16. Bölüm

2.3K 190 52
                                    

 16

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

16. Bölüm: Feda

farazi v kayra - unutulanlar

Kurşunun delip geçtiği asıl benim göğsümdü!

Yazardan

"Kendimi seçiyorum! Namluyu bana doğrult, kendimi seçiyorum!" diye bağırdı kadın.

Bunu beklemeyen Raşit ilk başta tereddüt etti. Sonra namluyu kadına doğrulttu ve göğsünü hedef aldı.

"Kendini feda mı ediyorsun?" dedi Raşit.

"Onları korumak için ne gerekirse yaparım!" Çünkü kadın, birini daha kaybetmeye dayanamazdı.

Çünkü kadın; zaten kendini kaybetmişti.

"O zaman son sözünü söyle!" dedi ve tetiği çekti Raşit.

Kadın sevdiklerine baktı ve gülümsedi tam dudaklarını aralamıştı ki kurşun göğsüne saplandı.

Nefesi kesildi.

Ölüm artık ensesinde değil, göğsündeydi.

Geriye doğru devrildiğinde sevdiklerine 'sizi seviyorum' demek için araladığı dudakları kan kustu.

Son kalan gücüyle elini karnına attı ve fısıldadı "Vuslat vakti"

...

Emre Bozkurt'tan

Sevdiğim kadın gözlerimin önünde ölürken çırpınmaktan başka bir şey yapamıyordum.

Raşit'e baktım ve yemin ettim. Bu adamın ölümünün benim ellerimden olacağına yemin ettim.

Getirildiğimiz deponun kapısı gürültüyle açıldığında Raşit panik olmuştu kaçmaya yeltendiğinde bacağından vuruldu.

Gözlerimi kapıya bile çevirmedim çünkü bu güçlü postal seslerini her yerde tanırdım; Türk askeri gelmişti.

Sevdiğim kadın kanlar içinde yatarken kollarımın bağlı olması kalbime milyonlarca hançer saplıyordu.

Askerlerden biri bağırdı "Komutanım bir ağır yaralı, üç esir var!" Gelip zincirin kilidini kırınca hızla kurtuldum ve sevdiğimin yanına gittim.

Kucağıma çektim ve buz gibi olmuş alnını öptüm.

Üzerimdeki tişörtü çıkarttım ve göğsüne bastırdım.

İlda İzgi +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin