Rojda

Korku

Dün Rojda için çok stresli bir gündü Mirza ağaya belli etmese de gece karnına küçük küçük kramplar girmiş rojdayı korkutmuştu. Biliyordu bebeği de annesinin stresini anlamış bütün gece ona böyle bir tepki vermişti.bunu Mirza ağaya söylese Mirza ağa kıyameti koparır, ilk günlerde ki gibi rojdayı konağa hapis ederdi. Tabi ki bebeğinin sağlığı herkesten daha önemliydi ama geçmişti ve Rojda bir daha böyle stres yapmamaya söz vermişti.
Odasını toplamış aşağıya inmişti. dilanı sonra araması için kendini tembihlemiş bu işi sonraya bırakmıştı.
Mutfağa geçtiğinde herşey hazırdı birtek içeriye masaya taşımak kalmıştı.
Midesi bugün pek iyi değildi dilimlenmiş salatalıktan bir tane alıp ağzına attı belki ağzının tadını değiştirir, midesini düzeltirdi.
Mirza ağa sabah erkenden çıkmış, şirkete geçmişti.
Kahvaltı hazır olunca delal hanım, rojda ve Zeynep masaya oturmuş kahvaltı yapmaya başlamışlardı.
"Dün gece sizi bekleyemedim kızım başım tuttu uyumuşum geç mi geldiniz" Rojda ona sorulan soru ile başını kaldırmış,delal hanıma cevap vermek için kendini hazırlamıştı.
"Yok delal anne geç gelmedik dediğin gibi sen erken yattın galiba"delal hanım başını sallamış,konuşmaya devam etmişti.
"Nasıl geçti gece kız istendi değil mi bir sorun olmadı?" Diye merakla sordu delal hanım
"Yok delal anne bir sorun olmadı alışacak Dilan bazen herşey istediğimiz gibi olmuyor maalesef Dilan da zamanla alışacak. Hem Cihan çok iyi biri ve dilanı çok seviyor eminim Dilan buna karşılıksız kalamayacak" diyerek cevap verdi.Dün cihanın , dilana olan bakışları gözlerinin önüne geldi gerçekten çok seviyordu ve mutlu olması için dilanın yüzünü güldürmek için çabalayıp duruyordu. Dilan da zamanla bu duruma alışacaktı, alışmak zorundaydı. Rojda da bu hayata alışmamış mıydı ya da zorla alıştırılmamış mıydı?
"Alışır kızım alışır insan nelere alışıyor bu ne ki tabi ki insan ister ki kendi sevdiği olsun kendi istediği olsun ama yazgının önüne geçilmiyor o bizi aşıyor rabbim herkese güzel yazılar yazsın" herkes aynı anda amin demiş kahvaltılarına devam etmişlerdi.
Günlük konuşmalarla beraber kahvaltı yapılmış, kahvaltı kaldırılmıştı. Zeynep delal hanıma kahve yaparken, rojdaya ise taze sıkılmış portakal suyu hazırlamıştı. Mirza ağa tarafından kahve yasaklanmış ve artık doğal şeyler tüketilmesini emir verilmişti. Rojdaya da sadece kabul etmek düşmüştü sonuçta o da bebeğini düşünüyordu ve Rojda buna birşey diyemiyordu.
Rojda ve delal hanım içerde otururken oturma odasının kapısı açılmış içeri Havin hala ve yade piroz girmişti. Delal hanım ve rojda geleceklerini beklemedikleri için şaşırmış ayağa kalkıp karşılamışlardı.
"Hoşgeldiniz niye haber vermediniz geleceğinizi kahvaltıya beklerdik" diye konuştu delal hanım. Havin hala yade pirozu koltuğa oturtturmuş, ardından delal hanıma cevap vermişti.
"Biz de ani karar verdik delal sıkıldık koca konakta bi sizi ziyaret edelim dedik" Rojda ikisinin de elini öpmüş her zaman ki yerine geçmişti.
Asmin neden gelmemişti onu merak etmişti. O normalde asla gelmemezlik yapmaz,ağasına yaranmak için elinden geleni yapardı. Delal hanım rojdanın içini okumuş gibi Havin halaya sormuştu;
"Asmin nerede,neden gelmedi" diyerek merakla sormuştu çünkü oda biliyordu ki asmin  bu konağa gelmezse olmazdı.
Havin hala burnunu kıvırmış, havalı bir şekilde rojdaya bakıp cevap vermişti.
"Çarşıda işleri vardı, ordan da Mirza ağaya uğrayacaktı biliyorsun açıktan okuyor ya bir projesi varmış yardım alacakmış ben anlamam işte öyle söyledi" Rojda duydukları ile çok sinirlenmiş, sakin kalmaya çalışarak Havin halaya cevap vermişti.
"Gelseydi buraya akşam gösterseydi, o kadar acelemi ki oraya kadar gitmiş, nasıl olsa Mirza gelecek buraya" diyerek Havin halaya cevap vermişti.
"Niye kızım yabancı mı gitsin müsait olursa yardımcı olur akşam gelirler" diyerek sert bir şekilde cevap vermişti.
Rojda delal hanıma bakmış, delal hanım da gelinine gülümseyip sakin olması için gözlerinin içine bakıyordu. Daha önce asminin açıktan okuduğunu bilmiyordu demek ki Rojda gibi o da açıktan liseyi bitiriyordu. Ama bunu bilerek yaptığını biliyordu asminin sırf rojdayı sinir etmek için yaptığına adı kadar emindi.
Ortamın gerginliği ile günlük alakasız konuşmalar yapılıyordu. Delal hanım normalde bu kadar takmaz dı ama artık asminin bu yaptıkları doğru değildi, Mirza artık evli,üstelik baba olamaya hazırlanıyordu. Asmin artık o sevdasını kalbine gömecek, kendi hayatına bakacaktı, bakmak zorundaydı.
Rojda normalde Mirza ağayı arardı ama armayacak, kendini asminin gözünde o konuma düşürmeyecekti.Mirza ağaya da, asmine de oldukça sinirliydi ikisinin de ismini duymak istemiyordu.
Biliyordu ona olan duygularını neden artık asmin ile arasına mesafe koymuyordu, mesela bugün gittiğin de neden göndermedi geri,biliyor ki Rojda duyacak ve sinir olacaktı, üzülecekti üstelik Rojda hamileydi ve kendi ağzıyla söylüyordu üzülmek yasak diye yasak koyan adam bugün karısını üzüyordu. Tamam Mirza ağa asmini çağırmamıştı, onun suçu yoktu, ama yine de ona da sinirliydi.
Rojda hiç iyi değildi şuan düşündükçe gözleri doluyor, ağlamamak için kendini sıkıyordu. Biraz daha bura da durursa ağlayacakve Havin halanın istediğini eline verecekti. Zaten anlamsız bir şekilde karnına hafif hafif kramplar giriyor bu durum onu daha çok korkutuyordu.
Sessizce yerinden kalkmış, karnına hafif bir kramp daha girmişti. Sessiz bir şekilde kimseye belli etmeden acı çekmiş, ardından delal hanıma dönmüştü. "Rojda iyi misin kızım rengin sarardı" Rojda derin bir nefes alıp cevap verdi
"İyiyim delal anne sadece midem kötü ayıp olmazsa ben biraz dinlensem " delal hanım Rojda da birşeyler olduğunu anlamış, Havin hanıma belli etmemek için üstelememişti.
"Tamam kızım sen çık dinlen, önemli olan senin iyi olman" Rojda yavaş bir şekilde odasına çıkıp kapısını kapatmıştı. Yatağına uzanmış istemsiz şekilde ağlamaya başlamıştı. Neden birgün mutlu, diğer gün mutsuz du Rojda neden hep mutlu değildi. Asminin amacı Mirza ağaydı bunu biliyordu vazgeçmeyeceğini de biliyordu. Tamam Mirza ağa ona en ufak bir Umut vermemiş veya öyle hissetmesine neden olacak bir hareket yapmamıştı ama asmin vazgeçmiyordu.
Yatağına uzanmış bebeğini daha fazla üzmemek için uyumaya çalışmıştı.
Kimseyi görmek istemiyor, konuşmak istemiyordu. Şuan rojdanın tek ihtiyacı annesinin dizleriydi.
Yerinden yavaşça kalkıp kimseye görünmeden aşağı inmiş, misafir odasına geçmişti. Annesini arayıp, sesini duyması ve az da olsa kendine gelmesi lazımdı.
Telefonu eline alıp hiç düşünmeden annesini aradı ve birkaç çalıştan sonra annesi açtı
"Rojda kızım sen misin" diyerek tereddütle sordu annesi
Rojda dolan gözlerine engel olamamış sessizce ağlamaya başlamıştı ama annesine belli etmemeye çalışacaktı.
"Benim annem seni çok özledim bir sesini duyayım dedim nasılsın, iyi misin " diyerek sordu ama o sıra da ağlıyordu.
" İyiyim çok şükür kızım bir sıkıntı yok tek derdim sensin, senin iyi olman sen iyi sin demi kuzum sesin kötü geldi" Rojda az da olsa kendini toparlayıp cevap verdi annesi de üzülsün istemiyordu.
"İyiyim annem merak etme biraz midem Kötü ama o da normal biliyorsun başka bir sıkıntım yok çok şükür" diyerek annesine cevap vermişti.
" rojdam kendine iyi bak kızım aklım zaten sen de kendini sakın üzme herşey gelip geçer, tamam mı kızım sen ve bebeğin çok önemli herşeyden önemlisiniz bana söz ver " Rojda annesi konuştukça ağlıyordu ve sebebini bilmiyordu.
"Merak etme annem ben iyiyim dediğim gibi seni çok özledim birgün çık gel en kısa zamanda tamam mı söz ver bana" diyerek söz aldı annesinden
" sıkıntı olmasın kızım telefon da konuşsak yetmez mi bize annem canın sıkılmasın" Rojda sert bir şekilde cevap verdi
"Hiç sıkıntı olmaz annem kimse birşey diyemez meraklanma sen gel bana yeter tamam mı söz ver" kimse birşey diyemezdi annesini görmek rojdanın en büyük hakkıydı.
"Tamam kızım en kısa zaman da gelirim yanına inşallah şimdi kapatayım baban çağırıyor sonra konuşuruz" diyerek telefonları kapatmışlardı.
Rojda tekrardan odasına çıkmıştı. Aklına asmin ile Mirza gelince deliriyordu ve yerin de duramıyordu aramak da istemiyordu.
Oda da yürüyüp duruyor zaman geçmiyordu.
Karnında ki kramplar ara da kendini belli ediyor rojdanın daha fazla morelini bozuyordu.
Biraz yatağa oturup sırtını yasladı belki geçer diyerek zaman verdi.
"Tamam annecim ben çok iyiyim lütfen sen de iyi ol sen iyi olursan bende iyiyim tamam mı annecim" Gözlerini kapatıp biraz dinlenmeye çalıştı.
Aradan biraz zaman geçmiş kendini iyi hissedince aşağı inmeye karar verdi. Havin halanın ağZına laf vermemek için aşağı inmeli akşam yemeğine yardım etmeliydi.
Mutfağa inince Zeynep abla tek başına yemek yapıyordu.
"Kolay gelsin Zeynep abla yardım edeyim ben de" Zeynep rojdanın geldiğini fark etmiş arkasına dönmüştü.
"Ağır iş yapma hanımım salatayı yapsan yeter oturduğun yerde" Rojda Zeynep ablanın dediklerine uymuş masaya geçip oturduktan sonra malzemeleri doğramaya başlamıştı.
Aklı sadece Mirza ve asmindeydi emin di asminin işinin bittiğine sadece rojdanın inadına mirzanın iş çıkış saatini bekliyordu. Salata bitirip yerin de oturmaya devam etti kalkacak gücü kendin de bulamıyordu.
Saate baktığın da mirzanın gelme saati yaklaşmıştı birazdan gelirlerdi ve Rojda kendini tutar mıydı bilemiyordu.
Havin hala inada gitmemiş akşam yemeğine kalmıştı. Sırf rojdaya o sahneyi yaşatmak,göstermek içindi.
Avlunun kapısı açıldığın da asmin ile mirzanın içeri girdiklerini gördü asmin heyecanla mirzaya birşeyler anlatırken, Mirza başı önünde sadece onu dinliyordu.
Rojda mutfağın kapısından çıkmış ikisini karşılamıştı. Asmin rojdayı görünce daha fazla gülüyor, Mirza ise rojdaya tebessüm ile bakıyordu. Rojda ikisine de arkasını dönmüş, odasına çıkmıştı.
Mirza ağa rojdanın hareketine anlam verememiş, neden böyle yaptığını anlamamıştı. Asminin yanından hızla ayrılıp karısının arkasından çıkmaya başladı aklına bir sebep geliyordu ve ondan böyle davrandığına emindi.
Rojda odaya girmiş kapıyı kapatmamıştı ,  mirzanın arkasından geldiğini duymuştu. Pencerenin önüne geçip dışarıyı izlemeye başladı.Mirza ağa odaya geçip kapıyı kapattı ve ona sırtını dönen karısını izlemeye başladı. Birşeye kızdığını biliyordu artık rojdayı tanıyordu.
"Rojda iyi misin bir sorun mu var" diyerek sordu. Rojda Mirza ağanın sorusuna sinirle gülmüş Mirza ağaya dönüp konuşmaya başlamıştı.
" birde soruyor musun bir sorun mu var diye bütün gününü şirkette asminle geçir, bir kere beni arama sonra gel bana de ki Rojda bir sorun mu var" Mirza şimdi anlamıştı zaten bundan dolayı böyle davrandığını anlamıştı.Konuşmaya başlamadan önce kendini sakin olması için uyardı karısı hamileydi ve onu üzmemeliydi.
"Rojda onu ben çağırmadım açıktan okuyor asmin senin gibi bir çizim projesi varmış, ben de mimar olduğum için ve çizimimde güzel olduğu için bana yaptırdı bu kadar" Rojda Mirza ağanın çok sakin bir şekilde anlatmasına sinir olmuştu bu rahatlık nereden geliyordu.
" sana olan duygularını bildiğin halde  o kızı kendinden uzaklaştırmıyorsun Mirza o kızın tek amacı sensin ve biliyorsun ki ben onu senin yanın da istemiyorum ve bunu sana defalarca söyledim Havin hala karşıma geçmiş gözlerime baka baka asminim Mirza ile gelecek diyip durdu bunu bana yaşatmak zorun da değilsiniz" Mirza ağa rojdanın gözlerinin dolduğunu görünce sabır çekti karısının üzülmesini, istemiyordu. Sakince yanına gidip tam önün de durdu
" Rojda asmin benim için ne hissediyor, benim hakkım da ne düşünüyor benim umrum da değil benim hayatım da iki kişi var sen ve bebeğim bu kadar bugün gelmiş kapıma nasıl göndereyim zaten çizimini yapıp onu kızların yanına gönderdim bir tek akşam geleceğimiz saat buluştuk o kadar" Rojda çok sinirliydi ve geçmiyordu.
"O kızı hayatımız da istemiyorum Mirza ağa duydun mu saygımı ve duruşumu bozdurtmasın bana sana da diyorum o kızla muhatap olma ama sen beni anlamıyorsun sen istediğini yaparsan bu hayatta ben de yaparım" Mirza ağa sinirlenmemek için zor duruyordu neden işi zorlaştırıyordu.
"İşi neden zorlaştırıyorsun Rojda ne demek ben de istediğimi yaparım ben ne yapmışım da sen böyle konuşuyorsun"
"Sen benim istediğimi yapmıyorsun ben de senin istediğini yapamam bu kadar basit madem benim sinir olduğum konu senin için önemli değilse, senin sinir olduğun konu da bundan sonra benim için önemli değil" diyerek arkasını döndü.
Mirza ağa sabır çekti sinirlense çok kötü olacak ve rojdayı üzecekti
"Rojda lütfen sinirlendirme beni seni üzmek istemiyorum ben asmini umursamadığım için bu konuyu uzatmıyorum asminin benim hayatım da yeri yok olamaz da lütfen beni daha fazla zorlama" Rojda yüzünü Mirza ağaya dönmüş konuşmuştu
"Ben diyeceğimi dedim Mirza bundan sonrası sana kalmış ben aşağı gelmiyorum yemek yemem iştahım kaçtı" diyerek yatağına geçti.Mirza ağa kendini gerçekten zor tutuyordu.
" ne demek iştahım kaçtı Rojda sen hamilesin karnın da bebeğin var o aç şuan ve beslenmesi lazım"
Mirza ağa cevap vermeyen karısının yanına geçip nazikçe ayağa kaldırdı, tam kalkacağı sırada rojdanın karnına yine kramp girdi ama bu çok sertti sessiz bir çığlık atmış iki büklüm olmuştu.
Mirza ağa ne olduğunu anlamamış telaşla rojdaya bakıp ne olduğu anlamaya çalışıyordu.
"Rojda ne oldu iyi misin cevap ver"
"Karnıma kramp girdi bugün hep böyleydi geçer dedim ama geçmedi ahh Mirza acıyor" diyerek ağladı Mirza ağa düşünmeden kucağına almış hızla odadan çıkmıştı. Aşağı inmiş salihe bağırmaya başlamıştı.
"Salihhh! Arabayı hazırlayın çabuk!" Herkes avluya çıkmış ikisine bakıyordu.
Delal hanım ne olduğunu soruyor cevap alamıyordu. Mirza hazırlanan arabaya önce rojdayı otutturmuş, sonra da hızla kendi oturup arabayı çalıştırmıştı.
Konaktakiler öylece kalakalmış ne olduğunu anlamamışlardı. Delal hanım salihe onu hasteneye götürmesini söylemiş hemen arkalarından gitmişlerdi.
Mirza hem karısına hem yola bakıyor hızla arabayı sürüyordu.
"Rojda iyi misin geçti mi yoksa devam ediyor mu" Rojda ağlıyor ve karnını okşuyordu.
"Arada sert kramplar giriyor Mirza bebeğimiz iyi mi bilmiyorum çok korkuyorum" Mirza hızla hasteneye gelmiş indiği gibi rojdayı kucağına almış içeri geçirmişti. Bir bağırtısıyla bütün doktorlar rojdanın başına toplanmış özel odaya alınmıştı. Mirza odaya alınmayınca çılgına dönmüş ne yapacağını şaşırmıştı. Arkasından gelen annesi mirza ağanın yanına gelmiş ne olduğunu sormuştu.
"Bilmiyorum ama karnına serenle kramp girdi sonra hareket edemedi" diyerek konuştu bir aşağı yürüyor bir yukarı yürüyor ne yapacağını bilmediği için çıldırıyordu.
Delal hanım köşede Allah'a dua ediyor geline ve torununa birşey olmaması için yalvarıyordu.
Bir saatin sonun da doktor odadan çıkmış Mirza ağaya doğru gelmişti.
"Doktor bana iyi haber ver lütfen ikisi de iyi de bir sorun yok de " Mirza ağa doktordan gelecek cevabı bekliyordu.
"Rojda hanım çok stres yapmış Mirza ağa kendini çok sıkmış, ve üzmüş Buda bebeğe yansımış doğal olarak o yüzden karnına kramplar girmiş büyük bir sorun yok bebek de iyi Rojda da " Mirza ve delal hanım çok rahatlamışlardı.Mirza ikisini düşünmekten aklını kaçıracaktı onlara birşey olsaydı ne yapardı düşünemedi.
" bir gün boyunca ayağa kalkmasını tavsiye etmiyorum ondan sonra günlük hayatına devam edebilir ama stressiz ve sıkıntısız "Mirza ağa başını sallamıştı elinden geleni yapacaktı.
"Onu görebilir miyiz" diye sordu
"Tabi buyrun" Mirza ağa ve delal hanım oDaya geçmiş uzana rojdayı görmüşlerdi.
Mirza direkt olarak rojdanın baş ucuna geçmiş anlından öpmüştü.
"İyisiniz bir sıkıntı yok çok şükür" diyerek konuştu.
"Çok korktum Mirza ona birşey olsaydı asla kendimi affetmezdim" Mirza ağa rojdayı susturmuştu.
"Şşş ağlama ikiniz de çok iyisiniz sorun yok daha fazla üzme kendini" delal hanım da mirzaya hak vermiş rojdayı uyarmıştı.
Doktorun çıkın haberiyle beraber hazırlanmışlardı.Rojda ayağa kalkacağı sırada Mirza engel olup kucağına almıştı
"Mirza iyiyim ben yürüyebilirim"
"Bugün sana yürümek yasak" diyerek rojdayı konuşturmamış arabaya geçmişlerdi.Rojda öne geçmiş delal hanım hemen arkaya oturmuştu. Sessiz geçen araba yolculuğu ile konağa gelmişlerdi.
Mirza ağa rojdayı kucağına almış odasına çıkarmış, güzelce yatağına uzandırmıştı.
"Bugün buradasın Rojda hanım aşağı inmek yok" Rojda gözlerini kapatmış cevap vermişti
"Halim yok zaten uyumak istiyorum sadece" Mirza ağa rojdanın gözlerin de ki yorgunluğu görüyordu.
"Tamam uyuyalım o zaman beraber hem saat de geç oldu zaten"
"Senin için erken daha benim için uyumak zorun da değilsin" Mirza ağa direkt kıyafetli ile yatağa uzanıp, karısını göğsüne yatırdı
"Ben seninle uyumak istiyorum, şuan senden başka bişey istemiyorum"diyerek başından öptü
"Rojda ne olursa olsun birdaha asla stres yapmanı istemiyorum asla duydun mu bak sebep sadece stresmiş"
"Evet doktor da öyle söyledi daha dikkatli olucam bundan sonra söz veriyorum" Mirza ağa karısının güzel kokusunu içine çekti ve konuştu
"Benim hayatım sadece sizden ibaret Rojda beni üzmeyin ikiniz de" Rojda söz vermişti. Takmamaya çalışacaktı özllikle asmini Mirza ağanın gözlerinde ki korkuyu bugün görmüştü ona bir daha bunu yaşatmayacaktı. İkisi de birbirlerine sarılıp uyumuşlardı onlar artık bir bütün dü ve birde minik bebekleri olursa tam anlamıyla yapbozun eksik parçası tamamlanacaktı. Mardin ağası kalbi artık sadece iki kişiye atıyordu ve bu ölene kadar böyle kalacaktı.