ASENA

19.Bölüm

19.Bölüm
Kural 1 onlar sizden
ışığınızı çaldılarsa sizde
onları karanlığınızla boğun.

"Asena!" Alparslan'ın sesiyle arkamı döndüm. "Evet?" Kolumu tuttu. "Böyle davranmayı bırak artık ne yapmaya çalışıyorsun bilmiyorum ama Gökhan komutan bunların hiçbirini hak etmiyor!"

Kolumu çektim. "Benim sivil hayatıma karışmak sizin ne haddinize bilmiyorum  ama karışmasanız iyi olur yoksa hiç hoş şeyler olmaz."

Gökhan onun arkasından gelmişti. "Asena saçma sapan konuşmayı kes!"

"Yeter!" Bağırmamla nerdeyse bahçedeki herkes bize dönmüştü. "Bana saçma sapan konuşmayı kes, sen böyle değilsin demeyi kesin! Ben her zaman sizin için şaka yapacak biri değilim veya sizin canınız sıkıldığında atacağınız bir oyuncak."

Atlas yanımıza gelmişti. Kolumu tutmuştu. "Sakin ol herkes size bakıyor."
Ona döndüm. "Baksınlar!" Bağırdım. "Bakın! Herkes duysun ve bilsinki artık Asena yok o öldü artık sadece ama sadece Akyıldız var!"

Atlas beni kendisine çekti. Gözlerimin dolu olduğunu görünce sarıldı. Kulağıma eğildiği ve fısıldadı. "Sesin titremedi büyük başarı Akyıldız aferim sana." Geri çekilemedim. 6 aydır kimse yoktu yanımda ağladığımda sadece ama sadece Atlas vardı.

Bir okyanus gibi onun içinde kaybolabilirdiniz ancak o size isterse kıyıya götürürdü. Ağladığınızda gözyaşlarınızı saklardı. Ona kendinizi bıraktığınızda içindekilerle tehlikeliydi ama o sizi korursa o tehlikeler bir mucize gibiydi. O bana ışığımı geri veryeme çalıştı ama...

Geri çekildim. Gökhan'a baktım. Benim ışığımı bana geri verebilcek tek bir kişi vardı...

Gökhan Ulaç.

Gözlerimdeki yaşı görünce bir adım attı ama biliyormuş gibi ikinci adımı atmadı belki cesaret edemedi belki ona sarılmayacağımı biliyordu. Hangisiydi bilmiyorum. Gökhan gözlerime baktı. Sanki...sanki bilmiyorum işte.

Kimseye bir şey demeden içeriye geçtim. Duygu yok Asena duygu yok! Arkamdan kapıyı sertçe kapattım. Kapı sertçe açılıp kapanmıştı. Oraya döndüm.

"Asena!" Beni kendisine çekip sarıldı. "Eğer ağlayacaksan gelip benim omzumda ağla, eğer teselli arıyorsan gelip benim omzumda ağla, eğer intikam arıyorsan gelip benim kulağıma fısılda."

Karşılık vermedim. Geriye çekilmeye çalıştım ama izin vermedi. "Hayır beni dinleyeceksin." Saçımı öpüyordu o sırada. Bunu gerçekten özlemiştim ama duygularımla oynaması hemde ben daha yeni yeni atlatırken bu çok adiceydi.

"O günden beri telefonlarımı açmadın kapına geldim evde yokmuş gibi davrandın ben hep saçmalarım ama sen böyle davranarak beni daha berbat hissettiriyorsun yalvarırım yapma Asena yalvarırım."

"Bırak." Beni sımsıkı tutmuştu kollarından kurtulamıyordum o mükemmel portakal çiçeği kokusundanda. "Bırak dedim." Daha sert ittim onu. Bu sefer bıraktı. Ağlıyacak duruma gelmişti gözleri doluydu.

"Yeter Gökhan ben senin oyuncağın değilim tamam mı yeter! Öyle işine gelince attığın özleyince de geri aldığın! Merak ediyorum biliyor musun o gün sana yalvardığımda arkana bile bakmadın ama eminim eğer sana o şekilde yalvaran Gaye olsaydı onu dönüp teselli ederdin değil mi?"