,hedefi Cihandı aslında ama o önüne atlamıştı.Baran,Asmin'in Hazar tarafından vurulduğunu duyunca oda deliye dönüp adamın yüzünü bir güzel benzetmişti.
Asmin ilk gitmek istemedi,çekindi gitmeye,korktu.
O narin ve ürkek bir ceylan gibiydi çünkü.

Yengesine deyince ondan güç alarak gitti hapishaneye,çekinerek görüş alanına girdi yüzünde izler olan adam oturmuş vaziyette bekliyordu.Adam kalktı kadını görünce.

"Asmindi değilmi?"

Genç kadın ürkek bakışlarla kafasını salladı.

"Otur,lütfen." Eliyle karşısında ki sandalyeyi göstererek komut verdi.
Genç kadın yerini aldı ,çantasını sıktı ne diyeceğini merak ediyordu günlerdir yanına gelmesi için haber gönderiyordu.

"Neden çağırdın beni buraya?"


Hazar boğazını temizledi.Herşeyi anlatacaktı bu kadına,oda kocasına anlatsındı.Cihan ağayı görmek istesede bu haber ona ulaşmamıştı çünkü birileri tarafından hep bir engel koyulmuştu.

"Sana söyleyeceklerim var.Çok önemli bu anlatacaklarım."


Asmin sorgulayıcı bakışlarla baktı,

"Sen,bu hikayenin neresindesin bilmiyorum ama o adam senin kocan senide ilgilendirir."

"Ne söyleceksin?"

"Bak,Asmin öncelikle o kurşun senin için değildi.Kocanı öldürmeye gelmiştim ben o gün.Sen atlamasaydın herşey bitecekti bütün herşey o adamın ölümüyle bitecekti..." Genç adam kararlı bakışlarla kadına baktı derin bir nefes aldı ve devam etti sözlerine.

"Avşin...Benim dayımın kızı.Ama hiç kuzen gözüyle bakmadık biz birbirimize.Seviyorduk birbirimizi...O Cihan hayatımıza girmeden önce hala seviyordu beni.Bak...Avşin sırf ailesinin meselesi için Cihan'ın hayatına girdi.Onların öcünü alıp acı çektirmek için.Girdi ve ölüm süsü verdirdi kendine bütün herşey planlıydı.Senin kocanla evli olduğu zamanlarda benimleydi hep,o düşürdüğü bebek bile benim çocuğumdu.Şimdide...sırf o adama olan duyguları değişti diye sizi ayırmak istiyor."

Asmin duyduklarının şokuyla sadece adama bakıyordu,eli ağzına gitmişti ne diyordu bu adam nasıl birşeydi bu böyle?İnanamıyordu.Gerçekten böyle bişey olabilirmiydi?

"Ne?Sen ağzından çıkanı kulağın duyuyormu?"
Boş gözlerle adamın söylediklerini idrak etmeye çalışıyordu.

"Duydukların gerçek.Baran ile Avşin gözlerini karartmışlar.Kocanı seviyorsan onların oyunlarına gelmezsiniz Asmin."


ZAİLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin