Silah sesleri Hoseok'u uyandırdı.
Kalbi hızla çarparken oturdu.
- Jungkook?
- Ben buradayım - dedi Jungkook arkasında.
Jungkook'u duvara yaslanmış,smokin ceketini giyneye çalışırken yüzünde acı dolu bir ifadeyle buldu.
- Ne yapıyorsun?- Hoseok ayağa kalktı.- Yaralarını tekrar açacaksın.
- Giymeme yardım et - dedi Jungkook, hiçbir tartışmaya izin vermeyen bir ses tonuyla.
Kaşlarını çatan Hoseok isteksizce ona yardım etti. Jungkook'un sırtındaki yaralardan bazıları neredeyse hiç kabuk bağlamamıştı çünkü her hareket ettiğinde açılmaya devam ediyordu.
- Neden?
- Eğer haklıysam ve Lorenzo hata yapmadıysa kurtarılmak üzereyiz.- dedi Jungkook
Hoseok'un kalbi boğazına geldi. Lorenzo'nun kim olduğunu hatırlamaya çalışırken sonunda Jungkook'u takip eden ve güvenlik ekibine liderlik eden taş yüzlü yaşlı adamı hatırladı. Bir tür sağ el mi? Güvenlik patronu mu? Ya da onun gibi bir şey.
- Peki bunun için neden smokini giymen gerekiyor- dedi Hoseok - Lorenzo seni çıplak göğüslü görürse bayılır mı?
- Görünüş herşeydir - dedi Jungkook, gözleri sert ve uzaktı - Beni zayıf olarak göremez. Yaralandığımı ve kırbaçlandığımı bilemez.
- Sağ elin falan olduğunu sanıyordum?
- Öyle.
Hoseok, üzüntü hissederek bakışlarını kaçırdı. Eğer Jungkook sağ eline bile güvenmiyorsa ne kadar yanlız bir varoluş olmalı...
- Başkasının değil de kendi adamlarının olduğunu nerden biliyorsun.- Hoseok kendi kıyafetlerini düzeltmeye çalışırken dedi. Bu kaybedilmiş bir davaydı.
- Doğru an. On gün geçti,hainin rahatlayıp takip edilmekten korkmayıp beni görmeye gelmesine yetecek kadar zaman geçti,ya da onlar öyle sanıyordu. Lorenzo'nun ailedeki herkesi 7/24 takip etmesi gerekiyordu. Biri şüpheli bir davranış sergilediğinde onu bizim bulunduğumuz mekana getirene kadar takip edecekti.
Hoseok ona baktı.
- Bu bir tuzak mıydı? Her şeyi önceden organize etmiş miydin?
Jungkook karanlık bir şekilde gülümsedi.
- Bana çok fazla güveniyorsun. Ama bu bir olasılıktı. Bu konuyu Lorenzo'yla konuştum ve o beni kaçırırlarsa ne yapacağını biliyordu.
Hoseok'un beyni yavaş yavaş aydınlandı.
- Andrea'ya bu kadar hoşgörülü davrandıktan sonra onları sahte bir güven duygusuna kaptırmak istedin. Bu yüzden onun yaşamasına izin verdin.
- Evet- dedi Jungkook - bana karşı komplo kuran tek kişinin Andrea olmadığını biliyordum. Ondan bağımsız hareket eden biri daha vardı. Daha incelikli ve dikkatli biri. Onları açığa çıkarmak istedim.- Jungkook gülümsedi - Bazen çok fazla korku uyandırmak zararlı olabilir. Andrea'nın yaşamasına izin vererek onlara kendimi olduğumdan daha merhametli gösterdim. Bu onları daha az ihtiyatlı hâle getirdi.
- Harika plan- dedi Hoseok ona bakarak.- Ya seni öldürseydiler? Hiç korkmadın mı?
- Beni öldürmekten çok kaçırmak istediklerini biliyordum. Saldırganlarımız beni hayati yerlerimden vurmamak için büyük çaba harcıyorlardı. Beni canlı yakalamak istediler. Beni öldürmek isteseydiler ölmüş olurdum.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
DUYGUSUZ
FanfictionBir aile ziyareti ihanet, cinayet,adam kaçırma ve işkence dolu bir kâbusa dönüştüğünde Hoseok, aklı başında kalması için Jungkook'a güvenmek zorunda kalır. "Kalpsiz, manipülatif bir sosyopata güvenebilir misin? Normal hayatına döndükten sonra onu i...