Yardımcı| Gay

34

Yardımcı angst değildir!

Sırf şu bir hafta çabuk geçsin diye seri yazıyorum resmen doqsndosneoxjued şu olay yaşansın da bakalım kimin tarafında olacaksınız

Ben Benjamin'i tutuyorum xpwnxoxnexzjw

İyi okumalar

×

Olaydan altı gün önce...

Geri dönüyorduk.

Mikhail ile olan konuşmadan sonra omuzlarımdaki yükler öyle bir hafiflemişti ki çok mutluydum. Mikhail de bu mutluluğun farkındaydı ve keyfi yerindeydi. Dün gece çok rahattık bu yüzden ona geri dönmek istediğimi söylemek için en doğru zaman olduğunu düşünmüştüm. Daha iyiydim, bir problem yoktu artık. Ayrıca onunla kalmak hoşuma gitse de ne yazık ki işleri birebir kontrol etmek zorundaydı ve burada kaldıkça huzursuzlaşıyordu.

Üstelik bana Andrei'yi öldürdükten sonra Sergei'ye cesedi yolladığını söylediğinde olayların artık kritik olduğunu anlamıştım. Sergei'yi bitirmek için son hamlelerdi bunlar ancak onun da eli armut toplayacak değildi. Bu yüzden Mikhail işlerin başında olmalıydı.

Yoğun ısrarımla mantıklı kararı vermiştik. Geri dönmek ikimizin de ortak kararıydı.

"Uyu hadi," Mikhail'in sesiyle esnememi durdurup ona döndüm.

"Ne?" Öyle bir odaklanmıştım ki ne dediğini duyamamıştım.

"Uyu, Malysh. Dün sabaha kadar saçlarımı okşadığını ve uyu dememe rağmen uyumadığını biliyorum. En azından bir buçuk saatliğine de olsa uyu. Seni uyandıracağım."

Açıkçası reddetmek istemeyeceğim bir teklifti. Gözlerim yanıyordu âdeta ve henüz sabahın erken saatlerinde olduğumuz için epey uyanık kalmam gerekecekti. Bir buçuk saatlik uyku hiç çoktan beni ayakta tutabilirdi biraz da olsa.

"Tamam o zaman." Tekrar esnerken sıcaklık ve Mikhail'in varlığı çoktan güvenli bir uykunun kollarına itmişti beni.

Onun hafifçe güldüğünü duysam da tepki veremeden karanlık tarafından yutuldum.

×

Olaydan beş gün önce...

Mikhail beni kafe yerine evime götürmüş ve rahatça bir duş alıp dinlenmemi söylemişti. Reddedip kafeye gidersem de bir hafta kafemi kapatmakla tehdit etmişti.

İnadımla başa çıkma yoluna oflayarak karşılık versem de kabul etmiştim. Eve gidip dediği gibi rahatça duş almış, en sevdiğim eşofman takımımı giymiş ve kendi yatağımda yayıla yayıla uzanmıştım biraz.

Sonraki güne zar zor dayanmış ama başarmıştım. Sabahın erken saatlerinde siyah saçlarımı düzene sokmuş, siyah kumaş pantolonumu, boğazlı krem rengi kazağımı ve siyah süveterimi giymiştim bile. Keyifle çay demleyip kaşarlı tostumu da tadına vara vara yiyip evden öyle çıkmıştım.

Her ne kadar evimi özlemiş olsam da  Mikhail'in varlığıyla aynı evde olmayı da özlemiştim. Kısa sürede olsa dokunuşlarına bile alışmıştım.

Kafamı iki yana sallayarak düşüncelerimden uzaklaştım. Şu an önümüzde belli ki ciddi bir Sergei sorunu vardı ve Mikhail'e göre çözüme kavuşmak üzereydi.