Bu sefer coşkulu bir merhaba değil. Bu bir veda bölümü değil, aksine daha önümüzde bir 2 final bölümü ve 5 özel bölüm var ama şu anda bu satırları yazarken ağlıyorum. Sebebi ise ilk yazdığım kitabın bu kadar okunma ile finale gidiyor olması.
Bir yandan mutluyum bir yandan mutsuzum çünkü karakterlere bir süre sonra veda edecek olmak beni üzüyor.
Aranızda üzülenler olduğunu da biliyorum, çünkü birebir şahidim.
Seni bana ayırdım final olunca yeni bir kurguya daha başlamayı planlıyorum.Umarım o da hoşunuza gider.
Bizlik bu kadardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sare Atay & Eylül Atay
Keyifli okumalar dilerim 🫶🏼
💚🥹
Yazar anlatımı...
Zaman su gibi akıp gidiyor İkizler daha çok büyüyordu. Ali deniz yine görevdeydi. Sabahın ilk ışıkları uyuyan üç güzelin yüzünü aydınlatıyor uyanmalarını sağlıyordu. İki bebek de akıllı uslu sayılamayacak kadar huysuzdu. İkisi denemez aslında, Eylül gerçekten çok yaramazdı. Sare akıllı uslu olmasa bile eylülün yanında koala gibi kalıyordu.
Uyanan ikizler hemen ağlayacaktı ki görevden dönmüş onlara mutluluk ile bakan babalarını görünce hemen sustular.
"Benim güzellerim uyanmış." Dedi Ali deniz. Mutluluğu yüzünden okunuyordu. Sarenin yumruk yapıp ağzına götürdüğü elini cekti.
"Olmaz güzelim." Dedi Ali deniz. İkisi de garip garip sesler çıkarmaya başladılar. Acıktıklarını anlamıştı. Zöhre uyuyordu. Küçücük bir çıtırtıya uyanan zöhre artık top patlasa uyanmayacak hale gelmişti. İkizler zöhreyi yoruyordu. Bariz belliydi.
Ne olur olmaz diye biberonlara süt koyuyordu. "Gelin bakalım babanızın kucağına." Diyerek ikisini de kucağına alarak mutfağa indi.
"Anneniz umarım bize kızmaz." Dedi Ali deniz. Sevmiyordu biberonla içirmeyi. Ama yapacak birşey yoktu. Ali deniz iki kızını da mama sandalyesine oturtup sütlerini içirmeye başladı. Sare birkaç dakika sonra biberonu bıraktı.
"Doydu mu benim güzel kızım." Dedi Ali Deniz. Sare garip garip sesler çıkarmaya devam etti. Bebekler süt içerken Ali Deniz kapının pervazında onları izleyen zöhreden habersizdi.
