Helloğ!
Kadınlar günümüz kutlu olsun güzel bebeklerim 💐Bu bölümün sezon finali gibi olacağından bahsetmiştim. Sizden ricam bölümü ortalarına kadar okuyup bırakmamanız. Lütfen sonuna kadar okuyun ve satır başı yorum yapın🥹
Bazı satırları ağlayarak yazdım.. Bu bölüm benim için çok kıymetli. Lütfen ona göre değerlendirelim 🙏🏼
Bölüm 19: Vedalar Acıtır
Uzun zaman boyunca yoluma sadece güvendiğim iki insanla devam etmiştim. Soğuk ve yalnızdım, kimseyi almazdım hayatıma. Soğuk duruşum aslında bir maskeydi, çünkü canımı çok yakmışlardı.
Amacım insanları kendimden uzak tutmakken bir yandan hiç tanımadığım bir insana karşı hasret duyuyordum.. Babama..
Annem olacak kadın konuşmalarıyla beni erkeklerden öyle bir soğutmuştu ki kimseyi hayatıma almayacağım hakkında büyük konuşurdum hep.
Ancak şu an altımda uzanan adam her gülümsediğinde kalbimi yerinden oynatıyordu. Belki kazanmış, belki de kaybetmiştim bilmiyordum. Sadece bir kere.. bir şeyleri düşünmeden hareket etmek istemiştim.
Yüzümde dolaşan parmakları hissettiğimde aklımdaki düşüncelerden sıyrıldım.
"Emin misin güzelim? Hazır olmadığını sanıyordum?" diyerek yumuşak bir sesle konuştuğunda şefkatle yüzüme bakıyordu. Oysa fermuarını açtığım için elbisem omuzlarımdan sıyrılmıştı ve karşısında sütyenle duruyordum.
Her ne kadar sakin görünmeye çalışsa da suratının git gide kızarışından ve çenesini sıkmasından kendini zor tuttuğunun farkındaydım. Elimi gömleğinin düğmesine atarak en üsttekini açarken "Ben de öyle sanıyordum.. Ama istiyorum." dedim.
Elimin üzerine elini yerleştirerek beni durdurdu. "Yarın uyandığında pişman olacağın bir şey yapmanı istemiyorum bebeğim." dediğinde kaşlarımı havalandırdım.
"O zaman yarın uyandığımızda beni pişman etme. Çünkü bu duyguları bir tek seninle yaşamak istiyorum."
Adem elması oynarken elimin üzerindeki elini çekti ve ilk kez bakışları açıkta kalan üst bedenime döndü. Dişlerini sıkarak "Sen.." dedi.
"Neye bulaştığının farkında mısın?"
Yüzüne yaklaşarak "Henüz bulaşmadım.. Onun için uğraşıyorum." dediğimde dudağı kıvrıldı.
Hızla yerlerimizi değiştirdiğinde ağzımdan şaşkınlık dolu bir ses çıktı.
"Sen.."
Gömleğinin düğmelerini yavaşça açtığımda bakışları kararmıştı.
"Çok bile sabrettim güzelliğin karşısında." dediğinde suratımın kıpkırmızı olduğundan emindim.
Düğmelerini çözüp gömleği omuzlarından çıkarttığında kaslı bedenine bakarken konuşamıyordum. Ağzım aralıktı ve sesli nefeslerim arasında beni cezbeden vücuduna bakıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR KÜÇÜK SIR
General FictionOnların kaderi yıllar önce yaşanmış tek bir gece sayesinde birleşti. Bir anda karşısına çıkan ve peşini bırakmayan Atmanlı aşireti genç kızın bütün sokaklarını çıkmaz sokağa çevirecekti. Bu zamana kadar her işini kendi halleden bir kız şimdi nasıl...