Hırsız | DekuBaku

17- Kötü Bir Rüya

Hayat zor. Yaşamak, bir şeyleri başarmak, görmezden gelmek ve yeniden yaşamak. Zor değil aslında, değil mi? Sadece ortada aptal bir döngü var ve sen alışana kadar da aynen devam edecek. Ama tam alıştığın zaman değişecek ve yeniden alışmanı bekleyecek. Çünkü hayat bu.

Yaşarsın ve ölürsün. Aradaki zaman dilimi olan ömrünü nasıl kullandığın kendine kalmış. Hepimiz ortak bir kaderi paylaşıyoruz. Bu yüzden birbirimizi kırmaya gerek yok. Öyle değil mi? Ama hayır, sorun yine bende çünkü Izuku duygularını göstermemeli.

...

Neredeyim ben, neredeyim ben?! Korkuyorum, çok korkuyorum. İliklerime kadar donuyorum.. birisi beni kurtarsın. Etraf kapkaranlık, vücudumu daha önceden hissetmediğim bir türden korku sarmaya başlıyor. Ayağa kalkıp inceleyemiyorum da etrafı, o cesaret bende yok ki. Korku bedenimde kol gezerken kahramanmış gibi öylece yürüyemem. Gözlerimi açmaya bile korkuyorum. Karanlığı ve zifiri siyahı gördükten sonra sımsıkı yumdum gözlerimi, birisi beni dürtene kadar da açamam.

Üşüyorum...
Soğuk. Hem de çok soğuk.

...

Yüzüme yediğim tokatla uyandım.

"Izuku! Kâbus görüyorsun!" Gözlerimi sonuna kadar açtığımda rahatlamışcasına bana baktı Kacchan. Benim aksime bir şeyden dolayı rahatlık duydu birdenbire. Büyük ihtimal uyandığım için?..

"Vurduğum için üzgünüm... Her yolu denedim ama uyanmadın, özür dilerim." Başımı sorun değil anlamında iki yana salladım. "Ben sadece kötü bir rüya..." devamını getirmedim.

Birden ona sarıldım. Terliydim ama üşüyordum da. O ne olduğunu kavrayamadan ayrıldım. "Korkuyordum." Hüzünle baktı suratıma, yaklaşıp omzuma vurdu elini.

"Geçecek, Deku."

"Umarım Kacchan..."

"Gel sana yemek hazırladım. O kadar güzel değil ama idare et şimdilik."

"Sen yedin mi?"

"Evet, biraz atıştırdım."

"Ha anladım. Eline sağlık."

"Afiyet olsun."

"Gel beraber olsun o zaman."

Bana bakıp gülümsedi. Birden aklıma anlamsız bir soru takıldı. Olayla alakası yoktu ve bilmiyorum. Bende cidden sıkıntı var. Ama soruyu içimde tutamadım. Bana hazırladığı yemeği yerken soruverdim:

"Benle sadece seks için mi birliktesin?"

Yemek boğazında kaldı. Klasik öksürük seneryoları sonrasında bana baktı. Ne söyleyeceğini düşünüyor gibiydi. Çok fazla düşünüyor, yoksa yalan mı söylemenin peşinde? Ahh, hiç sevmiyorum şu yanımı!

"İstediğim şey seks olsaydı daha önce de alabilirdim."

"Nereden bileyim, belki gaydin?"

"O zaman Todoroki ile yapardım."

"Ah.. anladım. Belki yeni oluştu bu özelliğin?"

"Nereye varmaya çalışıyorsun?"

"Çok şüphe ediyorum Katsuki, yemin ederim bilerek olmuyor ama kendimi de durduramıyorum."

"Anlıyorum Deku... Sorun değil, ben her zaman burada olacağım artık. Seni beraber iyileştireceğimizi önceden söylemiştim. Ben yanındayım, Izuku'm. Şimdi yemeğini ye, sanırım hasta olmuşsun."

Gülümseyip devam etti. "Hasta olduğumda benim de kafamı böylesine fuzuli düşünceler kaplıyor. Ancak bu mühim değil artık. Gerçek olan şu ki, biz yalnız değiliz..."