Benim Doğrularım Senin Günahların(DÜZENLENİYOR)

DÜĞÜMÜN BAŞLANGICI

Ayaklarımın yere çivilenmesini sağlayan şey İzgi'nin elindeki silah ve yerde kanlar içinde yatan korumaydı. Hepimiz şok içinde İzgi' ye bakarken onun gözlerinde pişmanlığın emaresi yoktu. Bir saniyeliğine bile olsa İzgi'nin eli titrememişti bunu neden yapmıştı? Bu yaptığı şeyden sonra nasıl bu kadar sakin kalabiliyordu?

"Düşünmeden babasının kafasına sıkan kızı eve alırsak böyle olur." Kuzey'in sözleri İzgi'nin alayla gülümsemesine neden olmuştu.

"Bunu öz annesini öldüren Kuzey Pusat mı söylüyor?" Ne? Kuzey kendi annesini mi öldürmüştü. Bunu nasıl yapmıştı? Ben annemin 1 yıl daha fazla yaşaması için canımı verirdim. O bunu nasıl yapmıştı? Peki ya İzgi, o babasını nasıl öldürmüştü? Kuzey çok büyük bir öfkeyle İzgi'ye doğru yürüdüğünde Asaf İzgi'nin önüne geçip İzgi ve Kuzey'in önüne etten bir duvar örmüştü.

"Bana bak!"

Kuzey'in bağırmasıyla İzgi Asaf'ın arkasından çıkarak Kuzey'in karşısına dikildi "Bakıyorum söyle, senden korkacağımı mı sandın!?"

İzgi Kuzey'den daha çok bağırınca Kuzey gözlerini yummuştu. "Bilmediğin konular hakkında yorum yapma. Ben onlar gibi değilim canımı yakarsan canını yakarım. Kadın olman beni durdurmaz."

Kuzey'in onlar diye bahsettiği Asaf, Acar ve Bulut olmalıydı. İzgi kafasını yukarı kaldırıp Kuzey ile göz göze gelmişti.

"Asıl sen bilmediğin konular hakkında yorum yapma. Asıl ben size benzemem. Değil canımı yakmak canımı sıkarsan bile senin canını alırım."

İzgi'nin sözleri bitince Kuzey sabır dileyerek gökyüzüne bakmıştı.

"Korumayı niye vurdun?" Acar'ın sakin çıkan ses tonu beni de herkes gibi şaşırtmıştı. "Beni tehdit etti. Babamın ortaklarından birinin adamıymış yani size de ihanet etmiş." Acar sakince başını sallamıştı. Biri bize ihanet etmişti ve Acar buna bu kadar sakin bir tepki mi veriyordu? Konuşmayı Asaf devralmıştı.

"Biz onun ihanetini biliyorduk aslında o da farkında değildi ama bize çalışıyordu. Bizim istediğimiz şeyleri onlara ulaştırıyordu. Öldürmen kötü oldu daha işimiz vardı ama tepkinde haklısın."

Nasıl yani o haini Asaf ve Acar biliyordu ve bizim haberimiz yok muydu? Bu kadarı fazlaydı eğer Asaf benden bir şeyler saklamaya devam edecekse bu iş burada bitsin. Bana hiçbir şey anlatmıyor ve beni sürekli plan dışı bırakıyordu. Bu artık iyice sinirlerimi bozmaya başlamıştı. Hiç kimseye bakmadan hızlı adımlarla içeri girmiştim. Arkamdan İzgi'nin "o iyi mi?" Diye sorduğunu duymuştum ama aldırmamıştım.

Merdivenlerden yukarı çıkıp odaya girdiğimde yatağın üzerinde olan Asaf'ın yastıklarını kendim için hazırladığım yatağın üzerine fırlatmıştım. Gözlerimi odanın içinde gezdirdiğimde üst kata çıkan merdivenleri görmüştüm. Üst katta da yatak var mıydı acaba? Üst kata çıksam özel alanına mı girmiş olurdum? Ben daha onun planlarına giremiyordum. Özel hayatına mı girecektim? Umursamaz tavrımı sürdürmeye devam etmekte kararlıydım.

Yatağa yatıp sırtımı koktuğa dönmüştüm. O bana sırtını dönerse bende ona dönerdim. Kapının açılmasıyla Asaf içeri girmişti. Koltuğun üzerinde gördüğü yastıklarına olan tepkisini merak etsem de arkamı dönmedim ve dönmeyecektim."Güzelim kızdın mı sen bana?"

Birde utanmadan soruyordu. Cevap vermeyecektim. Asaf arsızca yatağa uzanmıştı onun uzanmasıyla yatakta onun tarafına doğru istemsizce kaymıştım. Kendimi eski yerime doğru kaydıracağım anda bana sarılan elleri beni engellemişti. Sinirle nefes aldığım da bu onu güldürmüştü

"Bebeğim eğer size söyleseydim sen de Ilgın' da ondan çekinecektiniz. Hareketlerinizle bunu belli edecektiniz. Size söylememe sebebim buydu." Ona doğru döndüğümde "Beni affettin mi?" Diye sormuştu. Ona kıyamıyordum. Ama o bize çok güzel kıyıyor Minel. Abartma iç ses.