Rojda

Anne ile kavuşma

Rojda gözlerini mide bulantısı ile açmış hızlı bir şekilde kendisini zorla banyoya atmıştı.Mirza ağa rojdanın arkasından koşmuş kapanan kapı ile dışarıda kalmıştı ne olduğunu bilmiyordu ama rojdayı merak ediyordu. Rojda ses vermeyince kapıyı açıp içeri girmiş, rojdanın kustuğunu görmüştü.
"Yaklaşma Mirza lütfen görme böyle miden bulanmasın" Mirza ağa rojdanın yanına yaklaşmış saçlarını iki eliyle toplayıp rojdaya yardımcı olmuştu. Rojda ağzını çalkalamış ağzında ki o kötü tadı yok etmişti. Mirza ağa rojdanın yüzünü yıkamış biraz da olsa kendine gelmesine yardımcı olmuştu.
"İyi misin doktora gidelim mi? Hatta direk gidelim neden sabah sabah kustun ne olabilir ki" Mirza ağa nefes almadan arka arkaya telaşlı bir şekilde soru soruyordu rojdaya. Rojda telaşını anlıyordu ama korkulacak Birşey yoktu hamilelikte ilk aylarda bunlar çok normaldi.
" sakin ol Mirza korkulacak birşey yok hamilelikte çok normal bunlar özellikle ilk aylar her midem bulandı diye doktora gidersek bize deli derler" diyerek gülmüştü. O sıra da odaya geçip biraz kendine gelemesi için yatağa oturmuştu. Mirza ağa da peşinden gelmiş hala endişeli bir şekilde rojdaya bakıyordu tam olarak iyi olup olmadığına karar verememişti.
"Emin misin bak hemen gidebiliriz rengin de sarardı hem " Rojda biraz kendine gelmişti ama Mirza ağa hala kendine gelememişti.
"Gerçekten gerek yok Mirza bunlar hamilelikte olacak şeyler korkma kötü olsa ben de gitmek isterim merak etme" diyerek az da olsa Mirza ağayı rahatlatmaya çalıştı.Mirza ağa rojdanın yanına oturmuş gözlerinin içine bakmıştı. Küçük karısı yorgun görünüyordu ve bu hali Mirza ağayı üzüyordu. Dayanamayıp rojdanın saçını öpmüş o çok sevdiği kokusunu içine çekmişti.
"Rojda kendini yormanı asla istemiyorum iş yapmanı, hatta mutfağa girmeni asla ben konakta ki herkesi tembihleyecem yemeklerini aksattığını duyarsam gerçekten bozuşuruz sürekli dinlenmeni istiyorum anlaştık mı aklım sen de kalmasın" Rojda kendisi için bu kadar endişelenen kocasına baktı Mirza ağa gerçekten ona önem veriyordu ve sevgisini belli ediyordu.
"Merak etme doktor da senin söylediklerini söyledi ben de aksini yapmam zaten yemeklerimi de yerim çok iş yapıp kendimi de yormam aklın ben de kalmasın"
"Anlaştık sana güveniyorum bir gün müsait olduğum da beraber gidip görelim bebeğimizi" diyerek rojdanın karnına dokundu çok tuhaf bir hissti orada küçüçük bir can vardı ve o Mirza ve rojdanın bebeğiydi.
"Anamlara da söyleyelim bilsinler sevinmek onların da hakkı delal hanım torun diyip duruyordu şimdi bütün Mardin'e kurban kestirip dağıtır" Rojda gülümsemişti Mirza ağa' nın söylediklerine ama bir yanı buruktu oda annesine söylemek istiyordu tepkisini, heyecanını, sevincini görmek istiyordu bu rojdanın da hakkı değil miydi? Bişey söylemek istemedi şuan ikisi de hem çok mutlu hem de duygusallardı bu konuyu daha sonra konuşacak ve hamilelik haberini bire bir kendisi annesine söyleyecekti.
İkisi de hazırlanmış kahvaltı için aşağı inmişlerdi. Delal hanım oturma odasın da hazırlanmış kahvaltı maşasın da Rojda ve Mirzayı bekliyordu.
"Günaydın daye (anne)" diyerek içeri girdi Mirza ağa o sırada da rojdanın yüzüne bakmış elini tutarak içeri geçmişlerdi.
"Günaydın yavrularım gelin haydi kahvaltı hazır" Mirza ağa haberi vermek için kendini toparlamış anasıyla konuşmaya başlamıştı.
"Anam bizim sana bir haberimiz var" demiş rojdaya bakmıştı.Rojda heyecanla mirzaya bakıyor o sırada da delal hanımın tepkisini merak ediyordu.
"Hayırdır inşallah oğlum sabah sabah"
Delal hanım ayakta ki karı kocaya bakıyor söyleyecekleri şeyi merak ediyordu.
"Hayır anam hayır babaanne oluyorsun" diyerek Mirza ağa beklemeden haberi vermişti.
Delal hanım duydukları ile şaşırmış sonra kendine gelerek gülmüş ellerini açıp şükretmişti sevincini direk şükür ederek yaşamıştı.
"Şükürler olsun allahım bu günleri de gösterdin bana " Rojda'nın yanına gelmiş gelininin anlından öpmüştü. Rojda hiç beklemeden delal hanımın elini öpmüş ardından Mirza da öperek sevinçlerini paylamışlardı.
"Mirzam kurban kes dağıt bütün fakir fukaraya kimse aç kalmasın herkes nasiplensin" diyerek yapmasını gerekeni söylemişti oğluna çok duygulanmıştı delal hanım evet kızları da hamileydi ama Mirza ağanın evliliği zor olmuştu, hiç umudu yoktu hep dua ederdi ikisi için ama şimdi oğlunun baba olacağı haberini alıyordu ne kadar şükretse azdı yaşlı kadın.
Kahvaltı yapılmış Mirza ağa işe gitmişti. Gitmeden önce rojdayı tam bir saat tembih etmiş konaktakileri de Rojda konusun da uyararak evden ayrılmıştı.
Rojda delal hanımın isteği ile dinlenmesi için odaya çıkmıştı. Kendini iyi hissediyordu ama delal hanımı kırmak istemedi.
Yatağa geçip oturdu masanın üstünde ki bilgisayar ile bakışınca yarın sınavı olduğu aklına geldi. Hiç çalışmamıştı ve en ufak birşey bilmiyordu.
Bilgisayarı açıp az da olsa konulara biraz göz gezdirdi mirzanın ona yardım edeciğine emindi çünkü gerçekten o sınava girerse bu halde kalacaktı ama rojdanın hiç öyle bir niyeti yoktu Mirza okumasına izin verdiyse ve ona destek oluyorsa Rojda okuyacak hayallerini gerçekleştirecekti. Elini karnına koydu ve yavaş yavaş okşadı artık yalnız değildi minik bebeği onun yanındaydı ve Rojda ondan da destek alıp istediği herşeyi başaracağına emindi.
Az da olsa konulara göz gezdirmiş bilgisayarı kenara bırakıp uzanmıştı.
Nedense içi rahat değildi herkesle bu mutlu haberi paylaşırken annesine neden söyleyemiyordu o neden Rojda ile beraber mutluluk gözyaşı dökmüyordu.
Gözümden bir damla yaş dökülmüştü rojdanın annesine ihanet ediyormuş gibi hissediyordu sanki onu hep dışlıyor herşeydem mahrum ediyormuş gibi geliyordu.düşündü kendi kendine hepsi doğruydu annesini çok kenarda bırakmış onu herşeyden mahrum etmişti.
Yavaşça ayağa kalktı ve aşağı telefon olan odaya geldi . Aklına geleni yapacaktı eğer beklerse cesareti yine kaybolacak ve o çok istediği şeyi yine yapamayacaktı.
Mirza ağayı aradı ve açması için bekledi.
Kalbi küt küt atıyordu korkuyor muydu evet ama bu sefer vazgeçmeyecek artık bu olaya bir son verecekti annesi için yapacaktı bunu
Mirza ağa ikinci çalışta açmıştı;
"Rojda sen misin" Rojda kendini biraz toparladı ve konuşmaya başladı.
"Evet benim Mirza müsait misin"
"Evet bir sorun mu var yine miden falan mı bulanıyor geleyim mi doktora gidelim" Mirza ağa rojdanın konuşmasına fırsat vermiyordu
"Hayır Mirza ben iyiyim midem bulanmıyor, ağrım da yok kısacası bir sıkıntım yok başka birşey için aradım"
Mirza ağa meraklanmış rojdanın konuşmasını beklemişti.
" ben annem gile gitmek istiyorum Mirza bu haberi kendim anneme söylemek istiyorum çok özledim onu lütfen sadece birkaç saatliğine kaç aydır görmüyorum onu sen de biliyorsun" Mirza ağa rojdanın dediklerinden sonra oturduğu sandalyesinden geriye yaslandı.ne diyeceğini bilmiyordu onu bu halde üzmek istemiyordu ama kabul de etmek istemiyordu.
Mirza ağadan ses çıkmayınca Rojda konuşmaya devam etti;
"Sadece bunu istiyorum senden bugüne kadar senden bir okul istedim birde bunu benim için çok önemli " Mirza ağa derin bir nefes alıp vermişti. Rojda bunu duymuş sıkıntılı olduğunu anlamıştı.
"Sadece birkaç saat Rojda duydun mu beni benim işim erken bitiyor bugün ben gelip alacam seni sadece birkaç saatliğine abilerin ve baban gelmeden ben gelip seni alacam anlaştık mı" Rojda çok mutlu olmuştu yaşaran gözleri ile cevap vermişti
"Tamam çok teşekkür ederim Mirza hiç olmadığım kadar mutlu ettin beni" diyerek Mirza ağaya teşekkür ediyordu.
Hamile karısını üzmemeye gayret ediyordu Mirza normal şartlar da olsa kabul eder miydi bilmiyordu ama şuan da hassas olan karısını üzmek en son istediği şeydi.
"Salih bıraksın beklemesin dediğim gibi ben gelip alacam seni lütfen dikkat et kendine anlaştık mı" küçük bir kız çocuğunu uyarırmış gibi uyarıyordu karısına ne ona nede bebeğine birşey olmasına dayanmazdı.
"Tamam merak etme tekrardan teşekkür ederim " Rojda telefonu kapatmış hızla odasına çıkıp hazırlanmıştı. Kaç aydır annesini görmüyordu bunun için çok heyacanlı ve oldukça mutluydu.
Hazırlığı bitince aşağı inmiş delal hanıma haber vermek istemişti.
Delal hanım avluda çiçekleri kontrol ediyor bazılarını suluyordu. Rojda yanına gidip haberi vermek istedi.
"Kolay gelsin delal anne" delal hanım gelininin ayaklandığını görünce şaşırmıştı üstelik hazırlanmıştı.
"Hayırdır kızım nereye böyle dinlendin mi?"
"İyiyim ben merak etme delal anne
Annemlere gidiyorum " dedi gülümseyerek. Delal hanım rojdanın dediklerini duymuş şaşırmıştı. Rojda delal hanımın konuşmasına fırsat vermeden açıklama yapmaya başlamıştı
"Mirza dan izin aldım merak etme Salih abi bırakacak beni Mirza alacak" kadın duyduklarına sevinmişti demek oğlu yavaş yavaş düzeliyordu.
"Çok selamımı söyle yarın anneni bekliyorum buraya Mevlüt okutacam bebek için herkes burada olacak "
"Tamam delal anne söylerim akşama görüşürüz" Rojda tam gideceği sırada delal hanım durdurmuştu.
"Şilanımı öp benim yerime onu çok sevdiğimi söyle " Rojda delal hanıma üzülmüştü keşke elinden birşey gelse de herkesi hasret kaldığı insanlara kavuştursa diye düşündü.
"Merak etme delal anne selamını iletirim"
Rojda Salih'in hazırladığı arabaya binmiş annesi gile gitmek için yola çıkmışlardı. Çok heyecanlıydı kimsenin gideceğinden haberi yoktu süpriz olacaktı özellikle annesi için. Abileri ve babasının evde olmadığını bildiği için daha rahattı.
Salih arabayı durmuş inip rojdanın kapısını açmıştı.
Rojda evini inceledi uzun uzun sanki yıllardır gelemiyordu ve yıllardır uzaktı.
Yavaşça kapıya yanaşıp iki kere vurmuştu.
Kapıyı rojdanın annesi Ayşe hanım açmıştı kızını karşısın da görünce şok olmuş inanamamıştı.
Rojda annesini görünce hemen ağlamaya başlamış annesine izin vermeden sarılmıştı hızla
"Annem ben geldim rojdan geldi" Ayşe hanım kızını kendinden ayırmış hala o olduğuna inanmayarak bakmıştı.
"Rojdam sen nasıl geldin buraya yavrum" diyerek hızla sarılmış kokusunu içine çekmiş sayısız öpmüştü kızını Rojda ağlıyor, Ayşe hanım ağlıyordu.
"Gizli gelmedin demi Rojdam bir tatsızlık çıkmasın" Rojda gözyaşlarını silmiş annesine cevap vermişti
"Yok annem Mirza biliyor haberi var herkesin" Ayşe hanım kızının yüzünü okşuyor sürekli öpüp kokluyordu.
"Gel içeri geçelim kaldık böyle ayakta"
Anne kız beraber içeri geçmişlerdi evde kimsenin olmaması rojdayı mutlu etmişti annesi ilke yalnız kalmayı çok özlemişti.
"Yalnız mısın" diyerek sordu Rojda üstündekileri çıkarırken.
Ayşe hanım oturmuş çok özlediği kızını da yanına oturtmuştu.
"Yalnızım kızım abinle baban işte Fırat ile şilan da hastanedeler son kontroller artık biliyorsun doğum yaklaştı" Rojda başını sallamış birşey dememişti. Abilerini de özlemişti ama annesini görmek ona yeterliydi.
Ayşe hanım kızının ellerinden tutmuş iki elini de öpmüştü.
"Kızım hoş geldin Sefa geldin de Mirza ağa nasıl bıraktı seni kendi isteği ile"
"Artık beni kırmamaya çalışıyor annem" diyerek cevapladı Rojda birazdan haberi verecekti.
"Daha öncesinde kırıyordu da şimdi ne değişti ben yavruma sen anana bunca zaman hasret kaldın o zaman kırıyordu bugün ne oldu" Rojda mutlu haberi verecekti annesine yoksa sebebini anlamayacaktı annesi
"Annem benim sana bir haberim var aslın da onun için de geldim bire bir benden duy diye" Ayşe hanım kızının yüzüne bakmış meraklanmıştı.
"Hayırdır inşallah" Rojda elini karnına götürmüş ardından merakla ona bakan annesine mutlu haberi verdi.
"Annem ben hamileyim" diyerek hiç beklemeden söyledi.
Ayşe hanım duydukları ile çok şaşırmıştı rojdası şimdi annemi oluyordu.
"Allahım kurban olurum sana kuzum sen annesi mi oluyorsun yavrumun yavrusu mu oluyor" seçim gözyaşları döküyordu Ayşe hanım.Rojda annesine sıkı sıkı sarıldı öptü.
"Anneanne oluyorsun Ayşe hanım" diyerek hem ağlıyor hem annesine karışıyordu. Ayşe hanım kızını öpmüş ardından konuşmuştu.
"Kurban olurum ben ikinize de iyi misin ne zaman öğrendin yeni mi daha"
"Dün öğrendim Dilan ile hasteneye gittim şüpheleniyordum hastaneye gitmek istedim yanılmadım da daha çöm küçük"
"Şimdi anladım Mirza ağanın niye izin verdiğini" Rojda annesinin söylediklerine gülmüştü
"Evet beni kırmamaya çalıyor bu onun için ne kadar zordu sen biliyorsun ama izin verdi hem de hiç zorlamadan"
Ayşe hanım kızını iyi görmüştü en önemlisi buydu onun için.
"Rojdam bak seni çok iyi gördüm annem yüzün biraz solgun oda normal sakın kendini üzme tamam mı artık bir can taşıyorsun karnında kendin için değilse de onun için" Rojda annesinin ellerinden tutmuş öpmüştü çok özlemişti aylardır yüreğinde ki o büyük ağırlık annesini görünce yok olmuştu şimdi rahat nefes alıp veriyordu çünkü annesi onun nefesiydi.
"Merak etme annem ben kendime de bebeğime de iyi bakarım sen düşünme bizi" Rojda asıl yarın ki mesleyi annesine söyleyecekti.
"Yarın delal hanım konakta Mevlüt okutacak bebek için seni de davet etti" Ayşe hanım bugün daha ne kadar şaşıracaktı bilmiyordu.
"Nasip olursa gelirim inşallah "
"Mirza açısından sıkıntı etme annem olsa bugün izin vermezdi biliyorsun onun derdi abim ve şilan" Ayşe hanım başını sallamıştı anlıyordu ve birşey diyemiyordu.
Anne kız saatlerce oturup Özlem gidermişler yeri gelince ağlıyor yeri gelince gülüyorlardı. Rojda hayalini kurduğu şeyi yapmış annesinin dizine uzanmıştı. Bugün ikisinin de en mutlu günüydü rojdanın elinde olsa zamanı durdurur bu anının bitmesini hiç istemezdi.
Kapı çalmış ayşe hanım kalkacak ken Rojda kalkmıştı.
Kapıya gidip açmış ve Mirza ağanın geldiğini görmüştü geleceğini bildiği için şaşırmamıştı.
"Hoşgeldin" diyerek gülümsedi Rojda
Mirza ağa da aynı karşılığı vermişti.
"Hazırlan çıkalım artık" Mirza ağa kimseyi görme istemiyordu ayşe hanım hariç.
"Tamam hemen geliyorum" diyerek içeri geçmiş hazırlanmıştı.
"Annem ben gidiyorum artık Mirza geldi beni bekliyor" ayşe hanım kızının gideceğini duyunca üzülmüştü.
"Yemeğe kalsaydın kızım"
"Yok annem sağol bekliyor şimdi" ayşe hanım da kapıya kadar çıkmış kızını uğurlamıştı.
"Hoşgeldin Mirza ağa" Mirza ağa ayşe hanıma gülümsemiş konuşmuştu
"Hoşbulduk" ikisi de birşey konuşmadı daha ne konuşabilirlerdi ki bu kadarı bile onlar için çoktu.
Anne kız vedalaşıyorlardı
"Dikkat et kendine sakın kendini de bebeğini de ihmal etme yemin verdirdim sana tamam mı kızım"
"Tamam annem söz veriyorum sana sen beni merak etme kendine dikkat et yeter yarın da gelmeyi unutma" sessiz söylemişti bunu çünkü daha Mirza ağanın haberi yoktu.
Vedalaşma bitince Mirza ağa ve Rojda Arabaya binmişlerdi.
Mirza ağa arabayı çalıştırmıştı yola çıkmışlardı.
"Çok teşekkür ederim Mirza bugün için"
Mirza ağa gözlerini yoldan almış rojdaya çevirmişti.
"Rica ederim Rojda sen mutlu olduysan ben de mutlu olurum " Rojda çok mutluydu daha ne olabilirdi ki
" mide bulantın devam ediyor mu" diyerek ciddi bir şekilde sordu Mirza ağa
"Hayır sabahtan sonra olmadı bir daha"
Mirza ağa başını salladı
"Yemek yedin mi aç değilsin demi" Rojda soru yağmuruna tutulmuştu
"Evet annem iki günlük yemek yedirdi yeterince tokum" Mirza ağa hafifçe gülmüş konuşmuştu
"İyi olmuş sana biraz yemek girdi işte boğazına" Rojda da gülmüştü bişey demedi.
" Mirza benim yarın sınavım var ve ben birşey bilmiyorum hiç çalışmaya fırsatım olmadı" Mirza ağa gözlerini yoldan almış rojdaya bakmıştı.
"Tamam akşam beraber çalışırız Rojda bunu da dert etme hallederiz" biliyordu Mirza ağanın ona yardımcı olacağını o yüzden gerçekten rahatı.Mirza ağa son zamanlarda onun büyük destekçisiydi ne Zaman sıkışsa Mirza yardımına yetişiyordu.
Konağa gelince ikisi de arabadan beraber inmiş içeri geçmişlerdi. Akşam yemeği saati çoktan geçmişti zaten ikisi de toktu özellikle Rojda oldukça toktu.
Delal hanıma görünüp odalarına çıkacaklardı.
"İyi akşamlar ana" Mirza ağa dalgın annesini kendine getirmişti
" hoşgeldiniz hiç görmedim geldiğinizi" birşeyler düşündüğü belliydi
"Hayırdır ne düşünüyorsun " Mirza ağa merakla sordu
"Yarın Mevlüt var ya o takıldı aklıma önemli bir şey yok merak etmeyin"
"Sen de kafaya takma ana ben herşeyi ayarladım yemekler hazır tatlılar hazır yarın istediğin saatte getirecekler"
Delal hanım az da olsa rahatlamıştı neredeyse bütün aşiretler ve tanıdıklar gelecekti.
"Sağol oğlum eksik olma açsanız hazırlatayım hemen birşeyler"
"Yok ana sağol tokuz dinlenelim biz"
"Tamam Allah rahatlık versin " ikisi de iyi geceler dileğinde bulundu odalarına çıkmışlardı.
Kıyafetlerinden kurtulmuş rahatlamışlardı.
Rojda kendini çok yorgun hissediyordu uyumak istiyordu ama önce ders çalışması gerekiyordu.
Mirza ağa karısının yorgunluğu görüyordu
"Rojda istersen uyu dinlen yorgun görünüyorsun"
"Sınava çalışalım biraz ondan sonra söz veriyorum uyurum" eline masanın üzerin de duran bilgisayar alıp Mirza ağanın yanına oturdu . Defter ve kalem de aldıktan sonra hazırdı.
"Şimdi Mirza ağa sen bana anlatacaksın ben de dinleyip not alacam anlaştık mı"
Mirza ağa o sırada konulara göz gezdiriyordu hala unutmadığı konular onu biraz rahatlattı.
"Bir kere anlatırım ona göre Rojda iyi dinle" Rojda gülümsemiş kendini hoca sanan kocasına cevap vermişti
"Tamam Mirza hocam başlayalım"
Mirza ağa okuduklarını rojdaya anlatıyor Rojda pür dikkat kocasını dinliyor anladıklarını unutmadan deftere yazıyordu. O yazarken Mirza ağa karısını inceliyordu her geçen gün Rojdaya olan hisleri artıyor ve artık ne hissettiğini biliyordu. Rojda Mirza ağanın onu incelediğini fark edince işini bitirmiş ona dönüşmüştü.
"Notlarım bitti yarın da son kez okursam tamamdır teşekkür ederim gerçekten çok iyi anlattın"
"Rica ederim ben sana söz verdim Rojda bu yola çıkarken destek olacam dedim ve elimden geleni yapıyorum " kendini bu topraklarda şanlı görenlerden di Rojda o evlenip de hayallerinden vazgeçen kadın olmadı şuan hamile olmasına rağmen ağa kocası tarafından okuması için destek görüyordu. Bütün kızlara kendi şansından diledi hepsinin kendi gibi şanslı ve mutlu olmasını istedi.
"Keşke bazı kızlarda benim gibi şanslı olsa evlenip sadece bebek doğruyorlar ve bütün hayallerdinden vazgeçiyorlar" mirza merhametli karısına baktı bir süre kendisini bırakmış başkalarını düşünüyordu en çok da bu huyunu seviyordu küçük yüreğinde ki koca merhametini.
Rojdayı kolunun altına alıp göğsüne yasladı Mirza ağa ve o çok sevdiği kokusunu içine uzun uzun çekti.
" ben o kızlar için elimden geleni yapıyorum sen kendini ve bebeğimizi üzme " Rojda biliyordu Mirza gerçekten bu konuda çok destekçiydi bunu evlenmeden önce de duyuyordu elinden geldiğince herkesin okumasına yardımcı oluyordu.
"Biliyorum senin yardım ettiğini o yüzden ben de ve o yardım ettiğin kızlar da çok mutlu ve şanslı" Mirza ağa kolları ile iyice sardı kendine rojdayı bu kız onu dinlendiriyor bütün sinirini ve yorgunluğunu gün sonun da alıyordu.
"Hadi bakalım şimdi uyku vakti" rojdanın kalkmasına fırsat vermeden kucağına almış yatağa götürmüştü.
"Mirza ben yürürdüm belin ağrıyacak" diye sahte bir sitem etti Rojda
Mirza ağa karısını yatağa yatırmış oda hemen yanına uzanmıştı
"Henüz O kadar ağırlaşmadınız Rojda hanım şimdilik tadını çıkartın birkaç ay sonra istesen de taşıyamam" Rojda o günleri heyecanla bekliyordu karnı şiş şişko bir kız olacaktı.
" çok şişko biri olacak bence penguen gibi dolanacam ortalıkta çünkü iştahım çok açık" Mirza ağa kahkaha atmıştı penguen kelimesi çok hoşuna gitmişti.
"Çok tatlı bir penguen olacan rojda buna eminim " Rojda da gülmüştü Mirza ağa içe birlikte
Gözleri kapanıyordu başını Mirza ağanın göğsüne yaslamış kendini uykuya teslim etmişti.
Mirza ağa güzel karısının kokusunu içine çekmiş onun huzuruyla oda uyumuştu.
Şimdiden küçük mucizeleri onları daha çok birbirlerine bağlamıştı.