Kader değildi, soluklanacağın yeri bulmak oluyordu yaşadığımız şey.
İki hafta olmuştu.
Görevimi yerine getiriyordum elbette, diğerleri ise 2 haftadır görevdeydi.
Şu an şu Saniye durmayın beni boğun, valla bak.
Murat yanımdan ayrılmıyordu, anası belledi herhalde, yavrum benim.
Yine bir yerelere gidiyorduk, savcı hanım poposunun üzerinde 5 dakika durmuyordu.
Saygınlığımı elbette koruyordum, savcıydı, ama ben yemezdim.
Ben olsam ortadan ikiye çatlamıştım.
Keser misin çeneni.
Valla haklıyım.
Gözlerimi devirmek mecburiyetinde kaldım.
Arada sırada Ali Deniz ile mesajlaşıyorduk.
Telefonun titremesi ile heyecanla açtım.
Ama umduğunu bulamamıştım.
Egeydi yazan.
Elimi alnıma vurdum.
Akıl yoksunu: ablammmmm
Ne var ne istiyorsun
Akıl yoksunu: bana 500'cük atsana
Ne yapacaksın 500'cükü
Akıl yoksunu: bu devirde geçinmek zor ablam.
Konuşmdan Çıkıp internet bankasına girdim ve 750 TL attım.
TR6566777366336 numaralı karta 750 TL gönderilmiştir.
Telefonu kapatacakken bir mesaj düştü ekrana,
Ali deniz: kuşlar bana beni özlediğini öttü.
Elim ayağım birbirine karışmıştı, bir okuldaydık, sanırsam kavga çıkmış ve çocuklar birbirine girmişti, Derya buraya gelirken mecbur bizde gelmiştik, biz kimmi ben ve Murat.
Peşimden ayrılmıyordu.
Bilmem öyle mi olmuş?
Ali Deniz; öyle olmuş dediler bana.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anka: geçmişin İzleri
Teen FictionKaderdi yaşadığımız şey.. Ali Deniz ve benim kaderim..