ASENA

17.BÖLÜM

17.Bölüm

"Anne haydi bapaycım geyicek!" Güldü. Asena kızını okuldan almış görevden gelen eşini bekliyordu. "Bekle birazcık annecim baban gelecek şimdi zaten."

O sırada arabadan inen botları gördü. Kızıyla birlikte koştu. "Bapaycık!" Kızı, eşinin boynuna atlamıştı. Eşi, Asena'ya bakıyordu. İkisini sağlıklı görünce ne kadarda mutlu olmuştu.

O sırada bir çift bot daha indi arabadan. Gözleri saçları kadar siyah olan bir komutan. Ölümden başka bir şey istemeyen gözlerle onlara dönmüştü.

"Atlas...hoşgeldin." Eşi, Asena'yı kendisine çekip sarıldı. Arkadaki bir çift ölüm bekleyen göz onlara bakakalmıştı.

Binbaşı Gökhan Ulaç o gün sevdiği kadının mutlu aile tablosunu izlemeye mahkum edilmişti bir çift ölüm isteyen gözlerle.

Asena

"Ses çıkarmayalım gitsin!" Güldü. Üstümden kalktı. Beni de kaldırdı. Gidip kapıyı açtı. "Efendim Gaye yenge?"

Beni görünce Gaye bir süre susmuştu. "Biz bir süre baş başa konuşsak olur mu Gökhan?" Gökhan arkasını dönüp bana baktı. "Tabi gel içeriye konuşalım."

"Yalnız kalmamız gerek ama?"

"Asena benim bir parçam bu yüzden ondan saklayacak bir şeyimde yok. Ya onun yanında söyle ya da şimdi lütfen kapıdan git...Gaye yenge."

Ben bu adama nasıl aşık olmayayım! Aşığım aşık...

Gaye içeriye girmişti. Girer girmez odaya göz gezdirmişti. İki düğmemin açık olduğunu görünce, Gökhan'a döndü.

"Aile evinde ahlak yapısına ait olmayan şeyler yapmamalısınız. Siz daha evli değilsiniz." Dedi kardeşi kardeşle aldatan kadın hemde...bu yatakta. Suratına baktıkça Gökhan'ı nasıl üzdüğünü düşünüp onu öldüresim geliyor ama karnındaki bebeğe kıyamam.

Gökhan gözlerini devirmişti. Ah sevgilim! Birlikte bu çakma civcive karşı aynı nefreti besliyoruz değil mi biliyorum ben anlıyorum seni! "Bunları söylemeye mi geldin? Çık git şu odadan."

Gaye ona bakıp güldü. İnsanda biraz utanma olur amk. Ben yaptığını yapsam ülke değiştirir estetik ameliyat olurdum.

"Hayır ben sadece..."Gökhan'ın kulağına yaklaştı. Gökhan onu ne dediğini duyar duymaz geriye itti. Gaye yere düştü.

Gökhan ona iğreniyormuş gibi baktı. "Gerçekten buraya gelip beni özlediğini hâlâ söyleyecek bir yüzün var mı senin?" Bana döndü eliyle beni işaret etti.

"Bu kadını görüyor musun? O benim tek sevdiğim kadın olacak. İlk ona aşık oldum sonra sana...en büyük hatam buydu ama ilk aşkım ile son aşkım aynı olacak! Benden uzak dur! Ondan uzak dur! Eğer olduda durmazsan yeğenim var demem senin olan her şeyi geri alırım...Ulaç soyadını bile."

O sırada bağırma sesini herkes duymuş olmalıki kapıdan girdiler. Pusat, Gaye'yi yerde görünce onun yanına koşmuştu. "Sen ne yapıyorsun ulan! Hamile kadını yere mi ittin!" Gökhan bana baktı. Pusat'ı veya kimseye dinlemedi.

"Asena hazırlan burdan siktirip gidiyoruz." Yanına gittim. "Gökhan sakin ol Gaye için dedeni ve kardeşini üzme."

"Üzmemek mi! Biz burda kaldıkça biz üzüleceğiz sen bu kadının bizim mutlu olmamıza izin vereceğini düşünüyor musun!" Hayır düşünmüyorum...ama birbirimizi gerçekten seviyorsak Gaye'nin aramızı bozmasına izin vermeyiz.

Elini tuttum. "Gökhan yapamayız her şeyden kaçarak sorunlarımızı halletmiş olmuyoruz...onlar senin ailen."

"Benim ailemde nefesimde sensin. Sensiz yaşayamam...yalnız kalırım şimdi gel izin ver gidelim." Elini daha sıkı tuttum.