vuslat , GAY

17 Eylül ┆50┆

Atlas karşısındaki takvime bakıyordu. 16 Temmuz. 2 ay kalmıştı. Oyunun bitmesine sadece iki ay. Son zamanlarda Vuslat ile çok fazla vakit geçiremiyordu. Yaz ayına girdikleri için planladıkları inşaat işine daha fazla asılmışlardı ve bundan dolayı sık sık toplantılar düzenliyorlar, Vuslat yurt içi veya yurt dışı seyahatlere çıkıyordu. Atlas arada bir bu seyahatlerde ona eşlik etse de genellikle Asya'nın yanında kalıyordu. Arada bir Doktor Yılmaz'ın yanına gidip tedavi oluyordu. Birkaç kez de Amerika'ya, Doktor Glory'nin yanına gitmişlerdi.

Çok hızlı geçmişti zaman. Ne ara 7 ayı geride bıraktıklarını bile anlayamamıştı. Daha dün evin kapısından çekinerek girmiş, Vuslat'ın teklifini kabul etmişti. Şimdi ise Vuslat ile uzak kaldığı geceler görüntülü arama yaparak uyuyorlardı. Vuslat gittiği yerlere mutlaka Atlas'ın tişörtü ile gidiyordu, Atlas da onun yastığına sarılarak yatıyordu.

İyisiyle kötüsüyle, heyecanıyla sakinliğiyle 7 ayı geride bırakmışlardı.

Atlas tişörtünü giydikten sonra aşağıya indi. Kahvaltı normalde hazır olurdu ama bu sefer masa bomboştu. "Gizem Hanım, günaydın."

Gizem Hanım tebessümle Atlas'a döndü. "Günaydın, Atlas Bey."

Atlas utanarak masayı gösterdi. "Bir sıkıntı yok umarım."

"Hayır, bir sıkıntı yok, Atlas'ım. Sadece kahvaltıyı dışarıda yaparız diye düşünmüştüm."

Atlas arkasındaki Vuslat'ın sesini duyduğunda hızla geriye dönüp üç adımda ona yaklaştı ve sıkı sıkı sarıldı. "Vuslat, neden haber etmedin geleceğini?"

"Sürpriz yapmak istedim."

"Seni çok özledim." Atlas geriye çekilmek istemese de çekildi ve onun yüzünü ellerinin arasına alıp yanağına öpücükler bırakmaya başladı. 

"Ben de seni çok özledim, Atlas'ım." Vuslat onun dudağının kenarına bir öpücük bıraktıktan sonra onun ellerini tutup ağzına götürdü ve avucunun içinden öptü. "Baş başa dışarıda kahvaltı yapalım mı?"

"Olur." dedi Atlas kafasını sallayarak, ardından kendilerini tebessümle izleyen kadına döndü. "Gizem Hanım, Asya size emanet o zaman."

"Tabii, tabii. Uyandığında ben ona hazırlarım kahvaltısını, sonra da kitap okur ardından da çizgi film izleriniz. Aklınız kalmasın burada."

"Çok sağ olun." Atlas, Vuslat'ın elini bırakmadan yukarıya çıktı. "Üstümü giyineyim, sen de rahat bir şeyler giy istersen. Takım elbise kahvaltı için biraz fazla kaçar sanki."

Vuslat üstündeki kıyafetlere baktıktan sonra kafasını salladı. "Haklısın."

Giyinme odasına gittiklerinde Atlas kendisini için beyaz tişört, siyah kot pantolon seçerken; Vuslat beyaz bir gömlek ile kumaş dar kesim pantolon seçmişti. Atlas onun kıyafetlerine bakıp hafifçe güldü. "İlla giyeceksin yani o gömleği?"

"Eğer istersen tişört giyeyim?"

"Hayır, hayır, canın ne istiyorsa onu giy. Ama eğer gömlek giyeceksen..." Atlas dolaba doğru ilerleyip hediye paketi çıkardı ve tebessümle Vuslat'a uzattı. "Belki bunu giymek isteyebilirsin."

Vuslat içten bir gülümseme ile hediye paketini alıp açtı ve açık mavi gömleğe baktı. "Atlas, bu çok güzel."

Atlas tebessümle kafasını salladı. "Farkındayım, bundan sende en az yüz tane var ama -"

"Ama en özeli bu." diyerek Atlas'ın yanağına öpücük bıraktı Vuslat. "Çok teşekkür ederim."

"Gömleğin rengini görünce aklıma gözlerin geldi."