MAVİ MANOLYA

İçimizdeki Çocuğa

                                               (7 MAYIS 2021)

Biliyor musun sen,şu an olduğun yerde bazen zorluklardan,bazen umutsuzluktan,bazen ufacık meseleler yüzünden hayalinden,yaşayacağın güzelliklerden vazgeçerken birileri hâlâ hayal kuruyor. Üstelik onca zorluğa.onca yıkılmışlığa,onca eksikliğe rağmen. Çocukluğunu hatırla;en masum,en neşeli günlerini. Ne kadar da çok hayalin vardı değil mi? Peki ne değişti söyler misin,büyüdünde vazmı geçtin? Bırak ya! Bırak her şeyi bir kenara,bırak geçmişi düşünmeyi,bırak geleceği,şu ânını yaşa. Gül ya gül. Sevin,mutlu ol. Hayat çok kısa,sandığından daha da kısa. Tamam çok üzüldün,çok yıprandın,yoruldun ama tutunman için çok sebep var. Yapman gereken tek şey ayağa kalkmak. Şu an senin tek bir gülümsemene bile ihtiyacı olan o kadar çok insan var ki. Evet senin,yıkılmış,yıpranmış,yorulmuş,vazgeçmiş olan sen. Tek bir tebessümünle rengarenk çiçekler açtırabilirsin,çiçeklerin hepsi solar ama sen solmayan çiçekler bulabilirsin. Minicik eller var tutulmayı bekleyen,yüzlerinde umut parlayan,gözlerinde biraz durgunluk,biraz kırgınlık,çokça eksiklik ama bir gülümsemesiyle dünyanın en güzel çiçeğini açtıran,yüreğindeki hiç bitmeyen umuduyla,hayaliyle yaşayan,elleri minicik ama yürekleri kocaman çiçekler var. Senin sıcak,içten bir tebessümüne ihtiyacı olan yürekler var. Onları bekletme( Kurduğun ama vazgeçtiğin hayalleri borçlu olduğun birisi var. İçindeki sen! Hayatla boğuşurken bir yerlerde unuttuğun çocuk. O senin içinde,sana bunca umudu,hayali,güzelliği veren çocuk. Onun elinden tut,özür dile çünkü özür dilemen gereken tek kişi o. Gülüşünü yarım bıraktığın,umudunu,hayalini yarım bıraktığın,minicik avuçlarını boş bıraktığın çocuk sence de bir özrü hak etmiyor mu? Hadi,şimdi ona istediğini ver. Bekleme,düşünmeyi bırak. Yeterince beklettin artık elinden tutma zamanı. Biliyor musun? Çocuklar masalları ve kahramanları çok severler. Peki sen hangi masalların kahramanı olmak istersin? Masalını sen yaz… Ona iyi bak. :)))