𝐋𝐈𝐅𝐄 𝐋𝐄𝐓𝐓𝐄𝐑𝐒 // ⍟𝐒𝐇𝐔𝐍𝐓𝐀𝐑𝐎 𝐂𝐇𝐈𝐒𝐇𝐈𝐘𝐀⍟

12

Bir süre annem hakkında konuştuk, sevdiğim biri ile annem hakkında içimi dökebilmemin kıymeti...

Havanın esmesiyle gerindim, hava gittikçe daha da soğuyordu. Hem hava kararmıştı da.

Chishiya:Üşüdün mü?

İçeriyi geçmemiz fikrini ortaya atar belki diye üşüsem de olumsuz anlamda başımı salladım.

Rias:Hayır, hava o kadar da soğuk değil.

Chishiya:İstersen hırkamı verebilirim.

Rias:Zaten üstümde bir hırka var.

Diyip güldüm.

Chishiya:Üşüteceksin, al şunu Rias.

Söylene söylene hırkasını çıkarttı ve sırtıma koydu, bu haline gülmemek için kendimi zor tutuyordum.

Chishiya:Sonra hasta hasta oyunlara katılacaksın.

Ve hırkanın kollarını kolumdan geçirdi, fermuarı kapatırken fazlasıyla yakınlaşmıştık ve üst bedeni tamamen çıplaktı. Bakmamak için kafamı çevirmiştim, yanağımın kızardığına yemin edebilirim.

Fermuarı çektiğinde uzağa çekildi ve bana baktı.

Chishiya:Kızardın mı sen?

Rias:Hayır, ne alaka?

Derken kafamı ona çevirdim.

Chishiya:Yoksa hasta mı oldun?

Diyip elini alnıma koydu, ben eğer birazdan bayılırsam...

Chishiya:Ateşin de yok.

Rias:Soğuktandır o.

Chishiya:Ne kadar yalancısın.

Dedi alayla karışık bir kınamayla.

Rias:Ne dedim ben şimdi ya?

Chishiya:Hani "o kadar da soğuk değil" di?

Rias:Şimdi de sen üşüyeceksin... İçeriye geçelim.

Alacağım Chishiya dozunu yeterince almıştım.

Chishiya:İyi, geç oldu zaten.

Ve çatı katından çıkıp merdivenlere doğru yöneldik. Benimle odama kadar geldi.

Rias:İyi geceler.

Chishiya:Sana da.

Ve odama girip kapıyı kapattım, üstümü değiştirmeden önce hırkaya sıkıca sarıldım...

Neden yaptım bunu?

Bu adama karşı içimde henüz çözemediğim hisler var ama bunlar kesinlikle mükemmel hisler.

Hırkayı özenle bir köşeye asıp yatağıma yattım, uyuyabilir miyim bilmiyorum çünkü bugün çok güzeldi!

***

Rias:Özür dilerim, bir daha olmayacak...

"Sana birkaç ay süre, eğer o zaman da hazır olmazsan seni öldürmekten başka seçeneğim kalmadı."

Rias:Lavaboyu kullanabilir miyim?

"Gözüme görünme."

Hızlıca lavaboya koştum, kendimi kirlenmiş hissediyordum. Elim musluğa giderken aynadan şu rezil görüntüme baktım ve titrek bir nefes verdim.

Beni her seferinde birileriyle para karşılığında yatırmaya çalışıyordu fakat ben zorluk çıkarınca adamlar bırakıp gidiyordu ve bu beni buna zorlayan adam da bu sefer son derece sinirlenmişti.

Asıl sinirlenmesi gereken ben değil miydim? Yüzümü yıkarken araya sinirle akan gözyaşlarım kaynıyordu, kendime engel olamıyordum.

Chishiya:Rias, iyi misin?

Gözlerimi hafif araladım ve etrafıma bakındım, Chishiya ve Kuina'yı gördüğümde doğruldum.

Kuina:Ne gördün sen rüyanda öyle?

Konuşamadım.

Chishiya:Elini yüzünü yıkar toparlanı-

Rias:Hayır!

Ani çıkışmamla lafı bölünmüştü, ikisi de anlamazca bana baktı. Gözümden yaş geldiğinin daha yeni farkına varıyordum, gerçekten ağlamışım...

Chishiya bir süre boş gözlerle suratıma baktı, Kuina da ona anlamazca baktı.

Chishiya:Kuina.

Kuina:Ne oluyor?

Chishiya:Bizi Rias ile yanlız bırakır mısın biraz?

°°°

Şimdilik bu kadardı... Umarım beğenirsiniz. Bir yazım yanlışım varsa lütfen kusuruma bakmayın, söyleyin düzeltirim. İyi okumalar, iyi günler...