9. BÖLÜM

679 52 27
                                    

9.Bölüm
İlk kez birisi için
ölüme atladım o gün

Ona cevap vermemiştim. Bu pozisyonda sonsuza kadar kalabilirdim. Kulağımdan geriye sanki inatla uzaklaşmıyor gibiydi. Her nefesini duyduğumda ona daha fazla çekilmek istiyordum.

Yapamayız uyuz yapma yapamayız, yapmamalıyız. İkimiz içinde bu yakınlık fazla tehlikeli ve ikimizde bunu biliyoruz.

Peki niye hâlâ birbirimize olan çekimi engelleyemiyoruz...neden zararımıza olduğunu bile bile bu yakınlığın peşinden gidiyoruz.

"Gökhan..."

İçine çektiği nefesi hissedebiliyordum. Biliyor muydu yoksa bu seferlik bilmemezlikten mi gelecekti.

"Biliyorum Asena...biliyorum."

Bilmemezlikten gelmeni dilerdim uyuz. En azından bu seferlik bilmemezlikten gelmeni istemiştim.

Beni serbest bıraktığında bacağım uyuşmuştu. Siktir...çaktırma Asena çaktırma. "Bacağın uyuşmuştur koluma gir, gel."

Uyuzun insanlığı tutmuştu. "Çağan dışarısı ne durumda?" İçeriye yavaş yavaş geçiyorduk. Çağan'dan cevap gelmiyordu. "Lan cevap versene!"

"Sıla orda mısınız?" Sıla'ya sorduğumda boğuk bir ses gelmişti. Ama ne dedikleri anlaşılmıyordu.

Birbirimize bakmıştık. "Koş!"

Ayağımın uyuşukluğunu unutmuştum bile. "Umay, Sıla ve Çağandan haber alamıyoruz içerisi sizde kardeşim!"

"Hassiktir... dikkat edin komutanım!" Dışarıya doğru koşuyorduk nereye gittiğimizi bilmeden. "Komutanım...ya bu tuzaksa?"

Yavaşlamamıştı bile gözlerinde aynı hırs ve ekibinden birilerini kaybetme korkusuyla koşmaya devam etti.

"O zaman tuzağıda yapanlarıda yok ederiz asker."

O özgüvenli komutan geri gelmişti. Hissediyordum Sıla ve Çağana yaklaşıyorduk ve yaklaştıkça yanımdaki adama daha da hayran kalıyordum.

"Dur"

Aniden önüme elini koymuştu. "Asena seni böyle tehlikeye atamam. Üzgünüm"

Gerçekten mi o parkuru eğer ayaklarım şiş olmasa en kısa sürede geçebilicektim sandıkları kadar narin bir kadın değildim gerçi olsamda onlara neydi ki eğer yapmak istiyorsam yapardım narinlikle veya zayıflıkla alakası yoktu.

Kafamı iki yana sallamıştım. "Ben bir şeyi yapmak istiyorsam kimse bana engel olamaz komutanım. Ayrıca sandığınız kadar narin veya zayıf değ-"

"Böyle düşünmüyorum zaten Asena timimdeki en iyilerden biri olduğuna şüphe yok...ama sende beni anla abine can kardeşime söz verdim ben."

Umay Akyıldız yine yapacağını yapmış desene. Yinede bunun hesabını ona sormayacağım kim kardeşi için endişelenmezdiki? "Sende bana söz ver o zaman komutan"

"Hangi konuda asker?" Güldüm. "O abim olacak can kardeşini eğer bana bir şey olsa veya buralardan gitsem bile koru olur mu"

Elini önümden çekmişti. "Bir yere gitmeye niyetin olduğunu veya ölmeye niyetin olduğu konusunu seninle sonra tartışırız şimdi arka taraf yani burası sende önü kontrol edip geliyorum bekle beni burda."

Tam bir adım atmışken tekrar arkasına dönmüştü. Ellerini iki yana açıp bağırmıştı.

"Ayrıca hiç merak etme ne senin o abine ne de sana bir şey olmasına izin vermeyeceğim sonsuza kadar!"

ASENAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin