Kırık kalpler ya da sönmüş yürekler, bir ananın babanın evladı, bir evin anası babası vatan uğruna şehit düşmüştü, yüreklere yangın düşüyor acısı hep taze kalıyordu.
Sezai..
Çıktıkları bir operasyonda şehit düşmüştü.
Herkesin durgun ve dolgun gözleri bayrak sarılı tabutta bakıyordu, simayın içinde büyük bir boşluk vardı.
Abim dediği, dertleştiği adam şehit düşmüştü.
Bir edaya baktı bir şişmeye başlamış karnına, sonra bakışları tabuta oradan ise göklerde özgür bir kartal gibi dalgalanan bayrağa.
Herşey bayrak, vatan ve millet içindi, sezainin şehit haberi geldiğinde ne yapacaklarını bilemediler ilk başta, zaten hp öyle olmaz mıydı.
İlk günkü gibi hissetmezmiydi insan, hissederdi, hala ilk günkü gibiydi.
Sezainin annesi dilber hanım gelip bayraklı tabuta sarılıp ağlamaya başladı. Babası Mustafa bey bir köşede oturmuş derin derin tabuta bakıyordu. Bir ananın bir babanın en zor anıdır çcuğunun senden önce göçüp gitmesi canının ta en içini yakıyordu.
Törenden sonra...
Büyük bir sessizlik vardı yatakhanelerde, alışılmış bir sessizlikti. Simay bir banka oturmuş ellerini önünde birleştirmiş oturuyordu.
Yanında bir hareketlikik hissetti ama dönüp bakmadı.
"Zor değil mi?" Dedi kurtuluş. Bir iç çekti Simay, gözlerini kapatıp başını göğe kaldırdı.
"Tek kelimeyle çok zor." Dedi, Simay. Mert'in banka oturması ile ona döndüler.
"Albay hangara bekliyormuş." Dedi mert, bir haftadır neredeyse hiç uyumamıştı mert, yatak batıyordu vücuduna.
Hepsi aynı anda ayaklanıp hangara ilerlediler, Ali deniz, hasan ve Ecem vardı, hepsi dalgındı.
Albayın gelmesi ile sıraya girdiler, ağlamaları ve iç sesleri için onlara kızmış bir kez daha yaşanırsa mesleklerinin ellerinden alınması için elinden geleni yapacağını söyleyip hasan ve eceyi çağırıp gelmişti.
Ece demesinin tek sebebi Ecem ismine birçok anlam veriyordu. Ece iyiydi, yeryüzündeki ilk Türk kadın demekti.
Simay hızlı admınlarla kameryaya ilerleyip bir sigara yaktı, belki de tüm geçmişine tüm adaletsizliğe, en çokta kaybolmuş umutları ve kahrolmuş yüreği için yaktı o sigarayı.
💖
Kendine son kez aynadan baktı Simay, eline bir kapatıcı alıp uyumamasının ve ağlamasından dolayı morarmış göz altlarını kapattı.
Son kez bir rimel sürüp postallarını giydi ve yatakhanesinden çıktı.
Hemen dışarı çıkıp bir sigara yaktı.
Banka oturdu ve sigarasını içmeye başladı. Karşısındaki manzara sabahları gördüğü manzara ile karşılaştı.
Kurtuluş karargahın köpeği paskala dün geceden kalan yemekleri veriyordu. Yanına ilerleyip ona en yakın olan banka oturdu Simay.
"Sevilmeyecek şeylermi şunlara bak." Dedi paskal ve yavrularını gözterirken. Haklıydı bir yandan da, insan hayvanlara baktıkça ısıra ısıra sevesi geliyordu.
Elindeki sigara paketinden bir dal uzattı kurtuluşa, fazla içmezdi kurtuluş, başını sallayıp reddeti.
"Sabah, sabah hiç iyi gitmiyor." Dedi kurtuluş, başını olumu anlamda salladı Simay.
Sigaranın son dumanını üfürürken banka bastırıp söndürdü sigarayı.
Gözü bir noktaya takıldı simayın, mert ve zeynebe.
