Rias:Anlamıyorum...Sesim titredi, zoruma gidiyordu.
Chishiya:Neyi?
Rias:Kendi canını hiçe saymalarını.
Chishiya:Ben vurulursam ölmeyecektim fakat Usagi vurulursa kafasına aldığı tek mermiyle ölmüş olacaktı.
Rias:Yine de-
Bir an duraksadım.
Rias:Boş ver, sana içimdekileri dökene kadar.
Chishiya:Benden daha kötü durumdasın.
Doğru, gövdemin sağ tarafı yanıyordu.
Kendimi şimdiden salarsam sonu kötü biterdi, dikleştim ve sırtımı arabaya yasladım.
Niragi:Sohbetiniz başımı ağrıtıyor.
Diye sızlandı.
Rias:Neden? Tek kaldın diye mi?
Chishiya alayla güldüğünde Niragi göz devirdi.
Niragi:Bana bahsedilen Rias kesinlikle bu değildi.
Kendimi sorguluyordum son zamanlarda, o bu sefer haklıydı.
Değişmiştim...
Bana böyle bir değişimden bahsetseler onlara inanamazdım, bu durumum iyi değildi. Kendimi aşırı bozmuştum.
Niragi:Yatakta yüzleştim.
Ama bazı orospu çocukları da hak ediyor.
Chishiya:Niragi, bu durumda bile aklın pis şeylere çalışıyor. Ergenlik dönemindeki cinsellik meraklısı liseliler gibisin.
Rias:Hah, cidden.
Niragi:Beni o sünepelerle mi kıyaslıyorsunuz? Siz... Şaka olmalısınız.
Rias:Ama bir kötü karaktere de ihtiyaç vardı.
Chishiya:Fazlasıyla karşılıyor.
***
Rias:Chishiya...
Chishiya:Bir şey mi oldu?
Dedi ve hemen beni incelemeye başladı.
Rias:Silah ve çığlık sesleri geliyor, bu normal değil.
Chishiya:Yapabileceğimiz bir şey yok.
Niragi:Ahh, bu halde bile onları düşündüğüne inanamıyorum!
Chishiya:Niragi, aramıza girme.
Chishiya başımı tuttu ve omzuna yasladı, bu beni mayıştırdığı için kendimi geriye çektim ve tekrardan dikleştim.
Rias:Uyurum, buradan kurtulduğumda sözüm olsun.
Chishiya:Sen sözlerini tutarsın.
Aklıma onu öpme sözüm geldiğinde gülümsedim.
***
Yolda giden tanıdık yüzler gördük.
Chishiya onları fark etti.
Rias:Onlar nasıl, sorsana...
Dedim mırıldanarak, konuşmakta zorluk çekiyordum.
Chishiya:Şşt! Onlar nasıl?
Arisu:İyiler, ya da en azından öyle olduğunu düşünüyorum.
Rias:Yalancı...
Chishiya başını salladı ve yolculuklarına devam ettiler.
Oyun olması gereken yere, zeplinin olduğu yere, yüksek bir iş binasına vardılar.
Chishiya:Rias, üşüdün mü?
Rias:Hayır.
Chishiya:Titriyorsun...
Rias:Endişelenmesene, iyiyim ben.
Gülümsedim ve boynuna ufak bir öpücük kondurdum, o da bana gülümsedi.
Chishiya:Bu son oyun.
Rias:Aklıma bir şey geldi...
Chishiya:Ne geldi?
Kaşları havalandı.
Rias:Oyunlar bittiğinde kazanırsak buradan gideceğiz değil mi?
Chishiya:Muhtemelen.
Rias:Gidersek birbirimizi unutmaz mıyız? Olanları kalanlar anlatsa sorun çıkacaktır.
Chishiya:Öyle bir şey olursa bile seni her daim hatırlarım.
Rias:Söz mü..?
Chishiya:Söz.
Ve başıma bir öpücük kondurdu, içim kıpır kıpır olduğunda gülümsedim.
Chishiya:Sen de söz ver.
Rias:Söz.
Aklıma gelen şeyle kıkırdadım.
Chishiya:Ne düşünüyorsun yine?
Rias:Karın olup seni kaçıracağım.
Chishiya zorlansa da güldü.
°°°
Şimdilik bu kadardı... Umarım beğenirsiniz. Bir yazım yanlışım varsa lütfen kusuruma bakmayın, söyleyin düzeltirim. İyi okumalar, iyi günler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐋𝐈𝐅𝐄 𝐋𝐄𝐓𝐓𝐄𝐑𝐒 // ⍟𝐒𝐇𝐔𝐍𝐓𝐀𝐑𝐎 𝐂𝐇𝐈𝐒𝐇𝐈𝐘𝐀⍟
FanfictionUfak bir aradan sonra tekrardan Chishiya kurgusu, umarım beğenirsiniz. İyi okumalar ve iyi günler dilerim❦︎