𝐋𝐈𝐅𝐄 𝐋𝐄𝐓𝐓𝐄𝐑𝐒 // ⍟𝐒𝐇𝐔𝐍𝐓𝐀𝐑𝐎 𝐂𝐇𝐈𝐒𝐇𝐈𝐘𝐀⍟

22

-----Bölümde bir sorun oluştu tekrar yayımlıyorum, iyi okumalar...

"2.tur başladı."

Telefonumu arka cebimden çıkartıp ekrandaki kişiye baktım.

Chishiya:Buradan ayrılalım, bizi bulabilirler.

Ayak sesleri duymaya başlamıştım. Olumlu anlamda başımı salladım, elimden tutup bnei ayağa kaldırdı ve ilerlemeye başladık.

Rias:Şu merdivenlerden çıkıp tüplerin arkasına saklanabiliriz.

Chishiya:Oraya sığabilecek miyiz?

Chishiya'yı süzmeye başladım, o da beni süzüyordu. İkimiz de onaylarca başımızı salladık ve merdivenlerden eğilerek çıkmaya başladık.

Merdivenler fazlasıyla ses çıkartıyordu, olabildiğince gürültüsüz bir şekilde ilerlemeye çalıştık. Birden Chishiya'nın adımını attığı kısım yere düştü, elimle ağzımı kapattım.

Chishiya:Siktir...

Yere düşen parçayı gören varsa zaten bizim burada olduğumuzu anlamış olurdu, Chishiya'nın elini kaptım ve peşimden hızla koşmaya zorladım. Tüplerin arkasına geçebilmiştik.

Chishiya:Birisi merdivenlerin başında.

Dedi benim bile zor duyabileceğim bir ses tonuyla. Buraya zar zor sığmıştık ve aşırı derecede yakındık.

Rias:Çıkmaya başladı...

Kalp atışlarım hızlanmıştı, Chishiya yine çok soğukkanlıydı. Ölmekten çekinmiyordu, Chishiya böyleydi. Oyunlar sadece eğlence aracıydı onun için.

Bense yaşamak istiyordum, yaşayabilmek için oynuyordum. İnsanların ölmesinden nefret ediyordum, bencillik edip onları yaşamak için öldürmekten tiksiniyordum. Buradan kurtulduktan sonra hedeflerim vardı, bu hedeflerim annem ve Chishiya ile alakalıydı.

Başka da bir yaşam sebebim yoktu zaten...

Chishiya:Buraya geliyor.

Rias:Burada olduğumuzu biliyor.

Chishiya:Diyeceğim şeyi onaylamazsın belki ama...

Rias:Tüpleri üstüne devirelim, ona ne olacağı umrumda değil... Hedeflerim daha önemli.

Chishiya:Ah, bunu beklemiyordum...

Biraz doğrulduk, ellerimizk tüplere koyduk. Tüplerin arasından baktığımda buraya yaklaşan kişinin hediyeyi taşıyan kişi olduğunu gördüm.

Rias:Bu o...

Chishiya:Devir!

Ve beraber tüm tüpleri devirdik, tüpler adamın üstüne yuvarlanıp adamı ezip geçerken biz patlama öncesi kendimizi bulunduğumuz yerden aşağı atmıştık.

"Tur sona erdi."

Yerden kalktığımda Chishiya'nın da kalkmasına yardımcı oldum ve etrafıma bakındım.

Rias:İki kişi elendi... Son sekiz.

"3.tur başladı."

Chishiya:O adamı bulmalıyız.

Rias:Şimdi değil ama, ha?

Chishiya:Evet, bu bizim için tehlikeli olabilir.

Aklıma takılan beni kaçıran adamın burada olmasıydı, onu öldürme isteği vardı bende... Beni annemden ayırmıştı, kim bilir annem ne hale düşmüştü.

Saklanacak yeni bir yer bulduk ve oturduk.

Chishiya:Ne planlıyorsun.

Rias:Onu her parçasına ayırmayı.

Chishiya:Ha?

Bir anda dikleştim, kafayı sıyırmıştım herhalde.

Rias:Hiç.

Ve yine bir patlama sesi geldi.

"Tur sona erdi."

Chishiya:Son 7.

Biz ikimizi saymazsak 5, ebeyi saymazsak 4, o adamı saymazsak 3.

"4.tur başladı."

Beni kaçıran adamı öldürebilmem için son 3... Son 3 kişi!

Chishiya beni dürttü.

Chishiya:Rias, içindeki nefreti ve kini anlayabiliyorum...

Rias:Kaç kişiyle birlikteliğe zorlandın? Her seferinde son anda kurtuldum... Yine de bunlara maruz kalmış oldum. Empati belki kurabilirsin ama beni tam anlamıyla anlayamazsın.

Chishiya:Artık yanlız değilsin, bunları düşünme. Yine de yardımcı olurum eğer istediğin buysa.

Rias:Teşekkür ederim, yanımdaki varlığın bile yeter.

Diyip içten bir tebessüm sundum.

°°°

Kaos lazim bana imdat.🤯