Yardımcı| Gay

40

Finale yedi bölüm kalmışken yorum sayısını arttırsak mı biraz? Veda edeceğiz çok yakında bu ikiliye çünkü

Bir de ikinci kitabım -ben de niye ikinci kitabı bu kadar ağır ve çok bölümlü bir kurgu seçtiysem, neyse- beni biraz şevklendirseniz. Zevk'te bir kitle yoktu ama bunun var. Vedamı sizinle yapmak istiyorum, kalabalıkken.

İyi okumalar

×

Güzel bir geceydi.

Bunu daha önce de söylemiştim, nadiren bir gün gerçekten güzel hissettirebilir. Bu gece de öyle nadiren güzel hissettiren bir zamandı. İnsanlar evlerine, yuvalarına gizlenmişken sokaklar ihtiyacı olanların eviydi.

Ben sokağın ortasında, bana bakan evimi izliyordum. Rüzgâr esiyordu, ışıklar ortamı loş bir hâle getiriyordu, yol kavuşmak için çok pürüzsüzdü.

Ve benim zihnimde aniden beliren satırlar yankılanıp duruyordu bu sessizlikte.

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?

Victor Hugo haklıydı, tam şu an ben ağlıyordum ama gözlerimde yaş yoktu. Dudaklarım kıvrılmıştı iki yana ama mutlu muydum bilmiyordum.

Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?

Mikhail için yetersiz hissederken beni sevmişti. Ben o yaralarını sevmiştim. Aşık olmak kusurları bile kusursuzlaştırmak değil miydi?

Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?

Ben Mikhail'i o odadayken, her şeyin mahvolacağını anlamışken özlemeye başlamıştım. Araya mesafeler girmişken bu özlem dayanılmaz bir hasrete dönüşmüştü yalnızca.

Hırsızlık; para, malmı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?

Mikhail yokken ne huzurum vardı, ne tadım ne de tuzum. O beni mutlu eden ne varsa oydu, onu bırakırken onda kendimi de bırakmıştım ben.

Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?

Bizim ilişkimizde çiçekler artık daha kötü, daha acımasız, daha üzücüydü. Bildiğim tek bir şey vardı; sardunyalar artık sonsuz aşkı değil ihanete uğramayı temsil ediyordu. Turuncu krizantemler ise ölümsüz aşk ve platonik sevdayı değil, ihanetle kaybedileni temsil ediyordu.

Öldürmek için silah, hançer mı olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?

Sözler, kimi zaman Mikhail'de var olan tüm hislerimi somutlaştırırken kimi zaman canımı bir düşman silahından çıkmış kurşun kadar yakıyordu.

Kendime karşı insafım da, bu silahın sahibine duyduğum aşkla ortadaydı.

O an öyle bir andı ki. Sanki ilk yaşamımda ölmüştüm ve ikinci yaşamımda tam bu gece ona tekrar aşık olmuştum.

Ağlamak, deli gibi gülmek, bağırmak, sevinmek, yere çökmek istiyordum ama bir heykel kadar hareketsizdim.

Her bir duygum etrafı daha canlı renklere boyarken sanki bu bir yıl bana cehennem olan ülke burası değilmiş gibi şimdi her yer cennetten bir kareydi.