"Seni sevdiğim için ölebilirdim.Seni sevdiğim için yaşayacağım..."İçinde ki acıyla yaşanılmayı öğreniyordu insanoğlu.Acı geçmezdi acıya alışılırdı.Öyle zannediyorlardı ama hakikat buydu.İliklerine kadar vücudunun her yerini saran acıyla yaşamak artık bişey hissettirmiyordu çünkü hep devam eden bişeydi o...Her zaman gemiler batmazdı bazende sular çekilirdi...
Günler ardı arkasına birbirini kovalarken herkesin telaşı farklıydı.Cihan ile Avşin'in düğünü iki büyük aşiret hazırlıklarını devam ettiriyordu.Artık son saatler kalmıştı evli bir çift olmaları için.
Genç kadının içi içine sığmıyordu.Hasret,vuslat sona eriyordu.Yeniden karısı oluyordu sevdiği adamın.İntikam için hayatına girsede artık duyguları değişmişti gözü ondan başkasını görmüyordu.Birlikte kaçtıklarında düğünleri olmamıştı,şimdi yaşayamadıkları düğünleri olacaktı.Bütün Urfa halkı davet edilmişti düğünlerine.Anlı şanlı düğünleri olacaktı.
Avşin,organizasyon için kadınla konuşurken Baranın geldiğini görünce gönderdi kadını.Baran gülerek oturdu bacısının yanına.
"Bakıyorumda yüzünde güller açıyor."
Avşin kıkırdayarak cevap verdi Baran'a dönerek.
"İstediğimiz herşey tam olduğu gibi giderde ondan."
"Senin istediğin olur,birde benimki olursa tamam.O kadar oyunlar oynandı boşa değil öyle Avşin.O dedikoduları boşa çıkartmadın değilmi?Asminle evlenebilecem mi bende? Yüzüme bile bakmaz benim."
Avşin Baran'ın eline dokundu,
"Sen abisinden söz almadınmı?Babasıda onayladı.O ne derse desin senle evlenmeye mecbur.Eğer evlenmezse o karnında ki piçi kaybeder.Babası almazsa ben alırım o bebeğin canını.Cihan asla öğrenmeyecek bir bebeği olduğunu."
Baran birden ciddileşti Avşin'in gözü kararmış bir şekilde konuşmalarına.
"Asmin'e zarar vermeyi aklının ucundan bile geçirme Avşin."
Ve ekledi,
"Hazar'ın ağzını kapattığım gibi açmasınıda bilirim yoksa."
Avşin sinirle ayağa kalktı,karşısına dikildi Baranın.Öfkeyle baktı kardeşine.
"O konuyla ilgili bir daha tek kelime etmeyeceksin!Kapandı o mevzu.Herşey geride kaldı.Artık Cihan'ın gerçekten karısı olacağım.Hazar yok anladın bitti!"
Baranda ayağa kalktı,
"Bağırma bana!Ben diyeceğimi dedim sakın kendi başına hareket etme!"
Genç adam tıslayarak yanından giderken,Cihan içeriye girdi.
"Ne oluyor Avşin ne bu tantana?" Kaşları çatık bir şekilde şüpheyle ona bakıyordu.
Avşin Cihan'ın konuşmalarını duyma korkusuyla endişeyle gözlerine bakıyordu adamın.Nereden çıkmıştı böyle?Haberde vermemişti geleceğinden.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAİL
Teen Fictionİki kadın ve adamın acı dolu yaşamlarının hikayesiydi. O Asmin Haznedar;Kollarında uyuduğu hiç gitmem diyen adamın gidişini izliyordu... O Avsin Bozoğlu ;Canımı verip ölsem'de bitmez bu aşk diyen adamın, kendisine olan aşkının bitişine şahit oluyord...