11. Bölüm +18

9.5K 292 91
                                    

Oy sınırı:70
Yorum sınırı:20

Bu bölüm tam bir çift bölümü oldu. Bol bol İlda ve Emre var💗💗

Ayrıca kitabım yetişkin içerikli bir kitap zaten yetişkin kategorisinde ve isminin yanında +18 yazıyor umarım herkes bunları dikkate alarak bu kitabı okumaya başlamıştır. Seviliyorsunuzzzz💗💗

GEÇMİŞ (İlda'dan)
"Ya sen ne gerizekalı bir adamsın ya! Yemin ederim deli ediyorsun insanı" diye söylendiğimde göz devirdi.

"Bence komutanınla doğru konuş Teğmenim." Eğlenirce çıkan sesiyle sert bir nefes aldım.

"Emredersiniz komutanım!" Alayla güldü.

"Emrederim tabii" egolu köpek.

Bulunduğumuz sınır karakolunda bile atışmaya devam ediyorduk.

Başımı cama çevirdim ve kollarımı çiçek yaptım. Dışarıyı izlerken gördüğüm keskin nişancıyla hızla sevgilime döndüm "Emre eğil!"

Onu da kendimle beraber aşağı çektiğimde kurşun başımızın üzerinden geçti ve böylelikle çatışma başladı.

Kafamızı kaldırabileceğimiz bir boşluk bile yoktu.

Ani hareketinden dolayı Emre'nin yarası kanamaya başlayınca bulunduğumuz revirde kendimi tehlikeye atma pahasına bile olsa yaraya bastırabileceğim bir şeyler aradım.

Fazla kan kaybediyordu.

Yakınlarımda bir şey bulamamla üzerimdeki üniformanın düğmelerini çözmeye başladığımda gözlerini büyüttü.

"Bebeğim, sevişmek için pek uygun bir zaman değil." Sinirle bir nefes verdim.

Yarım atletimle kaldığımda gözleri göğüslerime düştü ama hemen çekti.

Üniformamı yarasına bastırdığımda silah sesleri azalmıştı.

Gözleri kaymaya başladığında paniklemiştim biraz.

"Güzel kızım, çiçeğim." Sağlam kolunu cebine götürdü ve tektaş çıkarttı.

Yutkunamadım. Silah sesleri kesilmişti tamamen.

"Benimle evlenir misin?" Gözlerimin içi parladı.

Bunca zaman sahip olamadığım aileyi kendim kuracaktım.

"Hayır, komutanım. Ast-üst ilişkimizi sizinde dediğiniz gibi koruyalım lütfen." Şokla bana baktı.

"Şaka mı yapıyorsun İlda?" Kaşlarımı çattım.

"Ha yani şimdi İlda oldum. Hani güzel kızım, çiçeğim. Evlenmiyorum lan senle." Kızgınca konuştum.

Kapının çat diye açılmasıyla içeri giren iki askere baktım.

Asteğmen Güney Korkmaz ve Asteğmen Filiz Korkmaz.

Kapının önünde gözlerini belertmiş bize bakarlarken ben hâlâ sinirli sinirli Emre'ye bakıyordum.

"Filiz, Teğmen'imin yarasına bakar mısın?" Sorduğum soruyla hemen geldi ve yaraya bastırdığım üniformaya çekip müdahale etti.

Yeni teğmen olmuştum ve Emre teğmen olalı iki yıl oluyordu. O yüzden üstüm sayılıyordu.

Yarasına müdahale edildikten sonra
Emre hâlâ beklentiyle bana bakarken güldüm.

"Madem çok istiyorsun evlenelim bari" dedim sanki onun için ölüme bile gitmeyecekmişim gibi.

İlda İzgi +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin