(2 ŞUBAT 2023)
İnsanın içinde bir yer var, adını kendinin bile bilmediği… Ne sığıyor, ne de çıkıyor. Hani hep diyoruz ya; “Doluya koysam almıyor, boşa koysam dolmuyor.” İşte böylesine derin, böylesine tarifi güç bir yer. Bitiyor sanıyorsun ama bitmiyor, geçecek diyorsun geçmiyor. Ne seni sana veriyor, ne de senden seni alıyor. Haykırayım şu dağlara diyorsun, sesin çıkmıyor. Anlatayım diyorsun,dilin düğümleniyor. Yazayım desen kalem konuşmuyor. Yakayım desen ne kibrit yanıyor, ne kâğıt tutuşuyor. Seni yakmıyor ama gül bahçesi de vaat etmiyor. İyileştirmiyor ama hasta da etmiyor. Ne sana çare veriyor, ne de çaresiz bırakıyor.
Velhasıl kelam;
Bir ufak sızı, bir de buruk tebessüm seninle yaşamaya mahkûm oluyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ MANOLYA
PoetrySizlere ne bir kurgu ile ne de yalan duygularla geldim. İnsanoğlu doğuyor, büyüyor, bir şekilde yaşayıp ölüyor. Kötü olan şu ki; bazı insanlar hiç sorgulamıyor. Hayatın içinden kesitlerle geldim size... Hüzün, mutluluk, öfke ve daha fazlası. Biraz d...
