HANÇER (TAMAMLANDI)

12.BÖLÜM:GÜVEN

'Değişen her konumun benden kaçtığını mı düşündürüyor sana?

Isparta o kadar uzak değil çünkü.'

-H.

*

"Gittiği her yerde araba alacak bir tip gibisin." dedim valizi taksinin arkasına koyduğunda. Bana baktı. Sonra da "O zaman nasıl zengin kalırdım Saye?" dedi alayla. Gözlerimi devirdim ve arabaya bindim. O da yanıma oturdu. Ablamların evinin adresini verdim.

"Ablanlar evde mi? Bugün Cuma." dedi.

"İkisi de evde bugün." dedim. Hafifçe kafasını salladı.

"Kolyeni takmadın." dedi. Bilekliği de takmamıştım. Sabahın köründe aklıma gelmemişlerdi ama çantamda olduklarından sorun olmamıştı bu.

"Takayım." dedim ve iki kutuyu da çıkarttım çantamdan. Kolyeyi kendim taktıktan sonra bilekliği bileğimden geçirdim.

"Dur yardım edeyim." dedi ve uzanıp bilekliği taktı.

"Sağ ol."

"Lafı olmaz" dedi sadece. Sonra etrafa baktı.

"Geldin mi daha önce buraya?"

"Hayır. Ben genelde Ankara, İzmir, Antalya ve Mersin'e takılıyorum."

"Mersin?"

"Memleket. Arada bir gidiyoruz. Dedem istiyor." dedi. Hafifçe kafamı salladım.

"Ablan ve enişten nasıl insanlar?"

"Ablam enerjiktir biraz. Eniştem daha sakin. Eniştemin ciddiyeti daha yüksek. Onun dışında öyle spesifik özellikleri yok. Sorun olacak kişiler değiller. Gayet normal davranabilirsin." dedim.

"Ben annemlerle uzun süre görüşmemiştim. Sen sürekli iletişim halindesin. Bir tık daha inandırıcı olmalıyız." dedi.

"Ablam daha önceki sevgililerimi görmüştü zaten. Bana ayak uydurabilirsin sanırım."

"Nasıl davranacaksın ki?"

"Öyle deyince aklıma bir şey gelmiyor Araz. Ama anlarsın sanırım."

"Tamam. Sendeyiz o zaman." dedi ve elini çenesine yasladı. Dirseğini de cama yaslarken esnedi.

"Keşke uçağı akşama alsaydın. Akşam sekizde iner uyur uyanır geri dönerdik." dedim

"Saye ablanla tanışmaktan korkmuyorum ama benim yerime sen gerginsin."

"Seni tanımıyorum ve ablamların evine götürüyorum Araz." dedim. Bana baktı. Sonra kaşlarını kaldırdı.

"Ne demek bu? Güvenmiyor musun bana?"

"Araz sen bana güveniyor musun?"

"Güvenmemek için bir sebebim yok."

"Benim de direkt güvenmek için sebebim yok. Evime nasıl geldiğini hatırlıyor musun?" dedim. Taksicinin bizi hiç umursamaması gerçekten iyiydi

"Onla bu aynı şey mi? Ayrıca ne demek güvenmek için sebebim yok? Saye tanıştığımız günden beri sana sadece iyilik yapıyorum."

"Ama seni tanımıyorum." dedim yine. Birkaç saniye sustu. Sonra önüne dönerken suratına sinir olmuş bir ifade vardı.

"Niye bu kadar büyütüyorsun ki? Sana güvensem ne güvenmesem ne?"

"Saye evimde yaşıyorsun. Bana güvenmezsen evde sürekli diken üstünde olacak olan tek kişi sen olmayacaksın."