41

44 10 8
                                    


Rias:Ben gidiyor-

Fanfare müziği çalındı.

Mira:Tüm oyuncuları tebrik ederim.

Ekranda Mira belirdi.

Rias:Ha..?

Chishiya:Ah.

Dedi Chishiya ekrandaki Mira'ya bakarken.

Arisu:Mira.

Elektrik uğuldamaya başladı.

Mira:Resimli kartlar dışında tüm numaralı oyunları tamamladınız ve galip geldiniz. O tatlı zaferlerin ödülü, birçok canın feda edilmesiydi.

Rias:Bunları hepimiz biliyoruz, bırakın beni.

Chishiya:Şşt, sessiz olsana?

Kuina ile beni tutmaya devam ettiler.

Yumuşak uğultu seslerk geliyordu.

Usagi:Rias?

Rias:Yok bir şey.

Mira:Merak ediyorum... Kaç tane yakın arkadaşınız öldü?

Mira oturduğu yerden kalktı.

Mira:Hatırlıyor musunuz..? Başından vurulanlar mı?

Dediği gibi, ekranın bir bölümünde insanların vurulduğu bir oyunun videosu belirdi. Videodan çığlıklar ve yaygaralar duyuluyordu.

Mira:Yakılan o kız...

Cadı Avı oyununun bir kaydından belli belirsiz bağırış sesleri geldi.

Mira:Lazerle vurulanlar mı..? Yoksa boğulanlar mı? Kafaları uçurulanlar mı? Arkadaşlarınız.

Söylediği gibi Arisu'nun arkadaşlarının videosu gösterildi, daha sonra da benim şu fabrikalı oyunda adamın kafasını parçalayışım.

Kuina gördükleriyle kaşlarını havalandırıp bana bakmaya başladı.

Mira:Hissettiğiniz tüm o umutsuzluk... O korkunç sahneler, onları asla unutamayacaksınız. Ve bu...

Mira alayla ağladı.

Mira:Gerçekten bana dokunuyor...

Mira hıçkıra hıçkıra alayla ağlamaya devam ediyordu. Ekran düzelirken titremeye başladı görüntü.

Mira:Hayatta kalan tüm oyunculara, sizlere bir hediye vermek istedik.

Chishiya:Gitseydin bu hediyeyi duyamayacaktın.

Rias:Hediyeden kastımız bir patlama değildir umarım.

Arisu:Bizim Dünya'mıza mı dönüyoruz?

Rias:Yok artık.

Mira:Yeni oyunlar olacak!

Rias:Al işte!

Chishiya:Eğlenceli olacağa benziyor.

***

Bize oyunumuza giden yolu söylemesi gereken binanın önündeydik. Gökyüzüne giden havai fişekler vardı.

Yüksek binada, "Sonraki aşama." yazıyordu. Shibuya merkez caddesindeydik.

Bir zeplin motoru gümbürdüyordu.

Gökyüzüne baktım ve birkaç zeplin gördüm. Yaklaştıkça motor daha gürültülü çaldı, önümüzde Maça Papazı zeplini vardı.

Arisu:Cevaplarımızı orada bulacağız.

Rias:Bul şimdi bulabilirsen...

Arisu:Ne?

Rias:Hiç.

Rüzgar esiyordu ve zeplinler uçuşuyordu.

Arisu:Oyunların hiçbiri henüz başlamadı.

Kuina:Belki hâlâ vaktimiz vardır.

Chishiya:Ya da büyük kırmızı başlat butonuna basmayı unutmuşlardır.

Chishiya ve şakaları...

Rias:Senin şu yersiz şakalar.

Chishiya:Gayet iyiydi.

Kuina:Bize bunun kurallarından bile bahsetmediler.

Diye iç çekti.

Usagi şaşkın bir şekilde etrafına bakındı.

Kuina:Bu nedir?

Diye sordu Kuina ona.

Usagi:Bir şey duyuyorum...

Rias:Araba sesi geliyor sanki?

Arabalar bize doğru gelmeye başladı, motorları takla atınca etrafımızı sardılar.

Kuina:Yaşıyorlar. Sahil'den insanlar.

Dedi Kuina motorlar zonklarken.

Gürleme kayboldu.

Hepsi arabalarından indi.

"Zeplinlerin ortaya çıktığını gördük."

Bir adam konuştu.

"Bir sonraki etabın başladığına dair söylentiler vardı."

Dedi  kapüşonlu bir kadın.

Arisu:Evet... Olay şu...

Bir adam vurulduğunda Arisu'nun sözü kesildi, yüksek bir patlama sesi duyuldu. Usagi haykırdı.

Rias:Butona oturdular herhalde.

Chishiya:Ha?

O kıkırdarken susmam gerektiğini hatırladım, onunla konuşacak kadar çıldırmadım henüz.

"Ha?"

Sarı kapüşonlu kadın sordu, vurulmadan hemen önce.

Daha fazla insan vurulmaya başladı ve çığlık attılar.



°°°

Şimdilik bu kadardı... Umarım beğenirsiniz. Bir yazım yanlışım varsa lütfen kusuruma bakmayın, söyleyin düzeltirim. İyi okumalar, iyi günler...

𝐋𝐈𝐅𝐄 𝐋𝐄𝐓𝐓𝐄𝐑𝐒 // ⍟𝐒𝐇𝐔𝐍𝐓𝐀𝐑𝐎 𝐂𝐇𝐈𝐒𝐇𝐈𝐘𝐀⍟Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin