Training [Written by; Neymarable] TAMAMLANDI

III.

Neymar mor kapşonlusu ve siyah üstüne yapışan taytı ile yanıma geldi. Ben hala neden Sergi'yi kapıp onun yanından uzaklaşmadığımı düşünüyordum.

"Bana sen mi kaldın şimdi?" dedi. Kaşlarımı kaldırdım ve "Hayır, ben Sergi'nin yanına gidiyorum" dedim. Merakla Sergi'ye baktı ve "Onun bir çalıştırıcısı var Skylar"

Güldüm ve "H..Hayır! Ya da herneyse! Ben onun yanına gidiyorum ve o kişiyi de sana yolluyorum. Bu kadar" dedim. İleriye bir adım attığımda önüme atladı ve "Öyle birşey yapamazsın Skylar. Şimdi sus ve yürü" dedi gülerek.

Nefesimi verdim ve gittiği yöne doğru yürüdüm. Belki bu sayede ona sorularımı sorabilirdim. Ama önce biraz çalışmalıydık. Elimdeki antrenman kağıdını açtım ve hareketlere baktım.

"Önce açma ve germe hareketleri yapmalıyız" dedim. Güldü ve kollarını kaldırıp sağa sola eğilmeye başladı. Bende yere oturdum ve sonraki hareketi incelemeye başladım.

"Hey? Sen neden yapmıyorsun?" dedi. Bakışlarımı kağıttan, ona çevirip "Yapmam mı gerekiyordu?"

"Evet. Herkes yapıyorsa sende yapmak zorundasın" dedi. Etrafıma baktım. Gerçekten de öyleydi. Herkes oyuncularla birlikte çalışıyordu. Yerden kalktım ve kağıdı yere atıp Neymar'ın yaptığı hareketi yapmaya başladım. Sırıtıyordu.

"Neden gülüyorsun?" dedim. Başını salladı ve "Hiç" dedi. Doğruldu. Ardından bende doğruldum ve bir sonraki egzersize geçtik. Kısa sıçramalar yapıyorduk. Yaparken de kollarımızı açıp kapatıyorduk.

Ona bakmamak için gözlerimi etrafta çalışanlara odaklamıştım. Tanrım, bu gidişle sorularımı ona soramayacaktım.

"Diğer harekete geçiyoruz" dedim. Hareketi inceledim. "Diz açma ve germe yapacağız" diye ekledim. Arada durup durup sırıtıyordu. Ben ise onu takmamaya çalışarak hareketi yapmaya başladım. Dizleri hafiften kırıyor, sonra doğruluyor. Ardından yine ilk baştaki gibi hafifçe dizimizi kırıyorduk. Bunları yaparken kollarımız önde paralel olacaktı.

Neymar beni inceleyip hareketi yapmaya başladı. Yine sırıtıyordu. Sonunda durdum ve "Sen neye gülüyorsun ya?" dedim. Daha sesli güldü ve kendini yere attı.

"Hey! Sana söylüyorum! Neye gülüyorsun!" dedim sinirle. O ise doğruldu ve yere oturdu. Gülmekten yaşlanan gözlerini sildi ve "Daha ne kadar hiçbir şey olmamış gibi davranacaksın diye merak ediyorum" dedi.

Sahte bir gülümseme yaptım ardından da "Hiçbir şey olmamış gibi davranmıyorum. Sen neden böyle düşündün?"

"Bilmiyorum. Hiçbir şey söylemedin" dedi. Elimdeki kağıdı sıktım ve "Önemli olduğunu düşünmüyorum da ondan"

Güldü ve "Önemli değil mi? Senin o saçma tweetini favorileyip olay olmanı sağladım Sky" dedi. Ona yaklaştım ve "Ha, doğru evet. Neden yaptın bunu?" dedim ciddi bir sesle.

"Bilmiyorum. O anki ruh halime bağlı" dedi. Tam ağzımı açıp birşeyler söylecekken Luis Enrique "Hey Skylar! Çalışmaya devam! Durmak yok!" diye bağırdı uzaktan. Başımı sallayarak onayladım ve Neymar'ın kolundan tutup onu yerden kaldırdım.

"Başka saçmalık istemiyorum. Şu antrenmanı hemen bitirelim" dedim ve kağıdı açıp diğer egzersize geçtim. Neymar gülümsedi ve beni süzdü.

Bu egzersiz için bize o yere sabitlenebilen uzun çubuklardan gerekiyordu. Neymar'a dönüp "Ben malzemeleri alıp geleceğim. Hiçbir yere ayrılma" dedim. Elimdeki kağıdı aldı ve gerekli malzemenin ne olduğuna baktı.

"Onları tek başına getiremezsin. Bende geliyorum" dedi ve malzemelerin olduğu bölüme doğru yürüdü. Güldüm ve ona yetişip "Bu benim işim Neymar, unuttun mu? Ben halledebilirim"