O gün onun teklifini bir şartla kabul ettim, benim yüzümden kovulan herkesi geri alması şartıyla...
Sonra da eve geldim. Odama sindim. Yatağımın içine girdim, oturdum. Yorganı üzerime çektim. Üstümü değiştirmeyi ihmal etmedim tabii. Duvarı seyrettim bir süre.
Düşüncelere dalmak hâlâ zor benim için.
Kapıyı birisi tıklattı.
"İçeri girebilir miyim, Izuku?"
Ufladım ama, gel, dedim. Kapıyı açıp geri kapadı. Yanıma gelmek ister gibi gözlerime bakınca kafamı salladım olumlu anlamda. Katsuki de birden nazik davranmaya başladı...
Ya da o hep nazikti? Belki sorun cidden benim?..
"İyi misin?"
Kafamı dizlerime gömdüm bu soruyla. Kollarımı da bacaklarıma sardım. Onun narin ellerini saçlarımda hissettim. Ne kadar salakça hissettirse de ona karşı çıkmadım.
"Değilim..."
"Izuku, elimden geldiğince yanındayım."
"Değilsin."
"Ne?.." Sesinde hayal kırıklığı vardı.
Kafamı kaldırdım ve onun yakut kırmızısı gözlerinin içine baktım.
"Ben sana iyi gelmeye çalışıyorum..."
"Bana ne zaman iyi geldin? O gün yanımda değildin."
"Hangi gün?"
"O gün."
Gözlerini kısmış, hatırlamaya çalışır gibi bir hâli vardı. Aklına geldiğinde kaşlarının çatığı gitti. Sonra gözleri eski hâline göre irileşti. Kasları gevşedi ve nefes almayı durdurdu. Görünüşe göre o gün, Katsuki için de travma yaratmış.
"Yanındaydım..."
"Değildin Katsuki..."
"Yanındaydım Deku."
O ismi duyduğumda gözlerim büyüdü. Şaşırdım. O isim?
"Sen nered-" sözümü kesti:
"Biliyorum çünkü o gün yanındaydım."
"Nasıl?.."
Şu an aşırı hassas hissediyorum.
...
Bilincim, annem bana sertçe tokat attığında geri geldi. Nefes alışverişlerim hızlandı. Korkuyorum, çok korkuyorum.
Üşüyorum.
"Sonunda uyandın aptal velet."
Titriyorum.
"Sana cezanı vereyim."
Yüzümden akan kanları hissediyorum.
Anneme baktığımda eline söndürmemiş sigarasını aldığını gördüm. Beni mi ısıtacak, ne yapacak? Yine de korktum. Gözlerimden yaşlar akıyor. Gözlerimi başka yerlere çevirmeyecek kadar korkuyorum. Annemin bana yavaşça yaklaşışını izledim, bana doğru eğildi. Üstümü sertçe yırttı.
Açılan omzuma yanan sigarasını bastırdı.
Acıyor, acıyor!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hırsız | DekuBaku
РазноеSoğuktu. Ama çoktan donmuş bir zihniyeti hangi kış titretebilirdi, hapsolmuş bir kalbin zincirini hangi soğuk kırabilirdi ki? Titremek için illa soğuk mu gerek insana? Tek bir ağız, dizlerinin bağını çözemez mi? Mesafe için illa şehirler mi girmeli...