The Blood Maiden

Chapter 04 | Delivered

Elaire's POV

Kahahatid ko lang kay Misa sa Academia at nasa inn na ako ngayon sa Lumien kung saan ako mananatili hanggang sa matapos 'yong quest niya. I booked three days for a room here but I hoped Misa could finish her task earlier so I could get a refund and save a couple of coins.

Napagdesisyunan kong matulog hanggang tanghali. Para sa pananghalian, lumabas ako at pumunta sa Mama's Delight, kung saan natagpuan ko si Mama na nakatulala habang nasa likod ng counter.

Hindi niya napansin ang pagpasok ko.

"Mama?"

Kumurap-kurap siya sabay lingon sa'kin.

"Elle!" Nagmamadali siyang lumapit. "Kailangan ko 'yong tulong mo!"

Binigyan ko siya ng nagtatanong na tingin.

"Hindi pa dumadating 'yong maghahatid sana ng mga tinapay sa palasyo," sabi niya. "Pag hindi ko ito maipadala sa tamang oras, hindi na nila tatanggapin 'to at masasayang lang 'yong dalawang araw na pinagpaguran ko, Elle..."

I wanted to tell her that she should start considering hiring an assistant. But I knew she didn't need an advice as of this moment. She needed someone to offer a hand.

"I'll deliver them," saad ko.

Sa gitna ng Lumien nakatayo ang napakalaking palasyo kung saan naninirahan ang pamilyang namamahala ng buong kaharian. Sa likod ng matatayog na pader nito nakatago ang tunay na kahulugan ng kapangyarihan. Dito rin nagmumula ang mga batas pagka't ito ang upuan ng pinakanakakataas.

Wala na akong ibang masabi tungkol sa palasyo maliban nalang sa ito ang pinakamahalagang parte ng buong kontinente, base sa laki ng mga istraktura at ganda ng buong lugar. Unang tingin mo palang dito at malalaman mo kaagad ang halaga nito. May sarili itong langit, at mararamdaman mula sa malayo ang kakaibang hangin na dumadaloy sa pagitan ng mga gusali.

Pinakita ko sa guwardiya ang pass na binigay ni Mama.

Matagal niya itong tinitigan habang sinusuri ng isa pang guwardiya 'yong tulak-tulak kong kariton na may mga kahon at kaha.

Pinapasok nila ako.

Malaki nang tignan 'yong palasyo mula sa labas kaya laking gulat ko nang malamang mas malaki pa pala ito sa loob.

Teka— Luminga-linga ako. Gaano ba kataas 'yong mga pader at bakit parang pumasok ako sa ibang mundo?

Bago pa ako tuluyang madala ng aking pagkamangha, umiling-iling ako, at nagsimulang magtulak ulit no'ng kariton.

"What took you so long?!" galit na tanong ng kitchenmaid pagkarating ko sa labas ng kusina ng servant's quarters... na nasa Brown Hall... na nasa west wing ng palasyo...

I honestly don't know what to think of this place anymore.

Paano ko ba sasabihin sa kanya na naligaw ako saglit at kinailangan ko pang magtanong sa isang sundalo at dalawang katulong para matunton 'tong tinutukoy ni Mama na 'kusina' lang?

At first I thought it was a good idea to follow a few men who were bringing in their own crates. Sumunod ako sa kanila patungo sa tower na tinawag nilang 'Keep'. I asked a soldier if I was on the right path and apparently, I was lost as an apple in a pineapple farm.

Ayon sa sundalo, nasa north wing na raw ako at kailangan kong bumalik at magtanong sa mga babaeng unang makasalubong ko.

Patuloy akong pinapagalitan ng maid habang nililipat ko 'yong crates mula sa kariton papasok sa kusina.

"Bilisan mo!" pagmamadali niya.

Sinunod ko ito at pagkatapos ibaba ang huling kaha, agad siyang nag-abot ng bayad at resibo. She also immediately dismissed me and asked that I take my job seriously.