𝐋𝐈𝐅𝐄 𝐋𝐄𝐓𝐓𝐄𝐑𝐒 // ⍟𝐒𝐇𝐔𝐍𝐓𝐀𝐑𝐎 𝐂𝐇𝐈𝐒𝐇𝐈𝐘𝐀⍟

69

Doktor kontrollerimi yaptıktan sonra buradan ayrıldı, bana pek güvenemediği için Chishiya'yı tembihlemişti.

Kollarımı birbirine kavuşturup yatak başlığına yaslandım.

Chishiya:Ne o? Küstün mü?

Dudaklarının aldığı halden kahkahasını bastırdığı belliydi.

Rias:Sinirim komik gelebilir am-

Chishiya:Tatlı gelmişti aslında.

Rias:Kalbimi tekledin dikkat et.

Hafiften güldü.

Chishiya:Ne sözü verdim sana?

Rias:Beni unutmayacağına dair bir sözdü fakat çok geç.

Chishiya:Ve sen kendi sözünü tuttun.

Rias:Evet, hatta bana bu konuda güvenmiştin. Ben söz tutar biriyimdir ve son sözümü de tutacağım.

Chishiya:Son söz?

Rias:Seni kaçıracağım.

Chishiya:Seni tanımasam çıldırdığını düşünürdüm.

Rias:Ben senin çıldırdığını düşünüyorum da neyse.

Chishiya:Üstelemeyeceğim, kaçırabilirsin.

Aklıma gelen fikirle alayını umursamadım bile.

Rias:Biraz hava almaya çıkacağım.

Chishiya:Doktor çıkmamanı söyledi.

Rias:Bana izin veriyorum der misin?

Chishiya:Ha?

Rias:Söyle sen bir.

Chishiya:Neye izin veriyorum?

Rias:Söylersen rahat bırakırım.

Chishiya:İzin veriyorum.

Rias:Tamam doktor çıkmama izin verdi, görüşürüz!

Ayağa kalktım ve gerindim.

Chishiya:Ben senin doktorun değilim.

Rias:Sonuç olarak bir doktorsun.

Ve odadan çıktım.

Tanıdık birini arıyordum ve bu kişinin bana inanabilecek birisi olmasını umuyordum. Gerçi Chishiya dışında oradan kimseyi tanımıyordum yani eğer hatırlamıyorlarsa bu benim için büyük bir sıkıntıydı.

Pembe hastane kıyafetli birini gördüm, saçları tanıdık geliyordu... Gözlerimi kısıp görüşümü netleştirmeye çalıştım.

O Kuina'ydı.

Ailesiydi sanırım yanındakiler ve Kuina onları bir şeye ikna etmeye çalışıyor gibiydi. Sürekli etrafına bakınıyordu.

Eğer beni hatırlamıyorsa bu sefer cidden deli sanacaklardı çünkü Kuina'yı asıl hayatımda tanımıyordum.

Olsun, artık ne kaybedebilirimki?

Kuina:Rias!

Diye adımı haykırmasıyla afalladım, sandalyedeki annesinin ellerini bırakıp yanıma doğru koştu. Topallıyordu.

Anın heyecanı ve mutluluğuyla ona koştum ve sıkıca sarıldım. İkimiz de ağlıyorduk.

Bu durum cidden çok kötüydü, bir şeyler yaşanıyor fakat sizin dışınızda herkes unutuyor ve size deli gözüyle bakıyor. Hayatınızdaki tüm ilerlemeler siliniyor.

Rias:Hatırlıyorsun, değil mi..?

Kuina:Arisu ve Usagi'yi gördüğümde konuştum fakat bana deli muamelesi gösterdiler alttan alttan.

Rias:Chishiya'yı düşün sen bir de! Kabus gibiydi...

Kuina:Onlar böyleyse Chishiya'nın küçümser ve alay dolu bakışlarını düşünemiyorum...

Rias:Aslında küçümser bakışları yoktu, nasılsa önceden aramız iyiydi.

Kuina:Seninle görüşmeyeli cidden çok oldu.

Kuina'yı son kez sıktım ve ayrıldım.

Rias:Biliyordum herkesin unutacağını, söylemiştim Chishiya'ya.

Kuina:Ben bunu düşünecek durumda değildim en son.

Rias:Sahi, senin çığlığını duymuştum sanki. Gerçi göğüsümden vurulmuştum Niragi yüzünden... Sarhoş gibiydim.

Kuina:Ah... O Niragi'yi bir daha görmek istemiyorum. Ben Ann ile birlikteydim sondan bir önceki oyunda, ben hatırlıyorsam o da hatırlayabilir.

Rias:Doğru diyorsun ama Chishiya hatırlamıyor.

Kuina:Ben ve Ann ölüm aşamasındaydık resmen, sen de göğüsünden vurulmuşsun. Chishiya nasıldı?

Rias:Niragi onu karnından vurdu. Tam bir lüzumsuz.

Kuina:Siz neden toplandınızki?

Rias:Arisu anlatmadı mı? En azından Usagi..?

Kuina:Hayır.

Rias:Biz de sizin oyuna katılacaktık fakat Niragi birden ortama girdi ve çıldırdı. Önce Chishiya'yı vurdu sonra da Usagi geldiğinde onun kafasını hedefledi fakat Chishiya öne atıldı.

Kuina:Chishiya... Neden böyle bir şey yapsın o?

Rias:Değil mi? Karakteri dışında bir şey yapmak istemiş gûya, her neyse işte ben de Chishiya'yı yere atıp öne geçtim ve göğüsümden vuruldum. Boy ve mesafe farkı.

Kuina:Kötüymüş cidden...

°°°

Şimdilik bu kadardı... Umarım beğenirsiniz. Bir yazım yanlışım varsa lütfen kusuruma bakmayın, söyleyin düzeltirim. İyi okumalar, iyi günler...