12.Bölüm
Aklımday'dı bir gün
geleceği ve buluşacağımız
Bu...uyuzun babasıydı. Hemen ayağa kalkıp hazırola geçmiştim.
"Albay-" Mezarın başına oturmuştu. "Baban çok iyi bir askerdi ama...bunu geç o çok iyi bir insandı Asena." Gülümsedim. Öyledir o keşke bütün dünya bilseydi ne kadar iyi olduğunu.
"Adını...benim karım aşık olduğum kadın koydu Asena hep bir kızı olduğunda bu ismi koymak isterdi." Eğer ismimi koyan kişi eşiyse o zaman...benim ismimi Gökhan'ın annesi verdi.
"Peki benim koca oğlumun ismini kim koydu dersin ha? Senin baban...can kardeşim Erhan'ım koydu." Gözlerim doldu babam...aşık olduğum adamın ismini o koymuştu.
Albay gözlerindeki yaşı sildi. "Bu üstümdeki albay kıyafeti ona ait olmalıydı Asena baban bunu haketmişti ama istememişti...eğer albay olursa seni koruyamamaktan korktu."
Gözlerimden akan yaşa baktım babamın ayak ucuna damlıyorlardı. "Nasıl öldüler?" Albay güldü. "Şehitler ölmez Asena...şehitler ölmez." Gözlerimi silip bende babamın ayak ucuna oturmuştum.
"Nasıl öl- şehit olduklarını kimse bana söylemedi albay'ım kimse..." Albay bana baktı. "Ahu senden bu kadar çok mu nefret ediyor gerçekten?" Güldüm.
"Bilmiyorum...aşık olduğu adam hedefin değiştiğini söyledi artık Gökhan güvende, yeni hedefleri benmişim." Albay bana baktı. "Hiç annenin neden senden nefret ettiğini merak etmedin mi?"
Kafamı kaldırdım, albaya baktım. "Bir anne neden çocuğundan nefret eder ki? Hangi mantığa uyuyor bu albayım...ben benden nefret ettiğini öğreneli 1 hafta oluyor."
"Asena...sen bana karımın ve can kardeşimin emanetisin sana bir şey olmasına izi-" Sözüne girmiştim. "Ben gidicem albayım...zaten gidicem buralardan babamın intikamını alır almaz gidicem."
Albay derin nefes aldı. "Babanı...kimse öldürmedi Asena."
Ne? Öldürmedi mi? Babam o zaman neden? "Ne demek istiyorsunuz albayım?"
Albay bana dikkatlice baktı. "Baban o akşam görevde başarılı oldu Asena ama..." Merakla gözlerine bakmayı sürdürüyordum. "Ama ne albayım!"
Sesim sert ve öfkeli çıkmıştı ama babanı kimse öldürmedi ne demekti? "Baban ve Tuğba'nın cesedine kimse ulaşamadı Asena...onları her yerde aradım, aradık ama ne onları ne de cesetleri bulabildik..."
Ayağa fırladım. Kalbim...kalbimi artık hissetdemeyecek haldeydim. Kalbim durdu sanki...babam? Yaşıyor olabilir miydi?
"Bu ne demek baba?" Gökhan burdaydı? Ne zamandan beri burdaydı? Arkamı döndüm gözleri kıpkırmızıydı eli...eli kanıyordu.
Albay oğluna doğru döndü. "Ne duyduysan o Gökhan ne duyduysan o." Gökhan babasının yanına hızlıca ilerlemişti. "Ne demek ne duyduysan o! Annem...yaşıyor olabilir ama bunu bana söylemedin bile!"
Albay gözlerini devirmişti. "Gökhan sence annen yaşıyor olsaydı bir kere bile seninle iletişime geçmeye çalışmaz mıydı? Veya sen Asena baban yaşıyor olsaydı senin yüzünü görmediği her dakika için kendisine küfür eden baban senin yanına gelip ben iyiyim demez miydi?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASENA
General Fiction"Bir gökyüzü meselesi" • • • Zaten gökyüzüde kararmıyor muydu günün sonunda. 💫🤍