Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~ "Eve gitmeye çalışıyorum. Sen niye geldin?" Bir kaç saniye önce korkuyla birleşmiş telaşlı gözleri anlık olarak rahatlamasına sebep oldu. "Senin için geldim,"
Anlamamış gibi bir bakış attıktan sonra kapıyı kapatıp derin bir nefes aldı. "Mert şerefs- yani, eski sevgilinle konuşmanızı duydum, hep birlikte gidersiniz sandım. Fakat o piç seni eve bırakmaya bile tenezzül etmemiş anlaşılan."
Çantamı koluma takarak oturduğum banktan ayağa kalktım. "Öyle bir şey yok Murat, kendi isteğimle yürümek istedim. Sen nasıl buldun beni? Onla gideceğimi tahmin etmişsin." Ellerimi bağdaş yaparak arabaya doğru ilerledim ve yanına geçtim.
"Almina bana mesaj attı, senin orada olma ihtimalini söyledi. Evin ne kadar uzak olduğunu biliyor, nitekim bende." Derin bir nefes alıp ön koltuğa geçtim. Hızlıca çantamı boşluğa bırakıp kemerimi taktım.
"Almina'nın numarası sende var, ama ona numarayı ben vermedim." Arabayı çalıştırdığında ikimizde uzun yola baktık.
"Nasıl, nerden buldu bu kız numaramı?"
Açıkçası bunu bende bilmiyordum, Merte Murat'ın numarası olma ihtimali çok düşüktü, ben ilk gece attığı mesaj sayesinde kaydetmiştim, peki ya Almina? O nasıl almıştı?
"Bilmiyorum ben vermedim, belki de derste almıştır gizlice numaranı, benden."
Hafifçe yaslanarak gözlerimi kapattım, karnım ağrıyordu ve sinir bozucu bir gün geçirmekten başka çarem kalmamıştı. "Sabah sana yaptığım tostu yedin mi?"
Sevgiline de yaptığın o tost mu? Aklıma gelen cümleyle derin bir nefes alıp uzandığım alanda dikleştim. "Evet, çok lezzetliydi." Açıkçası o tostu yememiştim, sınıftaki birisine öğlen yemeği olarak vermiştim.. "Güzel, peki ya aç mısın şuan ?"
"Murat hayatıma bodoslama girdiğinin farkında mısın sen? Sevgilini benim yıllarca yaşadığım eve getirdin, daha bir hafta yerleşmişken hem de. Hiç sormadan!?"
Çığlıklarım arabanın içinde çoğalırken sinirle ellerimi sıktım. Farkında değildi, çok üstüme geldiğinin...
"Özür dilerim Defne, tahmin etmemiştim rahatsız olacağını." Kısa bir gülüş ardından cama baktım. "Rahatsız olacağımı mı?"
Evin giriş kapısına vardığımızda arabadan çıkıp hızlıca evin içine girdim. Kahkahamı ve sinirimi durduramıyorum.
Rahatsızolacağımı düşünmemiş. Ne kadar komik! Sinirle elimde ki telefon ekran kilidini açıp Merte Evin adresini attım.
Defne: Akşam yemeğine gelmek ister misin?
Defne: Evimin adresi bu.
Bakalım Murat Mert'en rahatsız olacak mıydı? Çantamı bırakarak mutfağa ilerledim.
Bir kaç bonfile eti çıkartıp üstüne karabiber ve soslar döktüm. Pilavı hızlıca kavurup, çoban salatası yaptım. İyi ki babam bana yemek yapmayı öğretmişti, yoksa Murat'ın şahane yemeklerini yemek zorunda kalacaktım.
Yaklaşık yarım saatin ardından sofrayı hazırlayıp yemekleri yerleştirdim. Masaya servis sayısı olarak üç kişilik açmıştım. Telefonumu çıkartıp gelen mesaja baktım.
Mert: İnanmıyorum, Defnem.
Mert: Aylarca bunu bekledim.
Mert: Aylarca!
Mert: Hemen oradayım, o lezzetleri ellerini bile yerim senin..
Kısa bir gülüş ardından kapıdan çıkan Murat'a baktım. Suyun verdiği his ile mavi gözleri parıldıyordu. Duş almıştı. Masayı görmesiyle kaşlarının çatılması bir oldu.
"Misafirimiz kim?" Misafirimiz. Hafifçe tebessüm ederek ona yaklaştım.
"Benim için önemli birisi." Aldığım soluk boğazımda düğümlenirken yutkundum.
Normalde böyle şeyler yapan birisi değildim fakat içim o kadar daralmıştı ki içimde var olan kız çocuğu dalgalanıyordu, habere.
Dibime doğru gelerek gülümsedi, "Defnem, sen şimdi birisini çağırdın bana sinir olduğun için öyle değil mi?" Defnem cümlesiyle gülümserken hafifçe ona yaklaştım.
Eğilerek dudaklarıma doğru yaklaştı. "Sen şimdi bu havluyu çıkarttığında, ne göreceksin acaba?" Bunu kesinlikle inat olarak yapıyordu. Sinir bozucuşey!
Kalbim küt küt atarken hızlıca havluyu tutmak için elimi götürdüm. Sıkıca tutuğum havluyla derin bir nefes verip başımı kaldırdım.
Murat boncuk boncuk olan o mavi gözleriyle gülümseyerek bana bakıyordu, bir kaç saniye sonra elimi bıraktığımda dudaklarıma yapıştı.
Tek sorun bu hisle çalan o kapıyınasıl açacaktım ben?
