21
İlk yakınlaşma!
~~
"Yanaklarım diyorum, güzelim. Senin tadını özlemiş." Murat kulağıma doğru fısıldarken yutkundum. Buna ne olmuştu böyle?"Yanakların mi kızardı senin?" Ellerimi yanaklarıma getirdiğimde gözlerimi kırptım. "Yo sıcak değil ki."
"Nasıl değil, kıpkırmızı." Aynada kendime bakmak için döndüğümde önüme geçti. "Ben görüyorum güzelim aynaya ne gerek var."
Dudaklarımı buzerken gözlerine çektim gözlerimi. O koyu deniz mavi gözlerinde resmen kendimi buluyordum. "Kızarık değil değil mi?"
"Ama Defne." Dudaklarını bükerken başını eğdi. "Nasıl değil, bak ben sana göstereyim nasıl kızarıklık geçer."
Yanağımı büyük bir şekilde ısırırken gözlerimi büyütüm. Tamam küçük ama benim için büyük ısırıktı. "Bak emerekte alanı genişletim."
"Ne, yarın okul var!" Derin bir nefes alıp ona döndüm. "Ama Murat ya!" Elerimi sıkarken merdivenlere koşturdum.
"Dur dur nereye?" Merdivenin sonunda başına geçmiş Murata döndüm. "Odama, Eğer izin verirsen."
"Benim odam yok," gözlerini devirirken tebessüm ettim. "Vermeseydin." İlk başta dudaklarını büktü ve yanağıma öptü. "Ama, iyilik yaptım kötü mü olmuş?" O, benim kelimelerimi mi kullanıyordu?
"İyi yapmışsın o zaman yerde yatabilirsin." Ellerimi açıp odamın kapı kulpunu tutum. "Tamam ama senin odanda," Gözlerimi devirirken odamın kapısının girişinde ona döndüm. "Bak söz mü?"
"Söz, hatta söz çok söz, söz, söz sana çokça sözler güzelim." Yanağımı ısırıp odama girdi. "Ama ben tamam demedim." Ellerimi açmış ona döndüm.
"Yanağın öyle demedi ama?" ellerimi yanaklarımın arasına getirdim. "Onlar konuşamaz, ama dudaklarım onların yerine konuşur." Tatlı bir pozisyon alıp dudağından öptüm. Öperken kalbim o kadar hızlı çarptı ki, bir anlığına olsa da nefesim kesildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY ABİM / +18
Random*Yarı Texting Üvey ABİM: "Defne bana direk havlumu getir!" Üvey ABİM: "Sana hemen diyorum!"