SEYRAN & FERİT +18

Bilinmeyen Mesaj

Bölümü, kitabımı severek okuyan luvbe22uty 'e

 armağan ediyorum.  

- İKİ HAFTA SONRA -

Seyran'dan

"Sonunda!" dedim derin bir nefes verdikten sonra. Aynada kendimle bakışırken, bazı küçük şeylerin beni ne kadar çok yorabileceğini yavaş yavaş anlamamı sağlıyordu fındığımız. Uzunca birkaç dakikadır hazırlanmaya çalışıyordum ve sonunda başarmıştım. Siyah rahat taytım ve belime kadar uzanan beyaz gömleğim ile gayet uyumlu gözüken klasik bir kombin yapmıştım oysa ki. Belki de yaşadığım gerginlikten dolayı hazırlanmam bu kadar uzun sürmüştü. Son iki haftada hayatım tamamiyle değişmişti. Ferit, dikkat etmem gerektiğine dair uyarılarını bir saniyeliğine bile atlamıyordu. Doktor kontrolünden hemen sonra yalıya yerleşmiştim. Tüm eşyalarım, Ferit'in odasındaydı fakat şu an için benim kaldığım oda farklıydı. Halis Bey nikaha kadar ayrı odalarda kalmamız gerektiğini düşünüyordu. Sanki bebeğimiz yokmuş gibi birde ayrı odalarda kalıyorduk. Bugün ise Gaziantep'ten babam, annem ve halam gelmişti. Elbette ablamın evine yani eski evime gelmişlerdi. Ferit tanışmak ve bebek beklediğimizi söylemek için yanıp tutuşuyordu adeta. Oldukça heyecanlıydı. Bense gergindim. Babamın tepkisinin ne olacağına dair en ufak bir fikrim yoktu. Haftaya evleniyorum demek mi daha zordu, yoksa patronumla evleniyorum demek mi, hatta ondan bir de bebek bekliyorum demek mi.. Aynaya daha dikkatli baktığımda yaşadığım stresin adeta yüzüme yansıdığını fark ettim. Çok solgun gözüküyordum. Yüzüme biraz daha pudra ve allık sürmeye karar verdiğim esnada kapı tıklatıldı. 

"Gel!" dedim gözlerimi aynadan çekmeden.

Birkaç saniye sonra odama giren kişinin İfakat Korhan olduğunu kendisine bakmadan dahi anlayabilmiştim. Tüm ihtişamlı kıyafetleri ve duruşuyla yavaşça içeri girip, bana doğru birkaç adım attı. Ona doğru döndüğümde yüzlerimiz oldukça yakındı.

"Buyurun İfakat Hanım." dedim nazik bir ses tonuyla.

"Hamilelik nasıl gidiyor Seyrancım?" dedi alaylı bakışları arasında.

"Gayet iyi gidiyor." dedim saçlarımı düzeltmeye devam ederken.

"Kürtaj için hala geç kalmış değilsin. İki hafta daha vaktin var."

Duyduğum şey karşısında şok olmuştum. Ne diyordu bu kadın böyle?

"Anlayamadım?" dedim sesimi sertleştirerek.

"Neyini anlayamadın? Sence Ferit'in asistanıyla evlenmesine izin verir miydi ağam? Bu evlilik sadece, karnındaki bebek için gerçekleşiyor. Ona iyi bak, aksi takdirde bir gün bile tutmayız seni bu yalıda." dedi sertçe.

Tam cevap vermeye hazırlanacakken yeniden konuşmaya başladı İfakat Hanım,

"Ayrıca, unutma ki sen hala basit bir asistansın. Ferit'in çocuğunu doğursan bile, gün gelecek sıkılacak senden. O gün geldiğinde bizimde onayımızın olduğu, ailemize yakışır bir gelinimiz olacak." 

Dişlerimin arasından sahte bir biçimde kıkırdadıktan sonra, kaşlarım çatık bir şekilde bir adım daha yaklaştım ona ve hemen ardından konuşmaya başladım,

"İfakat Hanım, unutmayın ki beni de Halis Ağa seçti. Hatırlatırım, Ferit'in asistanının sahip olması gereken kriterler o kadar fazlaydı ki haberlere dahi konu olmuştu. Akademik başarıdan tut, giyime, konuşma stiline kadar her şeyden sınava tabi tutulacaktı bu göreve aday olan kişiler. Ne çabuk unuttunuz? Hatta bu kadar çok kriteri koyan sizdiniz. Yani sizin kriterlerinizi taşıdığıma dair Halis Korhan'ın onayı varken, benden daha iyi bir gelin bulabileceğinizi sanmıyorum. Ha, ayrıca bebeğime çok iyi bakacağıma dair hiç kuşkunuz olmasın. O dünyaya geldiğinde Ferit, bana olan sevgisini yitirir mi bilmem ama siz bu evdeki yerinizi yitireceksiniz. Çünkü yerinizi alması gereken biri olacak."