Training [Written by; Neymarable] TAMAMLANDI

VI.

Neymar'ın yeni saç stili hakkında ne düşünüyorsunuz? Ben yine yakıştırdım ve multi harika biliyorum.

* * *

Uyanmış, kahvaltımı ediyordum. Aklımda bugünkü maç vardı ve bu beni heyecanlandırıyordu. Nedensizce Barcelona'yı tutuyordum. Aslında Barcelona maçlarında hep onlara karşı oynayan takımı tutardım. Ama artık öyle olmuyordu. Hatta bu aralar Cristiano ve Real Madrid'i fazla boş vermiştim. Bu değişimim beni rahatsız etmeye başlıyordu.

Çatalıma aldığım peynirimi ağzıma attım. Annem mutfağa girdiğinde yanıma oturdu. Hazırlanmış, bir yere gidiyor gibiydi. Düşüncelerimden sıyrılıp ona baktım. Bana söyleyecekleri vardı.

"Skylar, tatlım. Ben babanı bacağını kontrol ettirmek için hastaneye götüreceğim. Doktorumuz yoğunluktan dolayı bizi Sant Bernabe'ye sevk etti ve biliyorsun o hastane buraya gerçekten çok uzak. Nasıl gideceğiz bilmiyorum ama bir şekilde yapacağız artık. Sanırım sen staddan çıkana kadar bizde gelmiş oluruz, bilgin olsun diye söylüyorum bebeğim" dedi. Başımı tamam anlamında salladım ve başımı omzuna koydum.

"Kontrolden sonra beni ara, merak ederim" dedim. Beni onayladı ve birkaç şey daha söyledikten sonra babamın yanına çıktı. Bende kahvaltımı edip evden çıktım. Onlar da hemen ardımdan çıkmışlardı.

Stadın kapısına geldiğimde durdum. Açık değildi. Saatime baktım. Şimdiye kadar açılması gerekiyordu. Haydi, kapıdaki görevli geç kaldı desem. Burada bekleyen kimse de yok. Herkes mi geç kaldı?

Az sonra bir araba sesi duydum. Arkama döndüm. Bu Neymar'ın arabasıydı. Beni görünce güldü ve yanıma doğru koştu.

"Sen ne arıyorsun burada?" dedi. Merakla "İşe geldim Neymar. Burada çalışıyorum, hatırlıyorsundur herhalde" dedim.

Yine güldü ve "Hatırlıyorum Skylar. Ama bugün gelmene gerek yoktu ki. Herkes izinli. Oyuncular evlerinde iyice dinlensin diye. Evine gidebilirsin yani" dedi. Parmaklarımı sinirle saçlarıma geçirdim. Benim bundan haberim yoktu.

"Peki neden bana bunun haberi gelmedi?" dedim. Neymar gülmeye devam etti ve "Bana dün akşam söylendi. Size de mesaj atmış olmalılar" dedi. Başımı hayır anlamında salladım. Bana mesaj falan gelmemişti. Ah, lanet olsun. Bay Anderson tam bir o..... çocuğuydu.

"Haydi evine git. Ben içeride birşeyimi unuttum. Alıp gideceğim" dedi elindeki anahtarı göstererek. Başımı salladım ve ileriye doğru bir adım attım.

Ah! Lanet olsun!

Bizimkiler evde değildiler ki! Hastaneye kontrole gideceklerdi! Lanet olsun, lanet olsun, lanet olsun!

"Tanrım! Annem ve babam evde değil ki. Benimle birlikte çıktılar. Babamın bacağını kontrole gideceklerdi" dedim alnıma bir şaplak atarken. Neymar endişe ile bana baktı ve "Gerçekten mi?" dedi.
Telefonumu çıkardım ve Ashley'i aradım. Annemler gelene kadar orada bekleyebilirdim. Hem birlikte birşeyler de yapardık.

Telefonunu açmıyordu. Kapadım ve tekrar aradım. Tanrım! Neden açmıyordu şu lanet telefonunu!

Neymar "Bir sorun mu var? Bak, eğer istersen bana gidebil.." derken telefonu kulağımdan çektim ve "Hayır, hayır. Ben burada beklerim" dedim.

Neymar güldü ve "Saçmalama Sky. Saat daha sabahın 8'i ve sen 4'e kadar burada beklemeyi mi düşünüyorsun" dedi. Doğru söylüyordu. Çok saçmaydı. Tanrım, ama onun evine de gidemezdim.

"Y..Yani sinemaya falan giderim. Bir şekilde vakit geçirebilirim" dedim. Yine güldü. İki elini de omuzlarıma koydu.

"Sen şimdi ne yapıyorsun, biliyor musun? Beni burada bekliyorsun. Ben içeriden eşyamı alıp geliyorum. Ve birlikte benim evime gidiyoruz. Anlaşıldı mı?" dedi. Kıpkırmızı olduğumu görmemesi için başımı hızla onaylarcasına salladım. O da gülümsedi ve staddan içeriye girdi.