64

41 13 13
                                    


Chishiya:Sen... Nasıl yaşıyorsun? Bacaklarını hissetmiyordun, araba alevler içerisindeydi ve patlamıştı.

*Rias bakış açısı*

*Flashback*

Rias:Annemin mezarına gidebilirsen kırmızı bir buket dik.

Chishiya kendinden geçmiş bir haldeydi, usulca arabadan çıktı ve bana son bir bakış attı.

Aslında bacaklarımı hissediyordum, araba ezildiği için çıkmam zor olacaktı ve bu bizi fazlasıyla oyalayacaktı. Chishiya beni çıkartmaya çalışırken ikimiz de ölmüş olacaktık.

Bacaklarıma baktım, araba bir parmak kadar daha içine göçseydi bacaklarıma veda etmiş olurdum.

Chishiya'ya tekrardan kavuşmayı diledim.

Arabanın kapısını açabildiğim kadar açtım, benim olduğum taraftan açılması biraz zordu çünkü pistin bitiş kısmına denk geliyordu.

Bacaklarımı zor da olsa oradan kurtardım ve kendimi yere atıp kendimi pistin sınırındaki demir aracılığıyla çıkışa sürükledim.

O sırada büyük bir patlama sesi geldi, Chishiya'ya görünüp görünmemek arasında kalmıştım.

Biraz etrafıma bakındığımda Chishiya'yı göremedim, buradan tek başıma ayrılma kararı aldım.

Nasılsa kader bizi bir şekilde denk düşürürdü.

~~~

Rias:Üzgünüm.

Chishiya:Saçmalama, ne olursa olsun seni orada bırakmamalıydım.

Bana sıkıca sarıldı.

Arisu:Niragi! Kes şunu!

Arisu'nun bağırmasıyla Chishiya'dan ayrıldım.

Niragi:Ben de sizler gibi davranıyorum. Canım ne isterse onu yapıyorum. Ne zaman ağzınızı açsanız, sadece kendinizden bahsediyorsunuz. Bunca zamandır saçmalıklarınızı dinlemek zorunda kaldım. İnsanların öldüğünü gördüğünüz için herkesten daha iyiymişsiniz gibi davranmayı kesin. Ve başkası için hayatta kalmaya çalıştığınızı söylemeyin, çünkü derinlerde bir yerde, siz de bir o kadar bencilsiniz! Önemli olan tek şey bizim zirveye çıkmamız!

Rüzgâr esmeye başladı.

Arisu:Evet. Haklı olabilirsin... Belki de burada birbirimizi öldürmemiz gerekiyor.

Rias:Arisu, çıldırdın mı!?

Niragi:Şimdi mantıklı olmaya başladın.

Arisu:Niragi... Ne yapmaya çalıştığını biliyorum ama işe yaramayacak! Beni yıpratmaya çalışıyorsun! Ancak... Şimdi işe yaramayacak. Bir daha asla zayıf ve bencil davranmayacağım. Yokum.

Dedi Arisu arabanın arkasından ayağa kalkarken.

Arisu:Hayatta kalayım diye bu tetiği çekmeyeceğim.

Arisu, Niragi ile yüzleşmek için arkasını döndü.

Niragi alay etti.

Niragi:Mahvettin. Çok teşekkürler, pislik.

Usagi:Arisu?

Uzaktan bir kadın sesi duydum.

Usagi'yi görmek için arkamı döndüm, onu gördüğüme sevinmiştim.

Usagi:Burada neler oluyor?

Niragi:Ah, evet. Neredeyse seni unutuyordum.

Silahını Usagi'ye doğru kaldırdı ve ateş etti. Yere düştü ve nefesi kesildi.

Arisu:Usagi!

Rias:Niragi! Senin bizimle derdin ne!?

Arisu silahını sıkıca Niragi'ye doğru tuttu.

Arisu:Ateş etmeyi bırak! Onun bununla hiçbir ilgisi yok!

Niragi silahını tekrar Arisu'ya doğrulttu.

Niragi:Oyunların kurtarılması için kadın kahramana da ihtiyacı var. Ama bu ölmeli.

Arisu:Sen ne diyorsun?

Niragi:Seni şimdi öldürürsem, her şey eskisi gibi olabilir. O... Sadece yoluna çıkıyor.

Niragi silahıyla Usagi'ye doğru ateşledi ve Arisu aynı anda Niragi'yi vurdu.

Nefesim kesildi.



°°°

Şimdilik bu kadardı... Umarım beğenirsiniz. Bir yazım yanlışım varsa lütfen kusuruma bakmayın, söyleyin düzeltirim. İyi okumalar, iyi günler...

𝐋𝐈𝐅𝐄 𝐋𝐄𝐓𝐓𝐄𝐑𝐒 // ⍟𝐒𝐇𝐔𝐍𝐓𝐀𝐑𝐎 𝐂𝐇𝐈𝐒𝐇𝐈𝐘𝐀⍟Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin