Çantamı da alıp hemen yola çıkmıştım okuluma çok geç kalmıştım ve bugün sınavım vardı eğer bu sınavı kaçırırsam apo beni mahvederdi hızlı bir şekilde karşıdan karşıya geçmeye çalışırken duyduğum ani fren sesiyle kafamı sağa çevirdim...
Allah kahretsin az kalsın geberiyordum bacağım kanamıstı arabadaki adama bakarken hızlı bir şekilde çıkıp yanıma geldi ve "iyi misin,biryerine bişey oldu mu?"ayağa kalktığımda kanayan dizimi gördü bende onun kanayan kaşına odakalanmıştım kalbim çok hızlı atıyordu çok gerilmistim ve bacaklarım titriyordu sonunda konuşmayı akıl ederek "ben iyiyim ama sizin kaşınız patlamış"hemen elini kaşına götürdü eline gelen kanla yüzünü buruşturdu "boşver kaşımı dizine pansuman yapalım yakınlarda bir yerde eczane vardı"dün arkadaşımdan aldığım ilk yardım malzemeleri aklıma geldi motor kullandığımız için her zaman yanımızda bulundururuz bazen tehlikeli olabiliyor elimi çantama götürüp küçük paketi çıkardım bir yara bandı ve küçük bir bez vardı o sırada aklıma gelen şeyle çığlık attım.
...
Sınav
Apo
Saat aaaaaaaa
...
Hemen elimdeki malzemeleri eline tutuşturup çantamı kapattım ama adamın çekileceği yoktu zebellah gibi dikilmisti, çabucak ittirierek yanından geçtim.
...
Sınava bir şekilde yetişmiştim ve garip bir şekilde sınav iyi geçmişti ama benim aklım karşılaştığım adamdaydı düzgün burnu ve sarı saçlarıyla oldukça çekiciydi bir dakika ben niye bunları düşünüyorum ki? Offf ama yüzü garip bir şekilde tanıdık geliyordu bunu sanırım yarın düşüneceğim çünkü acayip acıkmıştım hemen asuyu aradım onunda sınavı bitmişti beni kafeteryada beklemesini söyledim.
Yanına gittiğimde dikkatli bir sekilde telefona bakıyordu elimi sallayıp bana bakmasını söyledim hemen gülümsedi güler yüzlü bir kızdı zaten hep neşeli ve enerjikti sanırım buradaki tek yakın arkadaşımdı "neye bu kadar dikkatli bakıyorsun "hemen telefonu bana gösterdi ama bu o adam nası olabilir "knk trabzonspor beşiktaş maçı vardı yenilmişiz ona bakıyordum "asu bu adam kim?"Bilmiyor musun doğru formula dışında bir sporla ilgilenmediğin için benim bunu sormam biraz anormal, kızım tamam araba mühendisliği okuyorsun da ilgini biraz da başka şeylere dağıt ya "asu bu sabah garip bisey oldu ben az kalsın bir arabaya çarpıyordum ve bu adam o adam" asu hemen gözlerini büyütmüş bir şekilde bana baktı "Nasıl sen berat ayberk özdemirle mi karşılaştın inanamıyorum ne dedi? Ne yaptınız?nasıldı? Nasıl kokuyordu?"art arda sorduğu sorulara gözlerimi devirdim "napıcaz ayol ben okula geç kaldım da beni az ileride tükürüver dedim salak mısın asu?"asu hemen ellerini çırparak "ya anlatsana nası oldu ?"biraz sakinleştim ve olanları kısaca anlattım.Ama asunun gülemeleri bitmedi "sen şimdi adamı ittirdin birde çığlık mi attın ay dur nefesleniyim az"hala gülmeye devam ederken su şişesini eline tutuşturdum ama zihnim ünlü biriyle nasıl böyle bir olay yaşadığımı düşünüyordu offf rezillik cidden neyse bir daha hiçbiryerde görmeyeceğim nasılsa asuyla okuldan çıkmaya karar verdik o sırada yanımıza cem yaklaştı yavşak cem son zamanlarda bana takmıştı ve yüz vermememiştim ama egosuna yediremedi beyefendi
Cem:alev naber?
Alev :iyidir sen?
Cem: ııı şey dicektim beraber biseyler içelim mi?
Alev:arkadaşıma söz verdim.
Cem:yarın o zaman?
Alev:bilmem
Yakın zamanda çok kötü tersleyeceğim ama ne zaman bilmiyorum cevap vermeden oradan uzaklaştım asuyla bir kahve içtikten sonra eve gidip bugün olanları güzelce düşündüm kah güldüm kah utandım daha sonra neyse artık bir ünlüye de rezil olmadım demem dedim annem burada olsa katıla katıla gülerdi kesin, annemi 17 yaşımda kaybetmiştik gün içinde aklıma pek gelmez ya da ben gelmemesi için herseyi yaparım ama gün sonunda en derin düşüncelerin içinde kaybolurken anne acısına hapsoluyorum gözlerimin dolmasına izin vermeden kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım...
İlk bölümümüz hayırlı uğurlu olsun ilk defa böyle bisey yapıyorum umarım beğenirsiniz:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Anda
Fanfictionani fren sesiyle durduğumda o gözleri gördüm endişeli,korkmuş ve bakmaya doyamadığım o kahverengi gözleri.