Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~ Bir kaç cümle, sadece var olan hayatımı değiştirmemi sağlamıştı, babam sayesinde..
"Murat," gözlerim Sıla ablaya kaydı. O kadar mutlu olmuştu ki, eve gelmesine bunu gözlerinde ki parıldamadan anlamıştım. "Oğlum,"
Bir kaç saniye daha birbirine bakış attılar, Murat üstsüz olduğu için kalbinin hızını görebiliyordum. Sıla abla, ayak ucuna gelerek sarıldı.
"Anne," Hem korku hemde merak duygusu içinde konuşmuştu Murat. "Geleceğini bilmiyordum," dedi hala sarılırken.
Sıla abla ayrılıp gülümsedi ve gözlerinde akan bir kaç damlayı sildi. "Sana sürpriz yapmak istedim, oğlum. Hem bayadır sizi yanlız bıraktık." Bayadır, derken benim okulum bitti!
"İçeri gel," diyerek kapıya geçtiğinde babam eliyle kapıyı tutup valizi içeri aldı. "Vay Murat!" Babam heyecanla Murat'a sarılırken Murat, telaşla babama sarıldı.
Gelmeleri bizi baya şaşırmıştı.
"Bizim Burak gelmiş buraya,"
Ayakkabılarını çıkartırken konuştu babam. "Sizi de çok sevmiş. Efendi efendi durmuşsunuz." Öyle ya, yumruk attı Murat!
"Ne güzel," dedi sinire kaşırık Murat. Burak konusunu konuşmayı hiç sevmiyordu. "Misafir perverlik diyince akla biz geliyoruz."
"Ya ya, ne de çok mutlu olmuşlar." Diyerek koltuğa oturdu babam. "Defn'eyi de pek beğendiler." Dedi Sıla abla. Konuyu bana çekmek istermişcesine.
"Hoş, alımlı da kız, onu bir haftalığına memlekete yollayacağız." Yollayacağız derken baba?
"Nasıl niye ki?" Murat sinirle soludu. Benim gitmeme sinirlenmişti.
"Burağa yakıştırmışlar, bi görsünler kızımızı." Sıla abla, bana kızımız mı demişti?
"Anne, abartma istersen." Dedi koltuğa otururken. Onun diyeceğini tahmin bile etmemişti, ben gibi.
