Part 36

3.6K 81 5
                                    

Unicode
အခန်း ၃၆

"အွန့်...အဲ..အဲနေရာကို'

ရှင်းညီလေးရဲ့ထိပ်ကို လျှံလက်မနဲ့ဖိလိုက်သည်။ရှင်းကို ခံစားလို့ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်ပြောပြီး ရှင်းငယ်ပွားကို သူ့လက်နဲ့ပွတ်ဆွဲပေးလေသည်။သူရဲ့လက်နဲ့အပေါ်အောက်ပွတ်ဆွဲတာက တဖြည်းဖြည်းမြန်လာသည်။လက်နဲ့ဖြေလျှော့ပေးတာနဲ့တင် ရှင်းပြီးချင်လာသည်။

မျက်နှာလေးကို ဟိုဘက်လွဲပြီး အိပ်ယာခင်းတွေကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ခါးလေးပါတွန့်လာတဲ့ ရှင်းကိုကြည့်ပြီးလျှံမဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်သည်။

'ဘာလို့...ဖယ်...ငါ...ငါ'

လျှံလက်ကိုဖယ်မလို့ လုပ်ပေမယ့် သူက ရှင်းလက်တွေကို ဖမ်းကိုင်လိုက်သည်။ ဒါက ဘာလုပ်တာလဲ။ရှင်းပြီးချင်နေမှန်းသိသိရက်နဲ့ ထိပ်ကိုပိတ်ထားတာ။ ဒါလူကို သက်သက်ညစ်တာ။

'မောင် လို့ခေါ်ပြီး...ပြီးချင်တယ်လို့ပြော'

'မခေါ်ချင်ဘူး...မင်းမညစ်ပတ်နဲ့'

'ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ခုနကဘဲ တမောင်မောင်နဲ့ခေါ်နေပြီးတော့'

'အွန်း...လျှံ...ငါနေရခက်တယ်'

ခါးလေးတောင်ကော့လာပြီဆိုတော့ တော်တော်လေးပြီးချင်နေပြီဘဲ။ ဒါတောင်ခေါင်းမာနေသေးတယ်။ ရှင်းကိုကြည့်ပြီး လျှံ သနားလာမိသည်။ဒီတစ်ခါတော့အလျှော့ပေးလိုက်ပါ့မယ်လေ။

သူ့လက်မ ဖယ်ခွာသွားတော့မှ ရှင်းလည်း ဖြူညစ်ညစ်ချွဲကျိကျိအရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်သည်။ ရှင်းဗိုက်ပေါ်က ရှင်းအရည်တွေကို ယူကာ ရှင်းရဲ့အောက်ပေါက်လေးသို့ ရောက်လာသည်။

'မင်းဘာလုပ်ဦးမလို့လဲ။ ငါပြီးပြီလေ '

ရှင်းပြောနေတာကိုမကြားသလိုလုပ်ကာ သူ့လက်တစ်ချောင်းက အတွင်းထဲကိုတိုးဝင်လာသည်။

'အင့်...အွန်း...'

ရှင်းအုန်းထားတဲ့ခေါင်းအုန်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ကာရှင်း အံကြိတ်ထားသည်။ရှင်းအတွင်းထဲကို လက်ချောင်းလိုလည်းမမာဘူး ဟိုသူ့ဟာလိုလည်း မကြီးတဲ့ ပျော့အိအိအရာတစ်ခုတိုးဝင်လာသလိုဘဲ။ရှင်းမျက်လုံးဖွင့်ကာ မရဲတရဲကြည့်လိုက်တော့ သူ့ခေါင်းက ရှင်းအောက်မှာမျက်နှာအပ်ထားသည်။

My Shin,My Husband (Completed)Where stories live. Discover now