Yetişkin iceriklidir!!!
"Her şey güzel bir rüyadan mı ibaretti sadece?" Diye sordum çatallı bir sesle. " Her şey buraya kadar mıydı?"
Ağırca yutkunurken, " bizi bu hale getiren sensin." Dedi net bir şekilde." İkimiz için artık bir son yok. " Bakışla...
Yeni bölüm geldi bebekler. Keyifli okumalar canlarım.
19. Bölüm:" Şart"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O merakla beklediğim hayatım bana sürekli sürprizler yaparken art arda çekmiş olduğum sıkıntılarım ne yazık ki henüz bitmiş değildi. Yine kendimi hiç istemsemde bir kaousun içinde bulmuştum. Ama bu kez çok farklı bir durumun içindeydim. Bir taraftan Ali Kerem bir diğer taraftan ise annme ve Turgut amca vardı.
Kimin elinden tutsam bir diğerini yarı yolda bırakmak zorunda kalıyordum. Sibel Hanım’ı hiç hesaba bile katmıyorum. O günden sonra bana her baktığında gözlerindeki nefreti çok net bir şekilde görüyordum.
Beni sevmediğini her zamanki gibi belli etmekten çekinmiyordu. Elinde olsa beni ortalıktan yok ederdi ama elinde değildi. Önünde büyük bir engel vardı. O da eşi idi. Turgut amca.Turgut amcayı bir kez daha hatırladığımda iç çektim.
Aklıma istemsizce Ali Kerem geldi. Şimid kim bilir ne yapıyordu? Onun yani Ali Kerem’in bana sarfetmiş olduğu sözlerin üzerinden kos koca üç gün üç gece geçmişti. Bu günler diğer günlere oranla gayet sakin bir şekilde geçmişti. Normal şartlar altında Sibel Hanım’ın beni tehdit etmesi ve Ali Kerem’in sürekli bana yerimi bildirmesi gerekiyordu. Her ikisde beni şaşırtmıştı.
Annemin dediğine göre Sibel Hanım evin içinde sızlanıp duruyormuş. Turgut amca ise onunla sürekli tartışıp duruyormuş. Ali Kerem hakkında herhangi bir şey söylemedi annem. Çünkü o bile onun ne düşündüğünü ya da nerede olduğunu bilmiyordu. İki gündür ortalıkta görünmüyordu. Sebebini çok iyi biliyordum. Sırf beni görmemek için gitmişti.
Ki gittiği yeri de az çok tahmin edebiliyordum. Onunla en son birlikte Soner’in doğum günü gecesinde gittiğimiz bir vardı. Başta Asiye’ye ait olduğunu söylediği daire. Aslında ona aitti. Kafası attığı için kendini oraya atmış olmalıydı. Böylece bu evdeki insanlardan, benden bir süreliğine uzaklaşmak ona çok daha iyi gelecekti.
Belki de gitmekle en iyisini yapmıştı. Hep beraber onun hayatını gerçekten mahvetmek için uğraşıp duruyorduk. Bu cidden çok kötüydü. Turgut amcaya vefa borcum olmasa asla bu topa girmezdim. Ali Kerem beni sevmese üzülürdüm. Lakin bu en azından tek kişilik bir üzüntü olacaktı.
Şimdi hiç istemsemde onu göz göre göre üzüyordum. Oysa yaptığım her şey onun iyliği içindi. Ve tek istediğim şey umarım bir gün beni anlar ve affeder diye içten içe dualar ederken annemle birlikte kalmış olduğumuz müştemilatın kapısı açıldı ve çok geçmeden oturma odasının kapısının eşiğinde Filiz abla beliriverdi. Yüzünde tatlı bir tebessüm varken koşar adımlarla bana yaklaştı ve ben daha hiçbir şey diyemeden sıkıca bana sarıldı.
“Duyduklarım doğru mu kız?” Diye sordu.” Ali Kerem ile evlenmeyi kabul etmişsin.”
Filiz abla yavaşça geri çekildiğinde,” sen nereden duydun diyeceğim ama annem anlatmış olmalı.” Diye karşılık verdim ve ekledim.” Doğru duymuşsun abla.”
