Training [Written by; Neymarable] TAMAMLANDI

XXII.

"Cristiano!" dedim heyecanla. Fakat o sırada güvenlikler beni kollarımdan yakalamışlardı.

"Bu kadının ne işi var burada? Neden işinizi yapmıyorsunuz!" diye bağırdı ve kızaran alnını okşadı. Ben ise onu canlı ve yüz yüze görmenin verdiği heyecan ile donup kalmıştım. Kendime gelmem gerekiyordu. Hayır Skylar, o eskide kaldı. Ronaldo'ya karşı artık bir şey hissetmiyorsun. Bitti!

O beni süzerken, çattığı kaşları az da olsa düzeldi ve, "Belki de, sadece bir hayransındır. Fotoğraf çektirmek ister misin veya bir imza?"

Güvenliklerden biri araya girdi ve "Bu kadın bizi kandırdı efendim. Hamile olduğunu söyleyip şeritleri geçmeye kalkıştı. Size zarar verebilir."

Kollarımı onlardan kurtarmak için çırpındım. "Hayır sizi kandırmadım! Ben gerçekten hamileyim beyler." dedim. "Ve tanrı aşkına, şu halime bakın ona nasıl zarar verebileceğimi düşünüyorsunuz?"

"Üstünde kesici bir aletin olmadığını nereden bileceğiz?" dedi diğeri. "Bizimle geliyorsun."

Kollarımı yeniden tuttuklarında "Hey hey! Bir saniye!" diye bağırdım. Cristiano'dan gittikçe uzaklaşıyordum. Ve ayrıca bu salak yerden kolayca kurtulma hayallerimden de. "Ronaldo hayranıyım ve onunla fotoğraf çektirmek istiyorum!"

Cristiano güldü ve onlara beni bırakmalarını işaret etti. Vay canına. Eskiden olsaydım şuracıkta bayılıp düşerdim herhalde.

Güvenliklerden diğeri ise; "Efendim lütfen bize bırakın." dedi.

"Gidin dedim!-" dedi. "Ve daha dikkatli olmaya çalışın. Hamile bir kadın bile sizleri geçmeyi başardı."

Bu cümlesinin üzerine kaşlarımı çatıp "Kadınları küçümsememenizi öneririm Sayın Cristiano Ronaldo."

Güvenlikler yanımızdan ayrılırken, zor bir deplasmandan üç puanı almayı başaran bir teknik direktör edasıyla onları izlemiştim. Cristiano ise beni süzüyordu.

"Buraya geliş nedenini hala anlatmayacak mısın, Sayın-" dedi bana ismimi sormak istercesine. Hızlı bir çıkış ile "Skylar Steeller." dedim.

Giydiğim ceketimin içinden görünen Brezilya Milli Takımı formamı inceledi, bir yandan da jöleden parlayan saçlarını kontrol ediyordu. "Evet, Skylar. Sorumun cevabını bekliyorum. Sadece sıradan bir hayranmış gibi görünmüyorsun."

"Hayranın değilim zaten." dedim sakin bir tavırla. "Yani, eskiden öyleydim. Hemde çok koyu bir şekilde. Her neyse, konumuz bu değil."

Cristiano güldü ve "Peki, ne oldu da benden vazgeçtin?"

"Anlatmak zorunda değilim." dedim kibirle. O ise gülmeye devam etti. Etrafta birçok görevli adam durmuş bizi izliyordu.

"İmkansız olduğumu düşünüyordun, değil mi?" dedi yamuk bir şekilde gülerken. Bu tavırları beni sinirlendiriyordu.

"Hayır!" Birden çıkıştım. "Ben senin imkansız olduğunu falan düşünmüyordum. Sadece-"

"Sadece?" dedi devam ettirmemi söyler bir şekilde.

"Sadece aşık oldum ve büyüdüm. Sen sadece bir hevestin." dedim. Yüzündeki kibirli gülüş solmaya başlamıştı. Birkaç adım yaklaştı. "Güzel hikayeymiş." dedi. "Fakat bana hala neden burada olduğunu söylemedin."

"Şu siyah şeritlerin ve sahnenin ardında ne kadar büyük bir kalabalığın olduğunu biliyor musun? Hamile bir bayan için çok tehlikeli." dedim. "İşte ben oradan en kısa şekilde kurtulmanın yollarını arıyordum. Sağolsun güvenliklerin de çok yardımcı oldular. Sahi, bu kadar aptallarını bulmayı nasıl başardın?"