Training [Written by; Neymarable] TAMAMLANDI

XXVI.

"Tanrı biliyor ya, o uçak buradan havalandığı andan itibaren seni özlemeye başlamıştım." Ben gülümserken, o boynuma yerleştirdiği başını oynattı. "Sensiz geçirdiğim iki ayı düşün. Senden ayrı olmamın yanı sıra bir de üstümde maç stresi vardı."

Elimi karnımın üzerinden çekip saçlarına yerleştirdim. Usulca oynamaya başladığımda gözlerini kapattı ve iç geçirdi.

"Sadece bunu yapmanı dahi özleyebilirim."

Her zaman yaptığım gibi, mutluluktan kahkahalar atmak istiyor ama sadece gülümseyebiliyordum.

Sessizlik devam ediyordu. Aklıma takılan bir şey vardı, bu da Neymar'ın birkaç dakika önce Natalie ile yaptığı telefon görüşmesiydi. Sesi hayli yükselmişti. Ama onu duymamam için dışarıda konuşmayı seçmişti.

Bu kadının adını dahi duymak istemiyordum artık. Her şeyi berbat ediyordu. Huzurumuzu kaçırmakta üstüne yoktu. O kadın yüzünden bebeğimiz artık düşme riskiyle karşı karşıyaydı. Söylediği, ya da yaptığı şeyler psikolojimi bozma noktasına getirmişti. Tek kelimeyle ondan nefret ediyordum.

"Natalie'ye ne söyledin?"

Başını boynumdan kaldırdı ve gözlerime baktı.

"Skylar, yapma. Bırak şu aptal kad-"

"Neymar merak ediyorum. Bağırıyordun."

Nefesini sıkıntıyla verdi ve "Onu uyardım. Bu kadar."

Kaşlarımı kaldırdım.

"Nasıl?"

Neymar dudaklarıma bir öpücük kondurdu.

"O sikt-" derken "Şş, Junior."

Başını salladı ve karnımın üstüne koyduğu eline döndü.

"O aptal Natalie yüzünden bebeğimiz riskte Skylar. Onu kaybedebiliriz. Bu seni üzdüğü kadar beni de üzüyor."

"Biliyorum." dedim kısık bir sesle. Hemen ardından da Neymar kollarını bana sardı. Birkaç saniye öylece, sessiz bir şekilde durduk.

Sessizliği bozan o olmuştu.

"Ona bir daha asla seni rahatsız etmemesini söyledim." dedi. "Ve beni de asla aramamasını."

Gülümsedim ve beline sardığım kollarımı daha da sıktım. Hamile olduğumu söylememesi, Natalie'ye güvenmediğindendi. Ve gayet doğru bir hareketti. O psikopatın ne yapacağı belli olmazdı.

"Şimdi şu Natalie konusunu sonsuza kadar kapatıyoruz." dedi ve güldü. "Bana hamile olduğunu söylediğin o dakikaları anlatacağım."

Bende ona katılıp gülmeye başladım. Bunu hep bilmek istemiştim. O anlarda neler hissetmişti, neler yapmıştı ...

"Haydi hemen anlat!" dedim heyecanla. Neymar gülmeyi yavaş yavaş bıraktı ve konuşmaya başladı.

"İnanamamıştım." dedi ve gülümsedi. "İnanılmaz gibiydi. Yani, şaşırmıştım. Sen ve ben, evet bir şeyler yaşamıştık. Ama senin bana bu hediyeyi hemen vereceğini hiç düşünmemiştim."

"Evet, ben ilk defa baba olmuyorum belki, ama inan bana adeta ilk kez bu duyguyu yaşıyormuş gibi sevindim Skylar."

"Kafamı biraz daha toparladığımda ilk düşündüğüm şey, bebeğin yine sarışın olup olmayacağıydı sanırım. Bilirsin, Davi sarışın ve beyaz tenli. Herkes bana onun benim oğlum olup olmadığını soruyor."

Güldüm.

"Ama sonradan anladım ki, bu umrumda değil. Sarışın veya esmer, farketmez. O bebek, bizim bebeğimiz. Senden ve benden bir parça."