𝐋𝐈𝐅𝐄 𝐋𝐄𝐓𝐓𝐄𝐑𝐒 // ⍟𝐒𝐇𝐔𝐍𝐓𝐀𝐑𝐎 𝐂𝐇𝐈𝐒𝐇𝐈𝐘𝐀⍟

54

Chishiya:Sanırım şimdi anlıyorum. Ölçmeye çalıştığın şey... Hayatın değeri, değil mi?

Diye sordu Chishiya Kuzuryu'ya.

Kuzuryu derin bir nefes verdi.

Kuzuryu:Hayır, değil.

Chishiya:Öyleyse ne yapıyorsun? Bana söyleyebilirsin.

Rias:Neden sana söyleyebilir?

Chishiya:Oldukça güvenilirimdir.

Rias:Tabii.

Zamanlayıcıya baktım, kısa bir süre kaldığını fark ettim ve ekrandaki 15 sayısını seçtim.

Kuzuryu Chishiya'ya cevap vermedi, zil sesleri geldi.

"Zaman sınırına ulaşıldı. 3. tur sonuçları."

Sonuçlar ekranda göründü ve hemen gözüme çarpan Chishiya'nın seçtiği sayının 100 olması olmuştu.

Çizgili gömlekli konuştu.

"100?"

Rias:Chishiya..?

"Sayıların ortalaması 23,2'dir, bu değeri 0,8 ile çarptıktan sonra cevap 18,56 çıkar. Bu sayıya en yakın oyuncu usta Rias'dır."

Rias:Chishiya, seni yolarım.

Smokinli adam Chishiya'ya baktı.

"N'aber dostum, bunu neden yaptın? 100 sayısını seçtin. Bu her zaman kaybedeceğin anlamına geliyor. Kazanma şansın %0, biliyorsun değil mi?"

Dedi gözlerini kocaman açarken.

Rias:N'aber dostum?

Gülmeye başladım, ciddi ciddi sinirlerim bozuldu. Kazandım fakat Chishiya 100 sayısını seçti, elbet bir planı vardır...

Chishiya:Bence hepiniz bunu fazla düşünüyorsunuz. Bu tür şeyler başımı ağrıtıyor. Ben de havaya uçurdum.

Ve Chishiya'nın başının üstündeki asit daha da doldu.

Elbiseli kadın gülmeye başladı.

"Vay canına, sen gerçekten delisin."

Chishiya bu sözlere alttan alttan sırıttı.

***

"6. turun galibi usta Chishiya."

Rias:Koydu.

***

"7. tur sona erdi."

Asit gözeneklerini işiterek başımın üzerinden yukarıya baktım.

Bu oyunda ölme ihtimalim cidden var.

***

"10. turun galibi usta Kuzuryu."

"Artık 2 oyuncunun da -10 puanı var."

Rias:Vay... Bir taşla iki kuş Kuzuryu.

Smokinli adam ve çizgili gömlekli adamdı.

Çizgili gömlekli adam korkuyla haykırdı.

"Bu katılımcılar için oyun bitmiştir."

Smokinli adamın üzerine yavaşça damlayan asit tısladı ve adam acıyla bağırdı.

"Çıkar şunu! Lütfen! Her şeyi yaparım!"

Onu sandalyede bağlı tutan kemerini çıkarmaya çalışırken tekrar çığlık attı.

Rias:Daralmaya başladım.

Kuzuryu:Olabilir.

Çizgili gömlekli adam da yardım için bağırmaya başladı.

"Yapma! Ah! Çıkar şunu! Hey! Çıkar şunu!"

"Ne istiyorsun ha? Para mı istiyorsun? Lütfen!"

Smokinli adam umutsuzca sordu.

Yüzüm düşmeye başladı, masum ya da değil bu adamları tanımıyorum bile ama yine de üzücü.

İnledi.

"Ne yapabilirim?"

Nefes nefese kaldı.

"Lütfen, bunu durdurun! Durun!"

Acı içinde bağıran çizgili gömlekli adama baktım, terazi devrilmeye başladı. Güvenlik için gözlerini kapattı. Terazideki metalin gıcırdadığını duyunca yukarı baktı. Son bir kez inledi, tüm asit tüm derisini yaktığında o artık sadece bir kemikten ibaretti.

Gözlerimi korkuyla kapattım, tiksindim.

°°°

Şimdilik bu kadardı... Umarım beğenirsiniz. Bir yazım yanlışım varsa lütfen kusuruma bakmayın, söyleyin düzeltirim. İyi okumalar, iyi günler...