Uncommon Attraction

Chapter 21: Courtship

"oh kumain ka na." sabi ko ng dinalhan ko siya ng adobo. Nilagya ko siya sa plato niya at nilagyan din ng kanin.

Umupo lang siya pumalakpak na parang bata. "Thankyou merlat!" Tili niya at nag umpisa ng kumain. Tinignan ko lang siya na kumakain. Kahit na may bandage ang ulo niya ay di ko maiwasan mamangha parin sakanya.

He has this rugged look dahil hindi pa siya nag aayos. Napaka healthy at smooth looking parin ang skin niya kahit maraming pasa. Drop the skin care routine naman girl tsk.

"Huy!" He snapped his fingers at nanumbalik naman ako sa reyalidad dahil dun. "Naku ha, makatitig ka crush mo'ko noh?" He raised his eyebrows up and down.

"Hindi ah!" Umiling ako para mag disagree sa kanya. "Weh? Baka hindi mo ako crush kasi mahal mo na ako, ikaw haa." He teased poking my shoulders.

"Ano ba! Yan ka na naman eh!" Angal ko. Tumawa lang siya at nagsubo ng pagkain.

Lumalim ang isip ko. Do i really love him? Ano nga ba ang palatandaad na mahal mo ang isang tao?

Hmm let me see. Hindi ako mapakali kapag nag roromantic gesture siya, i blush when he is around, i care what he thinks, nasasaktan ako kapag nasasaktan siya, nasasaktan ako kapag may kasama siyang iba, i love clinging to him, gusto ko ako lang ang kasama niya, gusto ko ako lang, nasasiyahan ako kapag kasama ko siya,i can see my future with him. "Milo?"

"Hmm?"

"Mahal na ata kita." I unconsciously said.

Nataranta ako ng narinig ko siyang umubo. Kumuha ako ng tubig at pinainom sakanya. Hinagod ko ang likod niya. "Are you okay?"

Umuubo-ubo pa siya pagkatapos niyang uminom ng tubig. Then, He looked at me.
Staring at his brown eyes, my heart started to flutter again. Napasinghap ako ng hangin when he pulled me in for a hug.

"Uy, ba't bigla kang napayakap bakla?" Tanong ko pero hindi siya umimik.

"Bakla?"

"can i court you?" Lumaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. "W-what?"

"I will not repeat myself again merlat, tatamaan ka talaga sa'kin." Mas hinigpitan niya ang yakap niya. I felt his breath on my neck. It sent shivers down my spine.

"Tinamaan ka naman talaga sa'kin eh." Humagikhik ako sa sinabi ko, hays ang funny ko talaga. "Aw!" Tumili ako ng naramdamdamang kinurot niya ako sa beywang. Tumawa ako at pinilit siyang paalisin.

"Umalis ka na nga! Hindi ako makahinga." Naramdaman kong mas hinigpitan niya ulit ang yakap niya. "Ayaw koo." Sabi niya na parang bata. Tinulak tulak ko pa siya pero hindi siya natitinag. "Wag ka ng magreklamo, sasaksakin talaga kita."

"Wag! Ang bata!" Tili ko at tinulak siya ng malakas. He looked at me confused. Nagbuntong hininga ako at sinabi sa kanya ang balita. "I'm pregnant."Pumikit ako ng nakita ko ang nagulat niyang mukha. I expected him to be angry dahil hindi ko sinabi agad akanya.

I peaked at him with one eye at nakita kong nakatingin siya sakin "galit ka ba?" Tanong ko. Nagulat akong hilahin niya ako sa braso at hinalikan. I closed my eyes as i touched his face and felt his lips. We stopped to catch our breath at pinagdikit namin ang noo namin.

"I'm the happiest gay in the world right now." He said as he claimed my lips again.
~
Nakalabas na kami ng ospital. hinatid ko siya sa bahay nila at bumalik narin naman ako sa condo ko. Then a week has passed na wala kaming komunikasyon. I've been busy dahil sa pagbalik na ng klase.

"Goodmorning ma'am Montaño" bati sa'kin ng mga estudyante ko. "Goodmorning class, you may sit down."

Umupo na ako sa upuan ko. " How is you vacation?" I asked them.