Yüzleşme

279 14 3
                                    

Rojda için vakit bir türlü geçmiyordu.Akşam olmasına az kalmıştı ama sanki zaman durmuş hep aynı nokta da ilerliyordu.Odasına çıktığından beri aşağı inmedi ne Havin hala'nın yüzünü görmek istiyor ne de asminin yüzünü görmek istiyordu.Herşeyi kabul ederdi Rojda ama asla böyle bir aşağılanmayı kabul etmezdi hayır madem Mirza ağanın böyle bir niyeti vardı neden o gece kaçtığında ısararla onu arayıp konağa getirmişti zaten kaçmıştı kurtulmuş olarak sevinmesi gerekirdi. Gelip Rojda ile konuşsa benim sevdiğim var senle yapamıyorum onu istiyorum o benim karım olacak dese rojdanın canına minnetti zaten burdan kaçmak için bir bahane arıyordu o onun en iyi kurtuluşu olur kendisi de hayatına bakardı.
Odasın da daha fazla kalamadı düşünceler için de boğulmak üzereydi ve duvarlar üstüne üstüne geliyordu.Aşağı inip sessizce mutfağa geçti eğer misafirler gitmemişse bile onlara görünmeyecek mutfakta kalkacaktı.
Mutfakta sadece Zeynep abla vardı oda akşam yemeği hazırlığına başlamıştı.
"Kolay gelsin Zeynep abla yapılacak birley var mı yapayım ben de"Zeynep kadın rojda ya dönüp ona vereceği kolay görevi söylemişti.
"Bir tek salata kaldı hanımım ben malzemeleri hazırladım istersen onu yapabilirsin" Rojda ne yapacağını anlamış tezgaha yaklaşarak salatayı yapmaya başlamıştı.Aklı içeride kalmıştı misafirler gitmiş miydi merak ediyordu bunu şuanlık sadece Zeynep abladan öğrenebilir di.
"Zeynep abla havin hala ile asmin gittiler mi? "İçinden sadece gitmelerini umuyordu daha fazla ikisini de görmek istemiyordu özellikle de asmini asla görmek istemiyordu.
"Yok hanımım akşam yemeğine kalacaklar içerideler şuan' duydukları rojdanın hiç hoşuna gitmemişti. Akşam Mirza ağa da geldikten sonra onları neler bekliyor bilmiyordu iki aşığın birbirlerine bakmasına, gözüne sokmalarına asla izin vermezdi ve derhal o masayı terk ederdi. Derin düşünceler için de salatayı bitirmişti.İstemeyerek de olsa içeri geçmek zorundaydı o ikisi kesinlikle umrunda değildi ama delal hanıma laf getirmek istemezdi.
"Zeynep abla yapacak birşey kalmadıysa ben içeri geçeyim ayıp olmasın"
"Yok hanımım sağol ben gerisini hallederim" Rojda mutfaktan çıkmış oturma odasına geçmişti ayakları geri geri gitse de mecburdu.İçeri geçtiğin de yade piroz da onlara katılmış derin bir sohbet ediyorlardı.Asminin delal hanıma ve yade piroz'a karşı yeni gelin gibi süzülmesine bir türlü anlam veremiyordu ama en azından az çok sebebini biliyordu. İçeri geçtiği an herkes birden rojdaya bakmıştı Rojda kısa bir tebessüm sunup yerine oturmuştu. Delal hanım gelinini incelemiş bir kaç saat öncesine göre biraz daha iyi görmüştü.
"Rojda kızım iyi misin uzansaydın biraz" Rojda ona sorulan soruyla başını kaldırmış delal hanıma bakmıştı. Havin hanım ve asmin hiç oralı bile olmuyor yade piroz da rojdayı inceliyordu Rojda onun da yanına çok gitmemiş ayıp ettiğini anlamıştı ama bir gün de neler duyup öğrenmişti kafasının karışık olması gayet normaldi tabi ki anlayana diye düşünmüştü.
"İyiyim merak etmeyin uzandım geçti biraz çok önemli birşey değil zaten sadece uykusuzluk" diyerek açıklama yaptı. Delal hanım başka birşey olduğunu hissediyordu nedense asmin ile mutfaktan geldikten sonra gelini kötü olmuştu az çok asmini tanıyordu neler dediyse gelini bozulmuştu.
" Yeni gelinler nazlı olur bilmez misin delal ee birde ağa karışı olunca havaların dan geçilmez daha " Havin hala rojdaya bakarak konuşmuş burun kıvırmıştı.Rojda için den sabır çekerek sakinleşmeye bekledi ağzını açıp cevap vereceği sırada yade piroz devreye girdi
"Meraklanma Havin bizim gelinimiz yeni şımarık gelinlerden değil herkes için demiyorum anladın sen daha yeni sadece alışmaya çalışıyor yavaş yavaş alıştı da çok şükür" Rojda yade piroz'a minnetle bakmıştı bu evde ki en büyük desteği bu yaşlı kadın ve delal hanım dı. Havin anasına karşı Birşey demek istemedi saygısızlık yapıp gözden düşürmezdi sinir olduğu tek konu bu kızı çok çabuk kabullenmeleriydi.
"Sen nasıl oldun yade iyi misin biraz daha  yanına kaç kere geldim ama uyuyordun" dedi rojda muzipçe.
Yade piroz güzel gelinine bakmış tebessüm etmişti.
"İyiyim keçamın(kızım) ara da tutuyor öyle yaş geçince böyle sorunlar artık çoğalıyor ne yapalım Allah daha büyük dertler vermesin" herkes aynı ağızdan amin demişlerdi.
Bir kaç saatin ardından akşam yemeği hazırlığı başlamıştı Mirza ağa da birazdan geleceği için masa kurulmaya başlamıştı.
Mutfakta asmin, Rojda, ve yardımcı Zeynep kadın vardı.
"Bugün de hep Mirza ağanın sevdiği yemekler yapılmış şanslı vallaha ağamız" diyerek cilveli konuşmuştu asmin.Rojda sinirden deliye dönmüştü her ne kadar gerçekten karı koca olmasalar, birbirlerini sevmeseler bile Mirza rojdanın kocasıydı asminin böyle davranması saçamalıktan ve terbiyesizlikten başka birşey değildi. Birazdan yapacağı şey belki doğru değildi ama inandırıcı olabilirdi sonuçta Mirza ağa onun kocasıydı ve bunu isteyebilirdi. Elinde ki tabağı tezgaha bırakıp asmine doğru döndü aynı onun gibi cilveli bir şekilde.
"Evet hepsi Mirza ağa'nın sevdiği yemekler sabah şirkete gitmeden önce yapmam için rica etti ben de kıramadım ve yaptım" diyerek asminin suratını incelemişti asmin suratını asmış işine odaklanmıştı. Rojda kazanmış olmanın mutluluğu ile Zeynep ablaya bakıp göz kırpıp gülmüştü. Vallaha asmini anca böyle susturabilirdi ve başarmıştı da. Mutfakta ki yemekler tek tek masaya taşınıyor masa yavaş yavaş hazırlanıyordu. Rojda mutfağa tekrar geçtiğin de asmini camın önünde birini gülümseyerek izlediğini görüşmüştü o kadar derin bakıyordu ki kime baktığını merak edip asminin baktığı yöne bakmıştı.Baktığı kişi Mirza ağaydı şaşırmış mıydı tabi ki hayır sonuçta seviyordu ve sevdiğine böyle bakması normaldi acaba Mirza ağa asmine nasıl bakıp,davranacaktı bilmiyordu. Zaten akşam bu konuşmanın bir yüzleşmesi olacaktı şimdilik sabır edip susacaktı.
Asmin hızla arkasını dönmüş mutfaktan çıkmıştı Rojda hayretler içiresin de izliyordu asmini sanki Mirza ağa rojdanın değil asminin kocasıydı. Mirza ağayı karşılayacağını anlamış hemen ardından çıkmıştı. Mirza ağa avlu da telefonla konuşuyordu ne rojdayı ne de onu bekleyen asmini görmemişti. Telefonu kapattıktan sonra adımlarını konağa doğru attı ve onu bekleyen asmini gördü
"Hoşgeldin ağam nasılsın iyisin inşallah " Mirza ağa asminin onu dışarda karşılamasına şaşırmıştı sebep neydi bilmiyordu ama nedense doğru bulmamıştı sonuçta evliydi ve bu evde bir karısı vardı.
"Hoşbulduk asmin iyiyim şükür sen nasılsın" diyip uzatmak istemiyor du
Asmin heyecanla konuşmaya devam ediyordu.
"Çok şükür ağam iyiyiz yade piroz'u ziyarete geldik" demişti.Mirza ağa başını sallamış yanından geçmişti asmin bu tepkisine bozulsa da belli etmemişti. Mirza mutfak kapısın da onları izleyen karısını gördü daha önce fark etmemişti rojdayı; rojda sinirle sadece asmine bakıyor Mirza ağaya bakmıyordu bile Mirza ağa neden bu kadar sinirli olduğunu anlamamıştı kendine gelmesi için rojdaya soru sormuştu.
"Rojda iyi misin sen " diyerek merakla sormuş yüzünü incelemişti yine birşeyi vardı bu kızın Mirza ağa artık yavaş yavaş çözüyordu rojdayı. Rojda sinirli bakışlarını zor da olsa asmin den çekip Mirza ağaya sabitlemişti şuan sırası değildi akşam bu meseleyi konuşup halledecekti.
"Gayet iyiyim ağam bir sorun yok" diyerek ikisinin de yanından geçip içeri geçmişti çok zor tutmuştu kendini konuşmamak için ve başarmıştı.
Mirza ağa rojdanın arkasından bakmış ne olduğunu anlamamıştı.Rojdanın hemen ardından Mirza ağada içeri geçmiş asmin de geriden gelerek odaya girmişti. Mirza köşe de oturan karısını inceledi bir derdi vardı ama ne olmuştu bilmiyordu sonra kokusu çıkardı nasıl olsa.
Delal hanım oğlunu görmüştü mirzanın rojdayı incelemesi bir yandan hoşuna giderken bir yandan da meraklanmasına sebep olmuştu bütün gün Rojda da bir sıkıntı vardı ama çözememişti.
"Hoşgeldin oğlum "Mirza bakışlarını rojdadan çekip anasına doğru baktı
"Hoşbulduk ana,siz de hoşgeldiniz hala nasılsın iyisin inşallah" diyerek anasının yanına geçip oturmuştu.
Halası yıllardır damadı olmasını istediği yiğenine baktı daha küçüklükten bu işin adını koymuştu belki olmasına az kalmıştı ama işler istediği gibi gitmemişti kızına anca Mirza ağa gibi biri yakışırdı ki zaten asmin Mirza ağayı seviyordu.
"Hoşbulduk oğul iyiyiz çok şükür bu halimize de şükür" Mirza ağa bakışlarını halasından almış yanın da oturan yade piroz'a bakmıştı babaannesi sabah rahatsızdı gün için de anasını arayıp bilgi almıştı ama görmeden rahat etmemişti babaannesi onun için çok değerliydi. Birbirleri ile çok atışsalardı bu birbirlerini sevdiklerinin göstergesiydi. Elini babaannesinin elinin üstüne koyarak nasıl olduğunu sordu;
"Sen nasıl oldun yadem " yaşlı kadın torununa bakmış elini sıkarak konuşmaya başlamıştı
"İyiyim şükür geçti gitti" Mirza ağa babaannesini incelemiş solgun olduğunu görmüştü onu böyle görmek Mirza ağayı üzüyordu.
"Bundan sonra böyle bişey olursa direkt doktor çağıracam gelecek seni dinlemem kendi kendine iyileşme olmaz" yaşlı kadın başını sallamış onu düşünen torununa cevap vermişti.
"Tamam ağam sen ne dersen öyle olsun " Mirza ağa babannesinin dediğine gülümsemişti.Başını rojdaya çevirdiğin de ise başını önüne eğmiş parmakları ile oynadığını görmüştü neden BÖyle olduğuna anlam verememişti.
Asmin sürekli olarak Mirza ağanın rojdayı incelediğini görünce sinir olmuştu zoruna gidiyordu kendini bildi bileli Mirza ağayı seviyordu ve onunla evlenme hayali kuruyordu Rojda araya girerek bütün hayallerini yıkmıştı. Bugün rojdaya söylediği yalanlar yüzünden pişman değildi Mirza ağaya söylemeyeceğini düşünüyordu ama çok büyük yanılıyordu çünkü daha rojdayı tanımıyordu. Delal hanım'ın komutu ile herkes masaya geçmiş yemekler yenmeye başlanmıştı. Rojda ve Mirza ağa yan yana oturmuş hemen karşılarına asmin ve havin hanım oturmuştu. Karı koca birlerine bakmıyorlar sadece yemekleri ile ilgileniyorlardı. Asmin ikisinin yan yana oturmasına bile tahammül edemiyordu. Rojda masa da ki sohbete katılmıyor sadece ona soru sorulduğu zaman kısa cevaplar ile geçiştiriyordu. Yemekler yenilmiş hızlı bi şekilde toplanmıştı. Rojda bulaşıkları akıtırken Zeynep abla Makineye diZiyordu.Asmin hanım yardım etmeye tenezzül etmemiş Mirza ağasının yanın da kalmıştı. Rojda o kadar sinir olmuştu ki dayanamıyordu gözünün önünde de aşkını saklamıyordu tamam Mirza ağadan birşey görmemeşti ama belki de Rojda orada diye belli etmiyordu.
"İnsan gelip bir yardım eder kaç yaşında kızsın yiyip içip oturdu ohh ne kadar güzel evin hanımı gibi davranıyor maşallah "Zeynep kadın rojdaya bakıyor ne demek istediğini anlamıyordu.
"Ne oldu hanımım hayırdır" Rojda elini köpükten arındırmış Zeynep ablaya dönmüştü
"Asmin hep böyle mi Zeynep abla elini birşeye sürmüyor hep hizmet mi bekliyor evin hanımı gibi" Zeynep kadın şimdi anlamıştı hanımının neden bu kadar sinirli olduğunu
"Genelde böyle bişey yapmaz oturur bazen havin hanımın söylemesi ile kalkar" Rojda önüne dönmüş kalan bulaşıkları akıtıyordu ve o sırada da kendi kendine konuşuyordu.
"Neden yardım etsin ki sevdiği ile vakit geçirmek varken yardım mı edecek"
"Birşey mi dedin hanımım" Rojda Zeynep ablaya dönmüş cevaplamıştı.
"Yok abla yok" işlerine döndükleri sırada Asmin içeriye süzüle süzüle girmiş,burnunun ucuyla konuşmuştu:
"Yardım edilecek birşey var mı ben de yapayım bari" Rojda duydukları ile sabır çekmiş sakin ve bir o kadar gergin bir şekilde konuşmaya başlamıştı
"Zahmet etme Asmin hanımım biz herşeyi yaptık yorulmanızı istemeyiz siz şöyle geçin oturun biz size çayınızı koyalım hatta ben direk size içireyim kollarınız yorulmasın" Mirza ağanın onları izlediğinden haberleri yoktu ve birbirleri ile atışıyorlardı.
" Rojda benimle düzgün konuş tamam mı kim sana bu cesareti verdi de benimle böyle konuşursun"Rojda tam cevap vereceği sırada Mirza ağa içeri giriş yaptı ve ikiliye bakarak konuşmaya başladı.
"Ne oluyor Burda neden atışıyorsunuz birbiriniz ile bir sorun var da biz mi bilmiyoruz" Rojda oralı bile olmuyordu Asmin Mirza ağayı görünce masum rolünü oynamaya başladı.
"Bir sorun yok ağam ben yardım etmek istediğini söyledim Rojda da anlamadığım bir şekilde izin vermedi ve bana sataşmaya başladı" Rojda asminin dediklerinden sonra ne diyeceğini bilemedi bu kızın ismi kesinlikle Asmin değil şeytandı. Şaşkınlıktan bişey diyemedi bu çok fazlaydı çünkü Mirza ağa az çok asminin de konuşma tarzını duymuştu ve şuan yaşan söylediğini biliyordu bu konuyu daha fazla uzatmak istemiyordu rojdaya dönerek konuştu şuan çok sinirli olduğunu biliyordu o yüzden bu konuyu kapattı.
"Rojda çalışma odasına çayımı getir ben orada olacam" Rojda Mirza ağaya bakmış birşey dememişti. Mirza ağa getireceğini bildiği için tekrarlamadı ve mutfaktan çıktı odaya gelirse neden bu halde olduğunu öğrenecekti. Asmin Mirza ağa ile rojdanın diyaloğunu dinlememiş içeri geçip kalkmaları için annesini uyarmıştı.daha fazla Rojda ve Mirza ağayı yan yana görmek istemiyordu dayanamıyordu. Rojda gideceklerini duyduğu an Mirza ağanın çayını hazırlamış tepsiye koyup hızlıca merdivenlere yönelmişti onlara görünmemişti çünkü göndermek dahi istemiyordu.Ayıp olacağını biliyordu ama umrun da değildi. Birazdan daha büyük bir tartışmaya girecekti Mirza ağa ile hiç onları düşünemezdi. Çalışma odasının önüne gelince kapıyı bir kere tıklamış gir komutunu beklemişti. Mirza ağanın gir komutunun ardından tek eli ile kapıyı açıp içeri girmişti. İlk defa görüyordu bu odayı oda siyah olarak döşenmişti ve sadece bir tane siyah mobilyadan çalışma masası,köşe de kocaman siyah kitaplık ve iki tane siyah deri koltuk vardı. Mirza ağanın ona baktığını görünce oda incelemesini hızla kesmiş,çayı Mirza ağanın önüne koymuştu.
"Teşekkür ederim"dedi Mirza ağa Rojda soğuk bir şekilde cevap verdi
"Afiyet olsun"çekip gideceği sırada Mirza ağa durdur du onu ve Rojda adımları ile birlikte durmuştu.
"Neyin var senin bugün patlamaya hazır bomba gibisin aşağı da Asmin ile tartışıyordun bir sorun mu var" Rojda asminin adını duymuş hızla önüne dönmüştü.Mirza ağa sandalye de oturuyor merakla rojdadan bir cevap bekliyordu.
Rojda bütün günün siniri ile konuşmaya başladı artık kimse onu tutamazsın bütün gün o kadar sıkmıştı ki kendini patlamak üzereydi.
"Kusura bakma ağam sevdiğin kıza bağırdığım için bir daha ki sefere gelirse özür dilerim" Mirza ağa rojdanın dedikleri ile şaşırmış hızla ayağa kalkmıştı bu kız ne saçmalıyordu.
"Ne diyorsun sen Rojda ne saçmalıyorsun sevdiğin ne demek ne sevmesinden bahsedersin  sen delirdin mi" Rojda Mirza ağanın dedikleri ile acı acı Gülmüştü gözleri dolu dolu konuşmaya devam etti.
"Niye inkar ediyorsun Asmin herşeyi söyledi bugün birbirinizi seviyormuşsunuz hatta evlenecekmişsiniz sen dün dedin ya bana hayallerim vardı diye bugün anladım ben Mirza o kadar sinirliydi ki ilk defa Mirza demişti bunu mirza ağa Bİle fark etmişti. Senin hayalin meğer asminmiş" mirza ağa hızla rojdanın yanına gelmiş kolunu tutarak konuşmaya başlamıştı.
"Ne dersin sen yok  öyle bişey daha fazla saçmalamayı kes yoksa canını yakarım Rojda bu seni son uyarışım"ikisi de birbirlerine çok yakın bir şekil de tartışıyorlardı ama farkında değillerdi çünkü oldukça sinirlilerdi.Rojdanın susmaya niyeti yoktu eğer öyle bir niyetleri varsa aradan çekilirdi.
"Herşeyi kabul ederim Mirza ama asla üstüme kuma kabul etmem çünkü asmin kuma olmaya Bİle razı senin de eğer öyle bir niyetin varsa beni bırak ben hayatımı yaşayayım. Size de mutluluklar" Mirza ağa rojdanın daha ne kadar saçmalayacağını merak etti kuma getirmek ne demek ti iyice anlamak için yüzünü inceledi ama Rojda gayet ciddiydi.
"Rojda benim daha fazla sinirimi bozma ne dersim kadın sen kim kuma getirecek senin üstüne ne saçmalıyorsun kim seni kandırdı böyle " Rojda artık yorulmuştu bu adam neden anlamıyordu dediklerini
"Asmin bugün herşeyi açık açık söyledi bana benden önce evlenme planınız varmış da birbirinizi çok seviyormuşsunuz da böyle bişey varsa kaçtığım gün neden bulup getirdin beni bu cehenneme bıraksaydın da sen de hayatını yaşasaydın ben de" Mirza ağa sabır dilemekten başka birşey yapmadı Rojda gerçekten laftan anlamıyordu.
Bir adım daha yaklaştı rojdaya ve kolunu iyice tuttu karşısında ki sinirli kız kendini kurtarmaya çalışıyor Mirza ağa izin vermiyordu.
"Bırak beni Mirza ağa rahat bırak artık peşin de sürüklenmekten sıkıldım"
" böyle birşey yok duydun mu beni yok olmadı da olmayacakta ben bir kadının üstüne kuma getirecek kadar onursuz bir adam değilim bunun hesabını asminden de sorarım. şimdi sen de saçmalamayı kes daha fazla benim sinirimi bozma" Rojda Mirza ağaya bakmış kararlı duruşunu incelemişti eğer öyle bişey yoksa asmin neden böyle bir yalan söylemişti tabi ki kavga edip aralarını bozmak için bunun başka bir açıklaması yoktu. Rojda hızla kendini Mirza ağanın kollarından kurtarmış son kez konuşmuştu.
" kimi seversen sev veya kiminle evlenmek istersen evlen umrumda bile değil ama sakın beni bu evde zorla tutup kendin aşk hayatı yaşama veya sakın üstüme kuma getirmeye kalkma bir adım Mirza ağaya yaklaştı ikisi de birbirlerine çok yakınlarda ama farkında değillerdi.Rojda konuşmaya devam etti yoksa Allah şahidim olsun bu konağı yakarım Mirza ağa haberin ola" diyip Mirza ağa dan cevap beklemeden çıkmıştı. Mirza ağa öylece kalmış rojdanın arkasından bakmıştı. Her geçen gün rojdanın cesaretini görüyordu, korkmuyordu kendini ezdirmemesi,dik durması hoşuna gidiyordu ama anlamıyordu Rojda asla laftan anlamıyordu.
Sandalyesine geçip oturdu asminin yıllardır ona sevdalı olduğunu biliyordu ama Mirza asla ona öyle bir yaklaşım da veya davranışta bulunmamıştı.
Bugün asminin rojdaya bunları diyeceğine inanmıştı ama nasıl cesaret etmişti nasıl bu kadar ileri gitmişti inanamıyordu bunun hesabını asminden elbette soracaktı ve bu saçma konu bir daha açılmamak üzere kapanacaktı.
Onu asıl yoran rojdaydı ikisi de kolay şeyler yaşamıyordu gün geçtikte alışacaklarına onlar gün geçtikçe birbirlerinden uzaklaşıyorlardı. Rojda Mirza ağayı çok yoruyordu onu anlıyordu ama Mirza ağanın sakin kalıp onu anlamasına izin vermiyordu. Mirza ağa bu yolun zor olacağını biliyordu ama daha en başta bu kadar yorulacağını bilmiyordu. Onu zorlu günlerin beklediğini zaten biliyordu ama emin di ki rojda onu daha zorlu günlere itecekti. İkisi de istese de istemesede evliler di bu yoldan dönüş yoktu. Mirza ağa gerekirse daha sert olup rojdayı zor da olsa yola getirecekti. Yoksa Rojda akıllanmayacak çocuk gibi davranmaya devam edecekti. Bu ne kadar zaman alsa da Mirza ağa pes etmeyecekti.

Rojda Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin