(9 MAYIS 2023)
Konuşmayınca değil anlatamayınca tükenirmiş insan, dilinin değil de yüreğinin lisanıymış anlaşılması zor olan. Kaç görümlük ömrü kaldığını bilmeden sarılırmış umutlarına, bir papatya kadar kırılgan, kardelen çiçeği gibi fedakâr… Sevgisi kadar yücelir, merhameti kadar var olurmuş aslında. Bazen bir güvercinin ayağına, bazense kelebeğin kanadına bağlarmış hayallerini. Yağmurdan kaçarken doluya yakalanmak gibiymiş onun “gitmek” diye bildiği, yepyeni kıyafetleriyle çamura düşene kadarmış “cesareti.”
Hani küçük bir çocuğun elinden en sevdiği oyuncağını alırsın da, mahzun mahzun bakar ya sana;
İşte o bakışlar gibi derin ve masum, kırılgandır bazı insanların yüreği. Aslında sen sadece oyun oynamak istemişsindir, oysa çocuğun tek varlığıdır sıkı sıkıya tuttuğu saçı örgülü bebeği. Sen baktığında bir bez parçası görürsün, o ise bütün bir hayatını koyduğu heybesini…
Hiçbir çocuğun oyuncağını elinden alacak kadar büyümüş, hiçbir kalbi kendinize oyuncak zannedecek kadar çocuk olmayın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ MANOLYA
شِعرSizlere ne bir kurgu ile ne de yalan duygularla geldim. İnsanoğlu doğuyor, büyüyor, bir şekilde yaşayıp ölüyor. Kötü olan şu ki; bazı insanlar hiç sorgulamıyor. Hayatın içinden kesitlerle geldim size... Hüzün, mutluluk, öfke ve daha fazlası. Biraz d...