Yetişkin iceriklidir!!!
"Her şey güzel bir rüyadan mı ibaretti sadece?" Diye sordum çatallı bir sesle. " Her şey buraya kadar mıydı?"
Ağırca yutkunurken, " bizi bu hale getiren sensin." Dedi net bir şekilde." İkimiz için artık bir son yok. " Bakışla...
Not! Kurguda büyük değişiklikler yapılacaktır. Bu yüzden de bölümlerin bir kısmı kaldırılmıştır. Kurgunun gidişatı değişeceği için lütfen öyle okumaya devam edin. Anlayışınız için teşekkür ederim.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmazsanız çok mutlu olurum♡♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1. Bölüm: "Uzaktan Sevmek "
Soğuk bir kış gecesiydi. Saat neredeyse gece yarısına gelmiş, gökyüzü tamamen karanlık bir pusuya yatmıştı. Dışarıda soğuk hava esiyor, rüzgârın uğultusu belli belirsiz bir şekilde kulaklarımda yankılanıp duruyordu.
Zihnimin içinde adından başka hiçbir şeyini bilmediğimi düşündüğüm bir adam ve kafamda milyonlarca soru işareti vardı. Daha saatler öncesinde yalnız ve bir başıma kaldığım için içerlenirken, şimdi o hiç beklemediğim bir vakitte çıkıp gelmiş, yine zihnimin içine dalarak beni kaybolduğum o karanlıkla boğuşmak zorunda bırakmıştı.
Ben Duru.
Sadece Duru.
Sevilmeyen Duru.
Üniversite ikinci sınıf öğrencisi olup da önüne bakmakta zorlanan ve aşk hayatı hep hüzünle biten o garibanlardan sadece biriydim. Okul derslerini bile zar zor geçiyordum. Başarısız olduğum için değil hayata karşı bir hevesim olmadığından. Yoksa ne okul zordu ne de sınavlar. Asıl zor olan oydu.
Onun aşkı.
Hocaların sorduğu her bir sorunun cevabına onun adını kazıyordum. Boş sayfalar onun adı ile bir anlam kazanıyordu.
Ali kerem.
O sadece çocukluk aşkım değil aynı zamanda büyüdükçe içimde yeşeren umudumdu. Kendimi bildim bileli onu sevmiş, onun aşkı ile adeta serseme dönmüştüm. Ama o bunun karşılığında ne yapıyordu? Gözümün önünde her gün bir kızla takılıyor, geçici ilişkilerini gözüme sokarcasına sarmaş dolaş bir şekilde tanımadığım o kızlarla takılıp duruyordu. Ben ise gıkım çıkmadan onun beni seveceği günü bekliyordum.
Bunu imkansız olduğunu bile bile yapıyordum. Çünkü annem onların evinde yatılı kalan bir çalışandı. Ali Kerem'in babası anneme duyduğu minnet karşısında beni çocukluğumdan beri özel okullarda tam burslu olarak okutmuştu. Ve annem her ne kadar kabul etmek istemesem de onların çalışanıydı. Ben ise onun kızıydım. Onun kızı olduğum için gurur duyuyorum ancak statüler sevgime engeldi.
Bu yüzden belki de yüzüme hiç bakmamıştı. Onun gözünde alt sınıftan biriydim ve gereksizdim. Ama bu bir gerçek ve ben bunu asla degiştiremezdim. Benim gerçeğim annem ve onun beni hergün uyarışıydı. Yaklaşık beş sene önce Ali kerem yurt dışına çıkmış, orada üniversite hayatına başlamıştı.
