Training [Written by; Neymarable] TAMAMLANDI

XIII.

Kesinlikle kural tanımıyordu.

Dün geceden sonra biraz olsun temkinli davranacağını sanıyordum ama aksine evime gelip beni takım arkadaşları arasında yapacakları kutlamaya davet etmişti. Böyle bir kutlamanın olduğunu dahi sanmıyordum, o sadece öğrenemediği için kafayı yediği cevabımı bilmek istiyordu. Neden anlamıyordu, ya da anlamak istemiyordu? Kararım zaten açıkça belliydi, Evet!

Ailemin vereceği hazin "Hayır Neymar, Skylar bugünlük cezalı" şeklindeki cevabı onlardan duymamak beni şok etmişti. İzin vermişlerdi. Cezamı bu seferlik yok sayabileceklerini söyleyerek hemde. Sanırım Neymar'ın tuhaf bir ikna kabiliyeti vardı. Bunu bilmek işime yarardı doğrusu.

Annem ve babam ile, şu varlığı bile meçhul olan kutlama hakkında uyarıcı bir konuşma yaptıktan sonra odama çıktım. Bu meçhul kutlama hakkında biraz bilgiye ihtiyacım vardı. Telefonumu aldım ve ilk iş olarak Brezilyalı'yı aradım. Hemen açtı.

"Ciddi olamazsın, öyle bir kutlama yok değil mi?"

Güldü ve "Sana da günaydın Sky"

"Ah... " durdum. "Günaydın"

"Şimdi devam edebilirsin"

"Şu kutlama olayı, gerçekten böyle birşey var mı yoksa beni alıp cevabımı öğrenmeye mi çalışacaksın?"

"İkisi de"

"Ha?"

"Cevabını orada öğreneceğim Skylar"

"Peki" dedim ve ekledim "Nasıl giyinmeliyim, yani yine şık bir restoranda mı toplanacağız?"

Birkaç saniye ondan ses gelmedi.

"Bana sorarsan ... her neyse bunu sana söylemeyeceğim" dedi ardından devam etti "Giorge Club'ta toplanacağız. Biliyor olmalısın. Saat 8'de seni alırım"

"Tamam, görüşürüz"

Telefonu kapatacakken "Bekle! Kapatma!" diye bağırdı.

"Evet?" dedim merakla.

"Seni seviyorum"

İçimde kelebekler yerine filler uçuşurken birden kontrolümü kaybedip "Bende ... yani şey ... " deyiverdim. "Sanırım kapatmalıyım"

Telefonu aceleyle kapadım.

Kendimi yatağıma attım. Gözüm Neymar'ın dün gece beni sıkıştırdığı o duvara takıldığında gülümsedim.

[FLASHBACK]

"Boşver şimdi bunu, bana cevabını söyle. Umrumda olan tek şey bu" dedi yeniden fısıldayarak. Başımı hayır anlamında salladım ve "Bu gece söylemeyeceğim Neymar"

Sırıttı ve dudaklarımı öpmeye başladı. Ellerimle onu ittirmeye çalıştığımda ise kollarımdan tutup hareketlerimi kısıtladı. Her yerim, büyük bir istek ve arzuyla beni daha sert öpmesi için yalvarıyordu ama kendi odamda, hatta babam ve annemin altta olduğu gerçeği beni durduyordu.

Dudaklarımı dudaklarından ayırdı fakat hala oldukça yakınımdaydı.

"Ya cevabını bana söylersin, ya da bunu ailenin gözü önünde yaparım Skylar. Sana kalmış" dedi gülerek.

Sanırım titriyordum. Bunu yapmazdı değil mi? Yapamazdı.

"Yapamazsın"

Sırıttı ve ellerimden tutup kapıyı açmaya yeltendi. "Denemek istiyor musun?"

Endişeyle onu durdurdum. İşi riske atmaya niyetim yoktu ama kararımı ona şimdi söylemek istemiyordum. Özel ve büyülü bir an olmalıydı.