ASENA

6. BÖLÜM

6. Bölüm
Mavi timi hayatımı
değiştiren en güzel şey.
                                                 

"Ben iyiyim tamam bırakır mısın beni artık!"

Özge'ye onuncu kez ilaç içiriyordum. Onun ilacı başkaydı tabi... Umay ilacı olmazsa bu ilaçların faydası olmayacağına eminim.

"İyi misin omzundan neşterlendin sen!" Böyle dedikçe o dedem yaşındaki Albay'ın bana gelinim dediğini tekrardan anımsamıştım.

"Sen şimdi bırak onu bunu da Umay nasıl dövdü onu tekrar anlat hadi hadi!"

İlaçları masaya atıp botlarımın bağcıklarına bakmıştım. Bu botlar bana büyük geliyordu ne kadar bağlasamda ayağımdan çık- "ASENA!"

Özge'ye döndüm. "Efendim efendim bir unut şu Umay'ı ya yüzüncü anlataşım yüz!"

Kapıdan abim ve uyuz komutanla girdiğini gördük.

"Umay mı? Ne zamandır beri abine Umay diyorsun Asena hanım?"

Ona bakmadan botlarımı bağcıklamaya geri dönmüştüm bu sefer düğüm atıyımda çıkama emi.

Özge'nin hemen dikkati ilacına gitmişti... ayıp be burda o kadar senle ilgilendik kurtardık seni hâlâ Umay da Umay!

Uyuz komutan bile geçmiş olsun demişti. İnanmıyorum birilerinin normal insanlar gibi davranası tutmuş.

"Ne yapıyorsun asker?"

Uyuz komutanın sesiyle dikkatim dağıldı. Şuan attığım o sıkı bağ gerçekten düğüm olmuştu. "Hay sikiyim..." Kendi içimde mırıldanıcakken dışarıya karşı söylediğimi fark etmem üç saniyemi almıştı.

Salak Asena. Ne varda küfür ediyorsun salak!

"Asena bu aralar ağzın çok bozuldu senin." Kafamı kaldırıp ona bakmıştım.

"Abi böyle çünkü bu lanet botlarla kafayı yemeyen tek kişi ben olamam ben deli değilim botlar canlı ve bana bunları inada yapıyorlar!"

Uyuz komutan gülmüştü. Yakışıklı uyuz komutan gülünce gamzeleri ortaya çıkıyordu. Sanki çok eskiden onu tanıyormuş gibi hissediyorum gamzesini gördükçe.

"Yenisini alsana bu kadar uğraşıcağına?" Ona baktım. Üzgünüm uyuz ama bazılarımız senin gibi üsteğmen maaşı almıyor. Annemden de isteyemem zaten o aşık olduğu adamın parasına dokunmak bile iğrenç.

Babamın parasıysa... var işte planım dokunamam bir bot için o paraya.

"Alamam param yok."

Abim bana nankör dermiş gibi baktı. "Kızım üniversiteye giderken hep benden aldın veya çalıştın ne zaman babamızın parasının sana kalan bölümünü harcayacaksın?"

Sözünü tamamen bitirdiğini bilsemde cevap vermedim. Yalan söylemeyi sevmezdim ama çok iyi yalan söylerdim.

"Ben babamın parasına elimi sürmeyeceğim abi bunu daha önce söylemiştim. Sonsuza kadar ondan bana kalan tek şey olarak kalıcak ev ve para."