رهـــا شـده

تو ترجیح دادی مثل یه ولگرد باشه تا اینکه به تخت بشینه.

تاجر کانگ با ورودش نگاهی به جونگده کرد.

باید با این پسر راه میومد. برخلاف ظاهرش میتونست ترسناک باشه.

 ‌امپراطور دستور داد:

_چیزی که باید تعریف کنی رو بگو.

کانگ زانو زد: 

_امپراطور، من..من نمیدونستم برای چی و برای کی میخواست. کار من معامله‌ست. سالها بود که باهم کارمیکردیم، من نمیدونستم هدفش بانو هوان یا خاندان سلطنتی هست وگرنه هرچقدرم که برام سود داشـتـ..

سرورم لطفا از خانواده و خاندانم بگذرید.

شینگ نگاهی به جونگده کرد. مگه چطور تهدیدش کرده بود؟

جون‌میون بی‌حوصله گفت: کی؟ تو داری از کی حرف میزنی؟ 

وزیر کانگ چشماش رو روی هم فشار داد. بین بد و بدتر، بد رو ترجیح میداد. حداقل اینجوری فقط خودش توی دردسر می‌افتاد.

لب زد:

_وزیر سی‌‌مان.

همه نگاه‌ها روی اون چرخید.

 سی‌مان زانو زد:

_سرورم این توطئه‌ست. من اصلا این مرد رو نمیشناسم.

امپراطور به کانگ نگاه کرد:

_به مرد پشت سرت نگاه کن. اون ازت سم خرید؟

بانو سی‌نینگ اعتراض کرد:

_سرورم چطور میتونید اینو بگید؟ 

با علامت دست پادشاه ساکت شد.

بدنش میلرزید همه چی داشت خراب میشد. کانگ چرخید و وزیر رو نگاه کرد:

_بله سرورم. گفتم که. ما سالهاست باهم کار میکنیم.

_مدرکی‌ام داری؟

_بله. یسری چیزهایی هست که من در قبالش پول قبول نمیکنم. در ازاش چیزهای ارزشمندتری که با پول قابل مقایسه نباشه رو میگیرم. این سم جزئه همون دسته ست.

_در ازای سم چی قبول کردی؟

_یه یشم کنده کاری شده که توسط پادشاه فقید به خاندان سی داده شده بود.

با این حرف یسری از وزرا جا خوردن و امپراطور نگاه بی‌حسی به پدر زنش کرد.

_همراهت داریش؟

_بله.

و یشم رو به خدمتکار داد تا به دست پادشاه برسونه.

بعد گرفتن یشم، میون بهش نگاهی کرد و تشخیصش داد. نماد خاندان سلطنتی رو داشت.

صدای وزیر سی‌مان که با ترس داد زد، توجهش رو گرفت:

_اون..اون یشم مدتهاست که از ما دزدیده شده.

جونگده پوزخندی زد:

_مثل اتفاقی که برای نشان بانو سومینگ افتاد؟